ضعف دیپلماسی ورزشی در ماجرای تعلیق دائمی فدراسیون جودو

در آخرین ساعات نخستین‌ ماه پاییز امسال، فدراسیون جهانی جودو به تعلیق دائمی فدراسیون جودو ی ایران رأی داد تا به کارشکنی‌ها و رفتارهای ناعادلانه‌اش در قبال جودوی کشورمان و خودشیرینی‌هایی برای رژیم اشغالگر قدس و هم‌پیمانانش تداوم بخشد. این تصمیم نهایی فدراسیون جهانی جودو بود که کامل‌کننده رأی اولیه و ناعادلانه این فدراسیون (27شهریور) به‌دلیل اتفاقات رخ‌داده در مسابقات جودوی قهرمانی جهان سال ۲۰۱۹ در توکیو برای فدراسیون ایران بود و حالا با این رأی تکمیلی، فدراسیون جودوی کشورمان از حضور در تمامی مسابقات و فعالیت‌های اجتماعی مرتبط با این رشته ورزشی محروم شده است.

کمیته انضباطی فدراسیون جهانی جودو که رییسی «صهیونیست‌دوست» آن را اداره می‌کند، در بیانیه‌ای فدراسیون ایران را به تخطی از منشور المپیک و کدهای اخلاقی IOC متهم و اعلام کرد تا وقتی فدراسیون جودی و ایران مبارزه با ورزشکاران رژیم صهیونیستی را قبول نکند، با تصمیم کمیته انضباطی این سازمان، نمی‌تواند در هیچ‌یک از مسابقه‌ها یا فعالیت‌های بین‌المللی مرتبط با این رشته ورزشی شرکت کند.

این بیانیه در حالی صادر شد که باید با صراحت اعلام کرد بخش اعظمی از این اتفاق تلخ، یعنی تعلیق فدراسیون جودوی ایران، به‌دلیل سوء‌مدیریت مدیران ورزش کشورمان در فعالیت‌های داخلی و مشکلات اساسی آن‌ها در کسب کرسی‌های مهم بین‌المللی و ضعف در دیپلماسی ورزش است. ناتوانی مدیران ایرانی در دیپلماسی بین‌المللی در حالی به معضلی بزرگ تبدیل شده و در روزهای سخت به‌جای کمک به ورزش و ورزشکاران ایرانی، در ناکامی آن‌ها نقش اساسی ایفا می‌کنند. سال‌هاست برخی از کشورها به‌دلیل درگیری‌های منطقه‌ای و عقیدتی و با نظر کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون‌های جهانی، در مسابقات بین‌المللی با همدیگر روبه‌رو نمی‌شوند. در این وضعیت، مدیران ورزش ایران به‌جای لابی در عرصه بین‌المللی برای حل این مشکل همیشگی و تلخ که به‌دلیل مسابقه‌ندادن با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس برای تیم‌ها و ورزشکاران کشورمان رخ داده و می‌دهد، به لابی در عرصه داخلی برای انتصاب مدیران سفارشی و کارنابلد و اعطای پست‌های مهم به دوستان و خویشاوندان خود دل خوش کرده‌اند.

