نامه اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان به وزیر فرهنگ و ارشاد
اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نکاتی را پیرامون جشنواره فیلم فجر مورد توجه قرار داد.
به گزارش ایسنا، متن نامه به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر صالحی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
هنر سینما بلاشک یک هنر برتر است؛ یک روایتگر کاملاً مسلط - که هیچ روایتگری تاکنون در بین این شیوه‌های هنریِ روایت یک واقعیت و یک حقیقت، تا امروز به این کارآمدی نیامده - و یک هنر پیچید و پیشرفته و متعالی است. شما این دریچه را دمِ دست دارید؛ یعنی دریچه سینما به سوی معارف و پرتوی که از این دریچه به داخل افکنده می‌شود. این دریچه در اختیار شماست.
مقام معظم رهبری
ضمن عرض سلام خدمت حضرتعالی و همکاران محترمتان؛ با توجه به اینکه در آستانه برگزاری سی و هفتمین جشنوار فیلم فجر و ظرفیت‌های بالای سینمای کشور که در بستر این جشنوار بروز و ظهور پیدا می کند قرار گرفته‌ایم اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان نکاتی را در خصوص محتوا و ساخت فیلم‌ها و همچنین برگزاری این جشنوار به حضورتان می‌رساند:
۱. عدم سیاستگذاری جشنواره برای جهت دهی به آثار سینمایی: با گذشت ۶۳ دوره از برگزاری این جشنواره شاهد این هستیم که سینمای ایران از قالب ارزشی و انقلابی خود روز به روز فاصله می‌گیرد. عدم سیاستگذاری در خصوص برگزاری جشنواره نقش بسزایی در این مسئله دارد. موضوعاتی مثل جنایات استکبار، انقلاب‌های منطقه، تاریخ انقلاب، تاریخچه دفاع مقدس، مشکلات و معظلات اجتماعی مثل طلاق، اعتیاد، روابط ناسالم و غیر مواردی هستند که می‌توان ذیل این چشم انداز بررسی و برنامه‌ریزی شوند. در این میان اما غالب فیلم‌ها به سمت بیان معضلات اجتماعی در ناامیدانه‌ترین حالت ممکن رفته‌اند و این دید را به خواننده القا می‌کنند که دیگر کار از کار گذشته است و این سرچشمه در عدم سیاست گذاری و حمایت از طرح ها و ایده‌های جدید برای ساخت در مجموعه های سینمایی کشور از جمله سازمان سینمایی دارد.
باید توجه کرد که مهمترین قسمت هر حکومتی تاریخ آن است. تاریخ انقلاب اسلامی سرشار از فداکاری‌ها، چالش‌ها، مشکلات و سختی‌هایی است که انقلاب اسلامی با همراهی مردم توانسته از آنها عبور کند. بازخوانی تاریخ انقلاب باعث می‌شود جامعه خود را باور کند و مردم خود را در صحنه و تأثیرگذار ببینند. اگر به عنوان جشنواره که الهام گرفته از دهه فجر انقلاب اسلامی است توجه کنیم متوجه خواهیم شد که کمتر فیلمی در خصوص موضوعات مرتبط با انقلاب اسلامی در میان فیلم‌های اکران شده مشاهده می‌شود که این موضوع نیازمند حمایت جدی مجموعه وزارتخانه از اینگونه فیلم‌هاست. اگر این مسئله به جامعه پمپاژ نشود شاهد این خواهیم بود که آن روحیه تأثیرگذار مردمی رفته رفته به سمت ناامیدی پیش می‌رود. موضوع مهم دیگری که در این سال ها در سینمای کشور و جشنواره فجر مغفول ماند دفاع مقدس است. ساخت فیلم‌هایی از ۸ سال دفاع مقدس نیز یک بخش جنبی از جشنواره شده است و بود یا نبودش برای مجریان برگزاری تفاوتی ندارد. در این میان اما کم نبودند فیلم‌های ضد جنگ یا بهتر بگوییم ضد دفاع که از همین جشنواره جایزه هم گرفته‌اند. جشنواره فجر نه صرفا به عنوان ویترین نمایش بلکه باید انگیزه ای برای حضور کارگردانان جوان در این ژانر باشد تا تاریخ و فرهنگ ایثار و شهادت ایرانیان در ۸ سال دفاع مقدس رو به فراموشی نگذارد. لازم است حضور شورای سیاست گذاری جشنوره فجر صرفا برای برگزاری و نحوه اهداء جوایز و دیگر برنامه‌های جشنواره فجر نباشد و این شورا با همکاری و همراهی اصحاب سینما و متخصصان این حوز اقدام به سیاستگذاری کلان در بخش های مختلف سینما نماید و جهت دهی درستی به آثار تولیدی در فاصله دو جشنوره داشته باشد.
