لابی بازی بیشتر، رئیس مجلس را تعیین می‌کند

به گزارش « نسیم آنلاین »، مسعود پزشکیان منتخب مجلس دهم و از وزرای دولت اصلاحات در یادداشتی نسبت به فضایی که در آن انتخابات مجلس هیئت رئیسه مجلس در حال شکل گیری است واکنش نشان داده و این فضا را نامناسب ارزیابی کرده است.

پزشکیان در این یادداشت نوشته است: در خصوص ریاست مجلس دهم نمی‌توانیم بگوییم دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد. هر کدام از طرفین به یک اندازه شانس دارند، در نهایت هر کسی بتواند لابی بیشتری با نمایندگان داشته باشد رئیس می‌شود. هرکدام از این دو نفر مزایای خود را دارند، شما نمی‌توانید پیشاپیش بگویید که این بهتر است یا آن. همه چیز بستگی به نگاه و برنامه‌ای دارد که در جمع باید به آن رسید. اما متاسفانه این مقدمه و برنامه وجود ندارد و باعث می‌شود جناح‌ها به سمت لابی‌گری بروند.»

نماینده تبریز در مجلس دهم ادامه داده است:« اگر کسی به لیستی تعهد داده باشد تغییر جهت دادنش توهین به رای مردم است. ولی اینگونه نیست که همه اعضای لیست امید چنین تعهدی داده باشند. البته اگر کسی چنین تعهدی نیز داده باشد از نگاه من جای سوال دارد چرا که اگر قرار است شما تصمیم بگیرید و من اطاعت کنم، پس استقلال رای چه می‌شود؟ چرا از شما اطاعت کنم؟ چون به من پست داده‌اید؟ این با آزادگی تناقض دارد.»

متن کامل این یادداشت بدین شرح است:

چگونگی عمل به اندیشه‌های امام(ره) در روند قانون گذاری در حرف آسان، ولی در عمل بسیار مشکل است. اما این موضوع به تک تک نمایندگان و انتخابی که مردم انجام داده اند باز می‌گردد. ما اگر بتوانیم افرادی را در مجلس داشته باشیم که آزادمرد، آگاه و صادق باشند، مملکت ما به این سمت نمی‌رود که یک نفر بیاید قانون برنامه را زیر پا بگذارد و دیگران برایش کف بزنند و بعد بگویند ما پیرو راه امام هستیم. امام در زمان بنی صدر به او گفت: «تو غلط کرده‌ای که قانون را قبول نداری، قانون تو را قبول ندارد» ولی در حال حاضر مجلسی داریم که نمایندگانش با فردی که علنا می‌گوید من قانون را قبول ندارم، همکاری می‌کنند. شما چه انتظاری از این مجلس می‌توانید داشته باشید؟!این در حقیقت بیشترین جفا به امام و راه امام است. قانون آن چیزی بود که حضرت امام می‌فرمود همه باید به آن پایبند باشند، از بی سواد تا مجتهد، هیچ کس حق ندارد خود را بالاتر از قانون بداند، اما ما در حال حاضر خیلی راحت با هم هماهنگ می‌شویم و قانون را زیر پا می‌گذاریم و این ضد آن راهی است که حضرت امام به ما گفته است.

انتخابات هیات رئیسه در مجلس برای گرفتن کانون‌های قدرت است. اما چرا و برای چه چیزی؟ ما اگر از کسی که حمایتش می‌کنیم مطالبه داشته باشیم حمایت از او اشکال ندارد. باید به کسانی که سودای قدرت دارند بگوییم: اشکال ندارد که شما رئیس باشی، اما باید مطالبات ما را هم برآورده کنی. نه اینکه بروی آنجا و برای خودت کار کنی. نه اینکه بروی آنجا و فکر کنی که شما برای خودت کسی هستی و ما آدم‌هایی هستیم که چیزی نمی‌فهمیم. اگر نگاه و زبان یکی شود در آن صورت دیگر ریاست و نایب رئیسی اهمیت چندانی ندارد، چرا که ما می‌دانیم هر کسی که بر روی آن صندلی‌ها بنشیند قرار است یک راه را برود. اینگونه نیست که چون در یک گروه هستیم بنابراین هم نگاه و هم زبان هستیم، همزبانی و هم نگاهی زمان‌بر است.

باید نشست در قسمت‌های مختلف با هم بحث کرد و به نتیجه رسید. از طرف دیگر حدود ۱۷۰ نفر از نمایندگان مردم در این دوره دور اولی هستند و این مساله همگرایی و رسیدن به یک زبان و نگاه مشترک را در مجلس دشوارتر می‌کند. یعنی فعلا خیلی زود است که یک عده بگویند ما تصمیم می‌گیریم و شما اطاعت کنید. در خصوص ریاست مجلس دهم نمی‌توانیم بگوییم دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد. هر کدام از طرفین به یک اندازه شانس دارند، در نهایت هر کسی بتواند لابی بیشتری با نمایندگان داشته باشد رئیس می‌شود. هرکدام از این دو نفر مزایای خود را دارند، شما نمی‌توانید پیشاپیش بگویید که این بهتر است یا آن. همه چیز بستگی به نگاه و برنامه‌ای دارد که در جمع باید به آن رسید. اما متاسفانه این مقدمه و برنامه وجود ندارد و باعث می‌شود جناح‌ها به سمت لابی‌گری بروند. اگر چنین مقدمه‌ای وجود داشت در آن صورت به راحتی من می‌توانستم به شما بگوییم که در روز انتخابات هیات رئیسه چه اتفاقی رخ خواهد داد، چرا که در آن صورت نگاه‌ها مشترک شده و همه یک جور نگاه می‌کنند، اما چون نگاه‌ها مشترک نیست نمی‌توان تخمین زد.

نمایندگان به میثاق نامه هایی که قبل از انتخاب امضا کرده‌اند پایبندباشند. اگر کسی به لیستی تعهد داده باشد تغییر جهت دادنش توهین به رای مردم است. ولی اینگونه نیست که همه اعضای لیست امید چنین تعهدی داده باشند. البته اگر کسی چنین تعهدی نیز داده باشد از نگاه من جای سوال دارد چرا که اگر قرار است شما تصمیم بگیرید و من اطاعت کنم، پس استقلال رای چه می‌شود؟ چرا از شما اطاعت کنم؟ چون به من پست داده‌اید؟ این با آزادگی تناقض دارد.