ضعف‌های بزرگ در برنامه‌ریزی و اجرا در بخش بین‌الملل ورزش ایران برای انعقاد قراردادها، تجزیه‌و‌تحلیل قوانین بین‌المللی و لابی مناسب برای کسب کرسی‌های مهم در فدراسیون‌ها و نهادهای معتبر آسیایی و جهانی، راه را برای جولان دشمنان کشورمان باز کرده تا آن‌ها با لابی‌های پشت‌پرده، باعث ناکامی و ضربه‌زدن به تیم‌ها و ورزشکاران کشورمان در رقابت‌های آسیایی و جهانی شوند. در آخرین پرده این مشکلات، ماریوس ویزر، رییس فدراسیون جهانی جودو، رومانیایی است و همسری صهیونیست دارد و توانست شرایط لازم را برای ضربه‌زدن به جودو و ورزش ایران فراهم کند. وی که در مسابقات جهانی توکیو برای چهار سال دیگر به‌عنوان رییس فدراسیون جهانی جودو انتخاب شد، از سال ‌2007 رییس فدراسیون جهانی است و ارتباط مستقیمی با لابی‌های صهیونیست‌ها و شخص نتانیاهو دارد. ویزر چندی پیش و بعد از مسابقات جهانی، با صراحت علیه جودو و ورزش ایران جبهه‌گیری کرده و گفته بود: «به‌زودی، اقدامات قانونی علیه فدراسیون جودوی ایران آغاز می‌شود و ما مطابق قوانین خود، اصول جودو و منشور المپیک عمل خواهیم کرد». او خیلی زود با تکیه بر مسائلی ناجوانمردانه و خارج از عدالت، به تعلیق جودوی ایران رأی داد. در این وضعیت، مسوولان ورزش و حتی مدیران ذی‌ربط کشورمان باید با اتحاد و همفکری بیشتر و تکیه بر مدیران باتجربه در دیپلماسی ورزشی و قوانین بین‌المللی، تعلیق جودوی ایران را با شکایت منطقی به دادگاه CAS پیگیری کنند و جواب دندان‌شکنی به این مدیر صهیونیست‌دوست و این تصمیم فدراسیون جهانی جودو دهند و درنهایت، آن‌ها را به لغو محرومیت جودو و پذیرش اشتباه‌شان مجبور کنند.

«یک قدم از مواضع نظام عقب‌نشینی نمی‌کنیم». این نخستین و بهترین واکنش آقای آرش میراسماعیلی، رییس فدراسیون جودوی ایران، به اقدام فدراسیون جهانی جودو و صحبت‌های رییس آن است. میراسماعیلی که در المپیک ‌2004 آتن از رویارویی با حریفی از رژیم اشغالگر قدس انصراف داد و طلای المپیک را فدای حمایت از مردم مظلوم فلسطین کرد، درادامه افزود: «تعلیق فدراسیون جودوی ایران اقدامی ظالمانه بود که به آن همانند تحریم نگاه می‌کنیم. همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی با اقتدار مقابل ترامپ و تحریم‌ها صحبت می‌کنند، ما نیز همین‌گونه رفتار می‌کنیم». وی با بیان اینکه اگر همگی برابر این تهدید متحد و همدل باشیم، هیچ‌کس نمی‌تواند بر ما غلبه کند، ادامه داد: «قطعا مقابل تهدید فدراسیون جهانی جودو و رییس آن با تمام قدرت می‌ایستیم و تمام توان‌مان را به‌کار می‌گیریم تا این تهدید را به فرصت تبدیل کنیم».

رییس فدراسیون جودو با بیان اینکه سعید مولایی و مربی‌اش از دو ‌سال پیش دنبال پناهندگی بودند، افزود: «ملایی مواضع کشورش را زیرپا گذاشت و با ادعای کذب در رسانه‌های معاند علیه نظام اسلامی‌، زمینه تعلیق جودو ایران را فراهم کرد. وی ظلم بزرگی در حق بسیاری از ورزشکاران و جوانان در کشور مرتکب شد و برای همین شب‌ها نباید سر راحت به بالین بگذارد. ورزشکاربودن تنها مدال‌آوری نیست؛ زیرا نام تختی به‌دلیل جوانمردی در ورزش ایران باقی ماند، نه مدال‌آوری».

واکنش میراسماعیلی به‌ تصمیم فدراسیون جهانی جودو بسیار به‌موقع، دقیق و منطقی بود؛ اما او می‌توانست پیش از آغاز مسابقات جهانی جودو توکیو با اقدامی بهتر، از حاشیه‌سازی سعید مولایی و اجرایی‌شدن سناریوی رییس فدراسیون جهانی جودو برای بی‌احترامی به جودو، به‌ویژه ورزش ایران جلوگیری کند؛ زیرا طبق گفته خودش، مولایی از دو سال پیش دنبال چنین اقدامی بود. این همان نقص و مشکل مدیران ورزش ایران است که علاوه‌بر ضعف در استعدادیابی، تربیت و حفظ قهرمانان و برنامه‌ریزی مناسب و ایجاد ساختار و زیربنایی مناسب در رشته ورزشی تحت‌امرشان، در کسب کرسی‌های بین‌المللی و دیپلماسی ورزش در قاره و جهان ناکام بوده‌اند؛ موضوعی که زمینه‌ساز چنین تصمیم‌های ناعادلانه‌ای علیه ورزش کشورمان شده و می‌شود.

