یادداشت اختصاصی؛

ابهامات برنامه ۲۰۳۰ چیست؟/ آیا یونسکو به دنبال صلح جهانی است

کدخبر: 2084167

سند ۲۰۳۰؛ سندی است که کمیسیون علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل (یونسکو) برای آموزش در کشورهای جهان تدوین کرده و مسئولان دولتی بی‌سر و صدا و شتابزده در پی اجرای آن هستند.

به گزارش « نسیم آنلاین »، برای معرفی این سند آموزشی و ابهاماتی که در موردش وجود دارد، "فرهنگ نیوز" اقدام به انتشار یک سری یادداشت در این زمینه می کند.

متن ذیل بخش چهارم این سری یادداشت است:

با توجه به تجارب حاصله از برنامه های ظاهرالصلاح مجامع جهانی و نهادهای بین المللی، برای فتح سنگرهای تعلیم و تربیت و اثر گذاری نامحسوس بر فرایند آموزش کشور، لازم است، متولیان نظام آموزشی کشور، بیش از پیش هوشیار بوده و جهت خنثی کردن برنامه‌های دشمن، اقدام لازم به عمل آورند به همین منظور ابهامات و انتقاداتی که بر برنامه آموزش 2030 وجود دارد به شرح زیر می توان مطرح نمود. امیداوریم این ابهامات و انتقادات مورد توجه قرارگیرد.

1- یونسکو، در راستای اهداف مبتنی بر«جهانی سازی» و « صلح جهانی» از طریق برنامه« آموزش های مشترک عمومی»، می کوشد ارزش‌های لیبرالیستی و سکولاریستی را در نظام تعلیم و تربیت کشورهای مختلف بگنجاند تا به واسطه آن از اصطکاک نسل‌های جدید با نظام های استکباری و سرمایه داری، جلوگیری کند.

از جمله می‌توان به برنامه های آن سازمان، برای اصلاح بنیادین مفاهیم آموزشی و تربیتی در جوامع اسلامی مانند فلسطین، اردن، امارات، بحرین، عمان، قطر، لبنان و عربستان به نفع رژیم صهیونیستی و به اصطلاح حل« بحران اعراب و اسرائیل» از مسیر تغییرات فرهنگی و ارزش های ملی در قالب برنامه « صلح جهانی» اشاره کرد.

2- از موضوعات و تکالیف مهم اجرایی برنامه آموزش2030، که موجب نگرانی می شود، گردآوری اطلاعات و آمار معتبر از کشورها، توسط یونسکو است و تمام کشورها متعهد هستند که با مرکز آمار و اطلاعات یونسکو(Uis) همکاری کنند تا یونسکو و مجامع بین‌المللی به آمار و اطلاعات آموزشی و تربیتی کشور ها به صورت منظم و دوره‌ای دسترسی داشته باشند.

نکته مهمی که در این امر نهفته است این است که ارائه آمار و اطلاعات آموزشی نسل آینده کشور به سازمان های بین‌المللی آنهم مطابق با خواست آنها چه نفعی برای کشور دارد؟ آیا این سازمان ها در جهت اعتلا و رشد و پیشرفت کشور ما کاری کرده اند؟

در قضایا مختلف مانند برجام، دیده ایم که نهادهای بین المللی و کشورهای غربی آمار و اطلاعاتی که از خودمان براساس تعهد داده شده، دریافت می کنند و بایست محرمانه تلقی شود، آنها را منتشر می کنند و مسلماً بر علیه منافع ملی خودمان استفاده می کنند. بنابراین، این ساده اندیشی است که ما به راحتی اطلاعات نسل آینده ساز خود را در اختیار آنها قرار دهیم.

3- یکی از برنامه های کلیدی یونسکو « بین‌المللی‌سازی آموزش عالی ایران» است تاآنجا که «کمیسون ملی یونسکو» به صورت متمرکز، بین‌المللی‌‌سازی آموزش عالی کشور را در دستور کارخود قرار داده است. دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو هم با اظهار تأسف از عدم ورود دانشگاه‌های ایران به حوزه بین‌الملل، از تأکید ویژه یونسکو بر« جهانی‌شدن آموزش عالی» خبر داد.

این موضوع تا جایی پیش رفت که قائم مقام وزیر علوم در امور بین‌الملل از یونسکو درخواست کرد، برای هماهنگی بیشتر دانشگاه های کشورمان با آن سازمان، زمینه تربیت ایرانیان در یونسکو و سپس بازگشت آنها به کشور را فراهم کند. حسین سالار آملی معتقد است تاکنون مسائل فرهنگی مانعی برای عدم اجرای برنامه‌های بین‌المللی‌سازی آموزش عالی بوده است و باید در رفع آن کوشید.

