ترامپ: پوتین به خاطر من برای صلح اوکراین توافق میکند
رئیسجمهور آمریکا در اظهاراتی جسورانه پیش از نشست محرمانه با رهبران اروپایی در کاخ سفید، ادعا کرد ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، «به خاطر شخص او» برای حل بحران اوکراین به میز مذاکره بازمیگردد؛ ادعایی که در تناقض با بینتیجگی دیدار اخیر دو رهبر در آلاسکا است.
نسیمآنلاین: در صحنهای که گویای غرور ویژه رئیسجمهور آمریکاست، دونالد ترامپ بار دیگر خود را محور حل بحران جهانی معرفی کرد. پیش از نشست محرمانه دوشنبه شب در کاخ سفید با حضور رهبرانی چون امانوئل ماکرون (فرانسه) و ولودیمیر زلنسکی (اوکراین) برای هماهنگی درباره تضمینهای امنیتی صلح، یک میکروفون باز، ادعای حیرتانگیز و مملو از خودبزرگبینی ترامپ را ضبط کرد. او خطاب به ماکرون، با لحنی مالامال از اطمینان مطلق و تقریباً معجزهگرایانه گفت: «به نظرم [پوتین] میخواهد یک توافق انجام دهد. به گمانم او میخواهد به خاطر من توافق کند، میفهمی؟ هرچند عجیب به نظر میرسد.» این "به خاطر من"، قلب ادعای ترامپ بود که گویی حل بحران اوکراین نه به اراده مردم اوکراین، نه به خواست اروپا، که صرفاً به جذبه شخصی او وابسته است!
این ادعا در حالی مطرح شد که تنها چند روز قبل، دیدار مستقیم ترامپ با پوتین در آلاسکا، بدون هیچ دستاورد ملموسی برای آتشبس در اوکراین به پایان رسیده بود. ترامپ، که شامگاه همان روز میزبان زلنسکی و متحدان اروپایی بود، با شتابزدگیِ قابل توجه و نادیده گرفتن پیچیدگیهای میدانی و سیاسی، بر لزوم دستیابی فوری به یک "توافق صلح" پافشاری میکرد، انگار که این جنگ پیچیده را میتوان مثل یک معامله املاک به سرعت "جمع کرد".
اما واقعیتهای دیپلماتیک، تصویرِ ترامپ از خود به عنوان "صلحساز بیبدیل" را به چالش میکشد: زلنسکی و حامیان اروپاییاش نه تنها بر ضرورت یک آتشبس واقعی (و نه صرفاً یک توافق نمایشی) پیش از هر چیز تأکید دارند، بلکه به صراحت اعلام کردهاند که هر تصمیمی درباره مسائل حساس سرزمینی، منحصراً در اختیار اوکراین است – نکتهای که با طرحهای احتمالی ترامپ که ممکن است قربانی کردن منافع کییف را در پی داشته باشد، در تناقض است.
ترامپ، بیاعتنا به این اختلافات بنیادین و گویا تنها تحت تأثیر حس خودبزرگبینیاش، پیشتر وعده داده بود که در صورت "موفقیت" نشست دوشنبه، یک دیدار سهجانبه میان خودش، زلنسکی و پوتین ترتیب خواهد داد. این پیشنهاد، بازتاب دهنده این باورِ عمیقاً ریشهدار در ترامپ است که او تنها بازیگر قادر به "سر و سامان دادن" به پوتین و حل معضل اوکراین است. در مقابل، ماکرون با پیشنهاد نشستی چهارجانبه (آمریکا، اروپا، اوکراین، روسیه)، عملاً نگاه تکمحور و خودشیفته ترامپ را نادیده گرفته است.
درحالی که واکنش رسمی کرملین به این ادعاهای ترامپ تنها به استقبال کلی پوتین از "ایده" مذاکره مستقیم با اوکراین محدود شده، ادعای "به خاطر من توافق میکند" ترامپ، بیش از هر چیز، تصویرِ یک رئیسجمهور را نشان میدهد که با وجود شکستهای دیپلماتیک اخیر (مانند آلاسکا)، همچنان بر این توهم استوار است که نفوذ شخصی او بر رهبران سرسختی چون پوتین، معجزهآسا و بیهمتاست. غروری که گویی پردهای ضخیم بر واقعیتهای سخت جنگ اوکراین کشیده است.