۲. بی‌تفاوتی جشنواره نسبت به فیلم‌های کمدی: در سالیان اخیر برگزاری جشنواره مشاهده می‌شود - فیلم‌هایی ذیل موضوع کمدی به جشنواره ارائه شده است که علاوه بر نوعی هنجارشکنی و افسارگسیختگی گاها با معیارهای اسلامی نیز تناسب چندانی ندارند. کمدی نیاز به بازتعریف دارد و صرفاَ یک طنز پوچ بی‌مفهوم که وقت مخاطب را دو ساعت تلف کند نیست. کمدی نوعی اظهارنظر در قالب موضوعات مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که در قالب طنز بیان می‌شود و اثر فوق العاده‌ای بر مخاطب و مجریان امر می‌گذارد. کمدی اما امروز درگیر کلیشه شده است و ابتدا و انتهای خواست تمام سرمایه‌گذاران و کارگردانان فروش خوب و مناسب این ژانر می‌باشد. در این میان اما نقش شورای صدور پروانه ساخت بسیار مهم و راهبردی است؛ چرا که باید اساسا پیش از ساخت اینگونه آثار و از مرحله فیلمنامه اصلاح آغاز شود. اگر امروز با ضعف فیلمنامه مواجه هستیم لازم است وزارتخانه با همکاری دانشگاه‌ها نسبت به تربیت و آماده‌سازی گروهی از جوانان برای حضور در عرصه کمدی‌های فاخر برآید. در این میان نقش جشنواره حمایتی است و باید با اهداء و تقدیر از کمدی‌های فاخر و یا وضع قوانین جدیدی در پذیرش اینگونه آثار از این حرکت رو به ضعف و بی‌محتوایی در سینمای کمدی جلوگیری نماید.
۳. هزینه بالای برگزاری جشنواره: در شرایطی که اقتصاد کشور دچار بحران شده است ضروری است نسبت به هزینه‌های برگزاری جشنواره ملاحظه و صرفه‌جویی شود. همانطور که امسال برای جلوگیری از تحمیل هزینه‌های اضافی بر بیت المال نمایشگاه مطبوعات برگزار نشد که در این بحث هم صحبت بسیار است و امکان آن بود که با مدل‌هایی جایگزین و با هزینه‌هایی کمتر این نمایشگاه مهم حوزه مطبوعات نیز برگزار شود. از حضرتعالی و همکارانتان در وزارتخانه و سازمان سینمایی کشور انتظار داریم با بررسی مدل‌های برگزاری جشنواره ، اقدام به حذف بخش‌های اضافی و بعضاَ تجملاتی جشنوار نمایید. در این سال ها بیشتر از آنکه دغدغه مسئولان برگزاری به کیفیت و حضور فیلم ها در بخش های مختلف اختصاص داده شود پیگیر سالن ها و کاخ جشنواره بوده‌اند و اقدامات بسیاری که جز تجملات و هزینه های سنگین بر بیت المال سرانجام دیگری ندارند. در این میان هدف دیده شدن هر چه بهتر و بیشتر تولیدات یک سال گذشته سینمای کشور می باشد، یک اثر خوب بدون زرق و برق‌های اضافی هم به خوبی دیده خواهد شد. ۴ . عدم حمایت از شرکت دانشجویان در جشنواره: اگر بخواهیم سینمای پرباری داشته باشیم لازم است از دانشجویان مرتبط با این رشته‌ها نیز حمایت شود تا بتوانند با کسب تجربه رفته رفته به بهبود وضعیت آشفته سینمای ایران کمک کنند. قشر فرهیخته جامعه می‌تواند با حضور در جشنواره ضمن بررسی نقاط ضعف و قوت آن، در خط مقدم مطالبه‌گری قرار گرفته و در رسانه‌های خود در همین رابطه نقدها و مشورت‌هایی ارائه دهد که بی‌شک در اصلاح روندها و سنت‌های غلطی که در سینمای کشور جا افتاد است موثر خواهد بود. در این میان اما لازم است با تغییر قوانین پذیرش رسانه‌ها، بخشی ویژه به حضور رسانه‌های دانشنجویی از جمله نشریات اختصاص داده شود؛ چرا که این نشریات و رسانه های دانشجویی قابل مقایسه با رسانه های رسمی کشور نیستند و باید با ظرفیت های خود مقایسه شوند. پیشنهادی که جامعه اسلامی دانشجویان به عنوان بزرگترین اتحادیه دانشجویی کشور دارد اختصاص یک مجموعه سینمایی به دانشجویان است و آنجاست که می توانید نقد و بررسی درست و با در نظر گرفتن ابعاد مختلف را در قشر فرهیخته و جوان کشور ببینید. تشکل های دانشجویی کاملا ظرفیت اجرای این ایده را دارند حال از مرحله بلیط فروشی گرفته تا اجرا و اکران فیلم ها. مهم ترین بحث در این قسمت درک ظرفیت های دانشجویی است و اینکه حضرتعالی و مجموعه تحت امرتان به عنوان متولی اصلی فرهنگ در کشور تا چه اندازه به دانشجویان کشور برای همکاری و همراهی ایمان دارید.
۵. بالا بودن قیمت بلیط‌های جشنواره: هر ساله گروه‌های بخصوصی از مردم در جشنواره حضور پیدا می‌کنند که این مسئله باعث اختصاصی شدن جشنواره شده و ظرفیت عمومی که لازمه هنر جشنواره مردمی است رو به زوال برود. جشنواره را نباید اختصاصی کنیم به این صورت که صرفا گروهی از مردم که درآمد متوسط به بالایی داشته باشند بتوانند از آن استفاده کنند. اکران فیلم ها در استان ها همزمان با ایام برگزاری جشنواره در تهران حرکتی مناسب در همین راستا در این سال ها بوده است. اگر به روند درست بلیط فروشی و هزینه های آن توجه شود قطعا شاهد حضور قشرهای گسترده‌تری از جامعه در سینماهای اکران کننده جشنواره خواهیم بود. باید در نظر داشت فیلم‌ها ساخته می‌شوند تا بتوانند با بیان نظرات‌شان روی جامعه تأثیر بگذارند که با این روند نمی‌توان توقع تأثیرگذاری چندانی را از جشنواره داشت. در نظر گرفتن گروه‌های مختلف مردم و اختصاص بلیط به آنها از جمله گروهای دانشجویی، دانش‌آموزی، قشرهای فرهیخته‌ای همچون فرهنگیان و اساتید دانشگاه‌ها و سایر بخش‌های جامعه می‌تواند راه‌حل موثری برای مردمی شدن و مردمی ماندن جشنواره باشد.
امید است با توصیه حضرتعالی در جلسه‌ای با حضور اعضای اتحادیه و مدیر محترم سازمان سینمایی و سمعی، بصری و دبیر محترم جشنواره فیلم فجر بتوانیم در اصلاح این موارد که حاصل بررسی و مشورت دانشجویان ایران اسلامی با اصحاب سینما و فعالان این حوزه می‌باشد، گامی بلند در جهت بهبود کیفیت هر چه بهتر جشنواره فیلم فجر، اثرگذاری دقیق‌تر و بهتر، افزایش کیفیت فیلم‌های سینمای ایران برای داشتن سینمایی بهتر و پر بارتر برداریم.
منبع: ایسنا
مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.
