بیانیه جنجالی وزارت خارجه در سال‌روز ربایش ۴ دیپلمات

آیا چهار دیپلمات ایرانی همچنان زنده اند؟

کدخبر: 2329014

کتاب «سی‌وهفت‌ سال» نوشته حمید داودآبادی که به‌تازگی چاپ شده؛‌ اسناد و سخنان جالبی در خصوص پرونده احمد متوسلیان مطرح می کند. کتاب اتهام را به سمت مسئولین می گیرد که علی رغم دانستن شهادت متوسلیان قصد پایان دادن به این داستان ندارند.

نسیم آنلاین : موضوع سرنوشت ۴ دیپلمات ربوده شوده ایران همواره یکی از موضوعات چالشی و پربحث در رسانه های ایران بوده است. دیروز وزارت خارجه به‌مناسبت سی و هفتمین سالگرد ربوده شدن چهار دیپلمات کشورمان در لبنان بیانیه‌ای منتشر کرد که در بخشی از آن آمده است: «همانطور که طی این سالها اعلام شده است، شواهد و قرائن گویای آن است که دیپلمات‌های ربوده شده در لبنان، به نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی تحویل داده شده و متعاقبا به سرزمین های اشغالی منتقل شده اند و اکنون در زندانهای این رژیم نامشروع بسر می‌برند.»

هم‌چنین حسین امیر عبدالهیان دستیار ویژه رئیس مجلس در امور بین‌الملل، در صفحه شخصی خود در توئیتر با اشاره به سالگرد ربوده شدن ۴ دیپلمات کشور مطلبی منتشر کرد:

«رژیم جعلی اسرائیل که امروز بخاطر تبعیض نژادی داخلی با اعتراضاتی گسترده مواجه است، چهار دیپلمات کشورمان آقایان سید محسن موسوی، احمد متوسلیان، کاظم اخوان و تقی رستگار مقدم را در تابستان ١٣٦١ ربوده است. این دلاورمردان همچنان در زندان رژیم صهیونیستی به سر می‌برند.»

آیا متوسلیان زنده است؟

یکی از پژوهش های صورت گرفته در این خصوص کتاب «سی‌وهفت‌ سال» است. کتاب «سی‌وهفت‌ سال» نوشته حمید داودآبادی که به‌تازگی چاپ شده؛‌ اسناد و سخنان جالبی در خصوص پرونده احمد متوسلیان مطرح می کند. کتاب اتهام را به سمت مسئولین می گیرد که علی رغم دانستن شهادت متوسلیان قصد پایان دادن به این داستان ندارند.

حرف کلی کتاب «سی و هفت سال» و اصطلاحاً جان کلامش، این است که مسئولان مملکتی می‌دانند برای ۴ دیپلمات ایرانی چه اتفاقی افتاده و چه سرنوشتی داشته‌اند اما معلوم نیست طبق کدام مصلحت، خبر واقعی را به خانواده‌های منتظر آن‌ها و مردم کشور نمی‌دهند. او در گفتگویی که چندسال پیش با سایت خبر مشرق‌نیوز داشته و به‌عنوان یکی از یادداشت‌های پایانی کتاب، بازنشر داده شده، می‌گوید: «من مستندات زیادی دارم که تکلیف حاج‌احمد را معلوم می‌کند اما جایگاه حقوقی ندارم که بخواهم آن را بیان کنم. من به‌عنوان یک محقق اگر سندها و بیان افراد مختلف را رسانه‌ای کنم، فردا همان افراد زیر حرف‌هایشان می‌زنند و من نمی‌توانم پاسخگو باشم. من از شخصیت‌های بزرگ و مطرحی فایل صوتی دارم که از وضعیت حاج‌احمد خبر دارند اما می‌گویند از قول ما هیچ‌چیز ننویس. اگر هم چیزی بنویسم، ممکن است زیرش بزنند. به همین‌خاطر من بلاتکلیفم. اگر کمیته پیگیری پیش ۲ نفر ایرانی و ۲ نفر لبنانی که اسامی‌شان را هم می‌دانند، بروند، مشکل کل پرونده حل می‌شود.»

بنابراین حرف کتاب پیش رو، این است که سرنوشت ۴ دیپلمات ایرانی، مبهم و ناگفته نیست اما جویندگان باید سراغ چند فرد مطلع پرونده بروند؛ در حالی‌که پرونده بسته شده و هرسال به‌دلایل نامعلومی توسط مسئولان کشور این خبر منتشر می‌شود که به‌زودی اخبار خوبی از ۴ دیپلمات مفقودمان منتشر می‌کنیم. به‌این‌ترتیب ریشه مشکل در اسرائیل یا لبنان نیست بلکه باید در خود ایران به‌دنبال آن گشت.

برای مطالعه کامل به مطلب شرحی بر آخرین کتاب جنجالی داود آبادی؛ «سی و هفت سال» مراجعه کنید

ارسال نظر: