شهر غرق در نوستالژی

آیا این «گذشته گرایی»، موثر، پویا و سازنده است؟! باید گفت آنچه در این فضا وجود دارد، تنها «حسرتی انفعالی» است که نه نسبتی با حقیقتِ گذشته و تاریخِ پشت سر نهاده شده دارد و نه توانِ برقراری ارتباط با آینده و زمانی که در راه است. این نوستالژی تنها در زمانِ حال مانند یک حسِ گذرا و موقتی ظاهر می شود، حسی که وسیله سرگرمی و در گامی بالاتر ابزاری برای خوشگذرانی است.