حق اساسی برگزاری تجمعات یکی از فرآیندهای مشارکت سیاسی مردم و از طرق ملموس آشناشدن با مشکلات و دغدغه‌های مختلف آن‌هاست و سد این راه، می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را متوجه نظام سیاسی سازد. اگرچه لایحۀ جدید دارای نقاط مثبت بسیاری نیز است، ولی امید می‌رود مجلس شورای اسلامی به اصلاح نقاط منفی آن بپردازد .
تناسبی‌شدن انتخابات که در مجلس در حال بررسی است چند پیامد مهم دارد که با چهارچوب‌های سیاست‌های کلی انتخابات و شورای نگهبان در تعارض است
نگاهی به تلاش‌های مکرر مجلس و دولت در بیش از دَه سال گذشته در خصوص اصلاح قانون انتخابات نشان می‌دهد که ظاهراً اصلاح قانون انتخابات از راههای عادی قابل حل نیست
تغییر نوع نگاه به تجمعات و راهپیمایی‌های اعتراضی بیش از تغییر قوانین مربوط به آن اهمیت دارد.
حامد نیکونهاد: «تا قبل از سال 85 بارها دیوان عدالت اداری مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی را ابطال کرده. یعنی تلقی دیوان عدالت اداری به‌عنوان مرجعی قضایی که مبانی نظام را می‌داند و نظر شورای نگهبان را می‌داند این نبوده که این‌ها قانون هستند، چون اگر تشخیص می‌داد قانون هستند دیگر وارد نمی‌شد.»
حامد نیکونهاد: من یک خواست منتسب به ملت، یعنی جامعه، یعنی خواستی که این‌قدر پر مایه باشد مبتنی بر بازنگری در قانون اساسی و عبور از آن اصلاً نمی‌بینیم.
نمایندگان مجلس با کلیات طرح «اصلاح موادی از قانون انتخابات مجلس» مخالفت کردند
طرح تناسبی شدن انتخابات مجلس جهت قرار گرفتن در دستور کار صحن مجلس به هئیت رئیسه مجلس ارجاع شد
آصفری: مبنای انقلاب اسلامی مردم بوده و همواره حقوق مردم مورد توجه بوده است. کاملا چهارچوب آزادی ها مشخص است. تاکید ما بر این است که باید حقوق مردم به رسمیت شناخته شود.
مجلس طرحی را در دستور بررسی دارد که طبق آن، ساکنان شهرهای بالای دویست هزار نفر، به طور مستقیم و از طریق صندوق رای، شهردار را انتخاب می‌نمایند.