در این موضوع تردیدی نیست که مواجه‌نشدن سعید مولایی با نماینده رژیم اشغالگر قدس و تعلیق جودوی ایران، سناریویی از‌پیش‌طراحی‌شده فدراسیون جهانی جودو بود که مرحله‌به‌مرحله اجرایی شد و اینکه رییس فدراسیون جهانی با سران رژیم اشغالگر قدس روابط نزدیکی دارد؛ اما اینکه چگونه مدیران ورزش کشورمان وارد این سناریو و بازی شدند، جای سوال دارد.

سعید ملایی در حالی به‌عنوان تنها نماینده ایران در مسابقات جهانی ژاپن حاضر شد که به‌واسطه عملکرد موفق در سالیان اخیر، در صدر رده‌بندی فدراسیون جهانی این رشته قرار داشت و یکی از اصلی‌ترین بخت‌های ورزش ایران برای کسب نشان طلای المپیک بود. شایان ذکر است جودوکار رژیم صهیونیستی نیز در یک سال اخیر، عملکرد درخورتوجهی داشت و در جایگاه دوم رده‌بندی جهانی قرار گرفته بود.

براساس این رده‌بندی، مصاف این دو ورزشکار در جام جهانی بسیار محتمل به‌نظر می‌رسید؛ اتفاقی که خواسته و ایده‌آل فدراسیون جهانی جودو بود و شاید مدت‌ها برای آن زمان صرف شد تا با رقم‌خوردن این اتفاق، جودو ایران را دچار مشکل و سعید ملایی را به ابزاری برای اجرایی‌شدن خواست ماریوس ویزر، رییس فدراسیون جهانی جودو، تبدیل کند. مطمئنا با اندکی تدبیر و مدیریت صحیح مسوولان فدراسیون جودو و ورزش کشور و اعزام‌نکردن این جودو کار به مسابقات جهانی که تأثیر چندانی در المپیکی‌شدنش نداشت، جلو این اتفاق گرفته می‌شد تا همه مسائل مطابق برنامه‌ریزی مسوولان فدراسیون جهانی پیش نرود و ما امروز در مخمصه قرار نگیریم و برای خروج از این بحران هزینه‌های زیادی نکنیم. همچنین، اگر در این مدت شرایطی فراهم می‌شد تا سعید مولایی بعد از مسابقات گرندپری پاریس که از رویارویی با نماینده رژیم اشغالگر قدس انصراف داد و از رسیدن به مدال طلا بازماند، با حسن‌نظر مقام‌های ورزش کشور روبه‌رو شود، شاید امروز شاهد تصمیم احساسی او نبودیم که پرده آخر سناریوی مقام‌های فدراسیون جهانی را رقم بزند؛ اتفاقی که باعث مهاجرت این ورزشکار و از‌دست‌رفتن فرصت کسب نخستین نشان طلای المپیک در رشته جودو شد.

در این وضعیت، با درس‌گرفتن از مشکلات گذشته و به‌جای درگیری مدیران در داخل کشور برای پیداکردن مقصر، باید همان‌گونه که میراسماعیلی اشاره کرد، با قدرت مقابل تهدید رییس فدراسیون جهانی جودو ایستاد و از فرصت ۲۱ روزه‌ای که دراختیار جودو و ورزش ایران برای رسیدگی به این مشکل در دادگاه حکمیت ورزش قرار داده شده، بهترین استفاده را برد تا در گام نخست، تعلیق ناجوانمردانه جودو را لغو کرد.

همچنین در گام بعدی، می‌توان یک‌مرتبه و برای همیشه این موضوع را به قانون تبدیل کرد که مانند کشورهایی که به‌دلیل مشکلات خاص در عرصه‌های بین‌المللی و قاره‌ای با همدیگر روبه‌رو نمی‌شوند، ورزشکاران ایرانی‌ها نباید به هر دلیلی با نمایندگان رژیم اشغالگر قدس روبه‌رو شوند. با این کار می‌توان بحران‌های حاکم بر ورزش کشورمان در عرصه‌های بین‌المللی از بین ببرد.

«روزنامه صبح نو»