4- باوجود اسناد بالادستی متعدد مانند:« سند تحول بنیادین آموزش و پرورش»، « سند نقشه جامع علمی کشور»، « نقشه مهندسی فرهنگی کشور» و ... ، چرا مسئولان مربوط، به جدیت برنامه2030 یونسکو پیگیر اجرای آنها نمی باشند ؟ پذیرش و اجرای برنامه‌های سازمان های بین‌المللی نظیر برنامه آموزش 2030 و درگیر شدن 4 وزارتخانه دولت تدبیر و امید با آن، در سکوت رسانه‌ای و بدون شرح جزییات و منافعی که از اجرای آن نصیب سیستم آموزشی کشور می شود، چه توجیهی دارد؟

5- «جهانی‌شدن» یکی از مفاهیمی است که مرزهای جغرافیایی کشورها و هنجارهای فرهنگی آموزشی را تحت تأثیر قرار داده است و سازمان های بین‌المللی مانند یونسکو، این مفهوم را درحوزه تعلیم و تربیت پیگیری می‌کنند. به همین جهت شرکت‌های چندملیتی برای تصاحب مدارس درکشورهای جهان سوم و خاورمیانه، به بالاترین نهادهای دولتی« نفوذ» کرده و اجرای برنامه آموزش همگانی یونسکو را از ملزومات پیوستن به « سازمان تجارت جهانی» و بهره‌مندی از فاکتورهای اقتصادی و سیاسی کشورهای توسعه یافته برمی‌شمارند. 6- دراسفند94 «کنفرانس بازاندیشی و آینده نگری در نظام آموزش و یادگیری ایران با توجه به تغییرات پرشتاب جهان معاصر»، در تهران برگزار شد. اما منظور از جملاتی نظیر« بازنگری در نظام آموزشی» چیست!؟و طرح این نوع مفاهیم به چه نیتی است؟

7- هدف شماره4 توسعه پایدار یعنی" تضمین آموزش باکیفیت، فراگیر و برابر و ارتقای فرصت‌های یادگیری مادام‌العمر برای همه "، می باشد، در حالی که تعابیر و برداشت هایی از آموزش باکیفیت وجود دارد که با مبانی آموزش در مدارس و دانشگاههای جمهوری اسلامی مغایر است.

8- برنامه جامع آموزش2030، توصیه‌های جدی و مؤکد درخصوص ورود بعضی مفاهیم و مطالب به کتاب های درسی به کشور های عضو دارد، که قطعا با فرهنگ اسلامی ما سازگار نیست. این موضوع از اقرارهای صریح برخی مدیران ارشد وزارت آموزش و پرورش است.

9- در برنامه2030، ارتباطات و برنامه های بین المللی شبکه مدارس مرتبط با یونسکو در کشورها از جمله ایران که قبلا راه اندازی شدند، مورد توجه جدی قرار می گیرد که ابهامات فعالیت در مدرسه داری توسط این نهاد را با شک و تردید مواجه می کند

10- در برنامه‌های توسعه پایدار پس از ۲۰۱۵، از ارزش‌ها و اصول جهان شمول از قبیل همبستگی جهانی، صلح جهانی، احساس همدردی با انسانها و مفاهیمی که ضدیت با رژیم غاصب صهیونیستی را از اذهان محو کند آموزش داده می شود.

11- این برنامه، چه ارتباط و نسبتی با اسناد بالادستی مانند: « سند چشم انداز20 ساله کشور» ، « سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» ، « سند نقشه جامع علمی کشور» ، « نقشه مهندسی فرهنگی کشور» و ... سایر اسناد بالادستی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی دارد؟ اگر نسبتی دارد، کدامیک مرجع است ؟

باتوجه به تفکر حاکم بر یونسکو که تفکری لیبرالیستی و سکولاریستی است و قطعا با تفکر دینی در تقابل یا حداقل غیر همسو است، اجرای این برنامه، چگونه نیازها و شرایط تعلیم و تربیت اسلامی را محقق می کند؟ و آیا این برنامه با اهداف تعلیم و تربیت اسلامی که در اسناد بالادستی تصریح شده است هماهنگ می باشد؟

12- اگرچه اهداف کلان 17 گانه برنامه توسعه پایدار 2030 که هدف شماره 4 آن بصورت مشخص به آموزش مربوط می شود، با واژه های زیبا که برخی از آنها در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، نیز آمده است، اما شاخص ها و مفاهیم مدنظر در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در تراز تربیت اسلامی است که با برنامه آموزش 2030 بلکه مغایر است.

مانند تاکید بر تعلیم و تربیت اسلامی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با تاکید بر آموزش غیرایدئولوژیک در برنامه 2030 یا مثلا تربیت انسان خلیفه الله در اسناد بالادستی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی با تربیت انسان براساس مکتب اومانیسم در برنامه 2030 که متاسفانه تاکنون این تضادها توسط متولیان امور توضیح داده نشد.

13- در برنامه 2030 تاکید فقط بر آموزش است در حالی که آموزش، شرط لازم برای تغییر و بهبود زندگی است ولی شرط کافی نیست. انسان امروز بیش از گذشته در کنار آموزش، نیازمند معنویات، اخلاق و ارزش‌ها و بطورکلی «تربیت» است، که این موضوع عنصر گمشده در برنامه آموزش 2030 می باشد.

14- باتوجه به مطالب پیش گفته، چگونه امکان دارد« سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» با « برنامه آموزش2030 » تطابق داشته باشد؟ از همین رو، مهم جلوه دادن این برنامه یا تفاهم نامه، که به اشتباه به آن سند می گویند، برای تحت الشعاع قرار دادن «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» است.

15- باتوجه به بندهای 2 و 5 از ماده 2 اساسنامه کمیسیون ملی یونسکو، مصوب هیأت وزیران جمهوری اسلامی ایران در سال 1366، چرا کمیسیون ملی یونسکو در راستای این دوبند از شرح وظایف، اقداماتی را انجام نمی دهد و بصورت منفعل مجری برنامه های یونسکو است؟

نویسنده: قدرت الله رشیدی پور

ارسال نظر: