دعوای«مجری»و«ناظر»در اصلاح طلبان/«استعفا»یا«متارکه» در کارگزاران؟

خبرگزاری مهر، گروه سیاست ، در «خبرتوخبر» هفته به چالش اصلاح طلبان درباره طرح پارلمان اصلاحات، داستان استعفای عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران و پیدا و پنهان استعفای احمد مسجد جامعی پرداختیم.

• چالش اصلاح طلبان؛ «مجری» کیست؟ «ناظر» کدام است؟

در خبرتوخبر هفته های گذشته به طور مفصل درباره طرح پارلمان اصلاحات قلم فرسایی کردیم. طرحی که پس از انتخابات ریاست جمهوری اخیر، از سوی منتقدین ادامه فعالیت شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان - به طور مشخص مصطفی کواکبیان و حزب مردم سالاری - پیشنهاد شد.

«حسین مرعشی» عضو هیئت رئیسه شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، روز سه شنبه ۲۴ بهمن در جمع خبرنگاران درباره طرح پارلمان اصلاحات گفت: «بر اساس طرحی که به پیشنهاد حزب کارگزاران سازندگی در شورای هماهنگی جبهه اصلاحات تصویب شد، قرار است شورای عالی سیاست گذاری کار خود را به عنوان نهادی اجرایی ادامه بدهد و پارلمان اصلاحات هم نهادی بالادستی و نظارتی خواهد بود.»

«عبدالواحد موسوی لاری» نائب رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان هم در جمع خبرنگاران، ضمن تکرار اظهارات مرعشی اظهار داشت: «پارلمان، جمع بالادستی شورای سیاست گذاری خواهد بود. کارهای عمومی مربوط به جریان اصلاحات در پارلمان اصلاحات مورد بحث قرار می گیرد و در شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان، عملیاتی خواهد شد.»

با این وجود، «حسین کمالی» از اعضای هیئت رئیسه شورای عالی اصلاح طلبان روز چهارشنبه ۲۵ بهمن درباره ادعای مرعشی مبنی بر تصویب طرحی در «شورای هماهنگی جبهه اصلاحات» برای ادامه فعالیت «شورای عالی اصلاح طلبان» به عنوان نهادی اجرایی و «پارلمان اصلاحات» به عنوان نهادی ناظر گفت: «آقای مرعشی اصلا در شورای هماهنگی اصلاحات حضور نداشته و ما نیز چنین مصوبه ای نداشتیم.»!

اینکه کدام نهاد در جبهه اصلاحات تصمیم گیر نهایی خواهد بود، سوالی است که فقط می توان با گذر زمان به پاسخ آن پی برد؛ اما یقینا با وجود سه نهاد موازی با کارکردهای متداخل یعنی «شورای هماهنگی جبهه اصلاحات»، «شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان» و «پارلمان اصلاحات» که فعلا در حالت یک طرح است، آینده ای مناقشه برانگیز و پُر چالش در انتظار جبهه اصلاحات خواهد بود.

• استعفا یا متارکه؟!

هفته گذشته بود که «حسین مرعشی» سخنگوی حزب کارگزاران در گفتگویی، استعفای محمدعلی نجفی از شورای مرکزی این حزب را خبری کرد. پس از این، نجفی روز ۲۳ بهمن در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تایید استعفایش از تیم کارگزاران گفت: «حدود ۱۰ سال قبل از شورای مرکزی حزب کارگزاران استعفا دادم اما چند روز پیش به طور رسمی استعفایم را تقدیم کردم.»

«محمود علیزاده طباطبایی» عضو شورای مرکزی کارگزاران هم در گفتگو با خبرنگار مهر، با تایید خبر استعفای نجفی، این استعفا را نه مربوط به ۱۰ سال قبل، بلکه از زمان تصدی مشاور اقتصادی رئیس جمهوری عنوان و تاکید کرد: «نجفی، چند سال پیش در دولت یازدهم، همزمان با قبول سمت معاونت رئیس جمهوری، از شورای مرکزی حزب کارگزاران استعفا داد.»

وی در همین باره تصریح کرد: «نجفی به عنوان یکی از بزرگان حزب، هنوز مورد احترام و قبول حزب است اما صرفا به دلیل حساسیت هایی که روی احزاب سیاسی است، نجفی نمی خواست که این حساسیت روی کار اجرایی اش تاثیر داشته باشد.»

با وجود تایید خبر استعفای نجفی از شورای مرکزی کارگزاران از سوی مرعشی، علیزاده طباطبایی و حتی شخص شهردار تهران، «محمد عطریانفر» دیگر عضو این حزب، روز چهارشنبه در گفتگویی، استعفا و خروج نجفی از حزب کارگزاران را رد کرد و گفت: «نجفی فعالیت‌های حزبی را به زمان دیگری موکول کرده است؛ بنابراین بحث خروج از حزب مطرح نیست بلکه متارکه برای زمان معینی است.»

پیدا و پنهان استعفای احمد مسجدجامعی

پس از پیروزی چپ ها در انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶، «رئیس دولت اصلاحات» در حکمی «احمد مسجد جامعی» را به عنوان رئیس دفتر خود انتخاب کرد. این انتخاب به مذاق اصلاحاتی های تند و تیز که بعدها در سال ۷۸ خود را در قالب «جبهه مشارکت» شناسنامه دار کردند، خوش نیامد. همین، مقدمه ای شد بر فشار این گروه بر مسجدجامعی و مجبور کردن وی برای استعفا، «محمدعلی ابطحی» که به لحاظ فکری به گروه نامبرده نزدیک بود، وظیفه مسئول دفتری رئیس جمهوری را عهده دار شد.

به نظر می رسد، پس از گذشت ۲۰ سال از آن ماجرا، تاریخ بار دیگر تکرار شده است و مسجدجامعی پس از سلسله فشارهای پیدا و پنهان نمایندگان وابسته به حزب اتحاد ملت(حزبی که به اذعان تحلیلگران، نسخه بدیل جبهه مشارکت است) در شورای شهر تهران، روز چهارشنبه ۱۸ بهمن با تقدیم استعفانامه خود به «محسن هاشمی»، از سمت ریاست ستاد هماهنگی شورایاری های شهر تهران کناره گیری کرد.

روزنامه تازه تاسیس «سازندگی»، ارگان مطبوعاتی حزب کارگزاران، روز دوشنبه ۲۳ بهمن در نخستین شماره خود، طی گزارشی به استعفای مسجدجامعی پرداخت و آن را معلول فشارهای مجموعه نزدیک به حزب «اتحاد ملت» در شورای شهر تهران دانست. سازندگی در همین باره نوشت: «یک جناح سیاسی خاص که تعداد قابل توجهی از فهرست اصلاحات را در شورای شهر تهران از آن خود کرده است، تلاش دارد با فشار بر احمد مسجدجامعی برای انصراف از مسئولیت شورایاری‌ها، این مسئولیت را به آرش میلانی عضو تازه و جوان شورای شهر که نزدیک به حزب اتحاد ملت است واگذار کند.»

رو در رو قرار گرفتن دو حزب کارگزاران و اتحاد ملت که این روزها بر سر استعفای مسجدجامعی - که هنوز از سوی محسن هاشمی و کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران با موافقت همراه نشده است - جلوه گر شده، مسئله بعید و بدیعی نیست. دوقطبی میان این دو حزب از ابتدای آغاز به کار شورای شهر پنجم تهران در تیرماه سال جاری کلید خورد؛ دوقطبی که خود را به عیان در انتخاب شهردار تهران نشان داد. هر چند در نهایت، اتحاد ملتی ها با کارگزارانی ها بر سر شهرداری نجفی به توافق و اجماع رسیدند، اما فشارهای جسته و گریخته به نجفی برای انتصاب مدیران نزدیک به مشی اتحاد ملت، نشان از نوعی تفرق میان دیدگاه های شهردار و اکثریت اعضای شورای شهر که برآمده از حزب اتحاد ملت هستند، بود.

منبع: مهر

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.