ناصر خسرو
  • |

    شاید بعضی‌ها تصور کنند همه شاعران و بزرگان ادبیات فارسی، کاری نداشته‌اند جز نشستن در کنج عزلت و شعر سرودن. اما آن‌ها هم مانند هر آدمی نیاز به کسب درآمد داشته اند تا نانی به دست بیاورند. یک گروه از شاعران کلاسیک فارسی مانند عنصری بلخی و فرخی سیستانی، صرفاً با شعر سرودن برای پادشاهان و درباریان و دریافت صله، روزگار می‌گذراندند اما عده دیگری از شاعران در کنار فعالیت ادبی، شغل دیگری هم داشته‌اند که منبع درآمدشان بوده است.