آغاز فعالیت‌ها برای احیای رویای ایرانی
۸ گزاره درباره نتیجه حضور عدالتخواهان در انتخابات
پویش مجلس عدالتخواه شروعی برای ایجاد بازوی سیاسی برای جریان اجتماعی عدالتخواهی بود. نگاه این بود که مردمِ همیشه بازنده در حاکمیت صدا پیدا کنند.
نسیم‌آنلاین: محمدصادق شهبازی در مطلبی با عنوان "پروزه انتخاباتی ما، احیای رویای ایرانی، تازه آغاز شده است" که در کانال تلگرامی خود منتشر کرده است، به بررسی حضور عدالتخواهان در انتخابات پرداخته است.
۱- پویش مجلس عدالتخواه شروعی برای ایجاد بازوی سیاسی برای جریان اجتماعی عدالتخواهی بود. نگاه این بود که مردمِ همیشه بازنده در حاکمیت صدا پیدا کنند، از راه‌های اداره درست کشور بگوییم، مستضعفان را سازماندهی کنیم، خارج از دوگانه‌های تَکراری هویت بسازیم و ناامیدی حاصل از مدیریت غلط و انبوه ناکارآمدی و تبعیض و فساد را به امید امکان تغییر شرایط تبدیل کنیم و مطالبات اجتماعی، ضمانت اجرا و قدرت چانه‌زنی درون حاکمیت پیدا کند.
۲- در این مدت، تاحدی گفتمان‌سازی و هویت‌سازی شد، با دوگانه فاسد سیاسی در کشور مرزبندی و برنامه ارائه شد، چهره‌هایی مرتبط شدند، صدها جوان انقلابی در برابر اِنقُلّابیها صفبندی کردند و برای حاکم شدن گفتمان عدالت تلاش کردند و توانستند تا حدی موج تخریب و سانسور و فشار و برخورد را شکسته، امید به امکان تغییر ایجاد کنند و ده‌ها هزار نفر از مردم را با این حرکت همراه کنند.
۳-برخی عدالتخواهان به مجلس راه یافتند و جوانانی خودجوش و با همین گفتمان از شهرستانها راهی بهارستان شدند. نامزدهای عدالتخواهان رای قابل توجهی آوردند و راه نیافته‌های آنان در تهران و مشهد در صدر آراء قرار گرفتند نقطه شروع حرکت عدالتخواهی در فضای سیاسی کشور کلید خورد و به‌عنوان مهمترین جریان معارض دوقطبی اصولگرا-اصلاحطلب تثبیت شد. تداوم مبارزه درون و بیرون مجلس، احتیاج به پایمردی مردم و همراهی نمایندگانی مثل روح‌الله ایزدخواه دارد.
۴-نهال این حرکت ضعیف، بدون پشتوانه و در ابتدای راه بود، ظرفیت‌هایی نظیر رسانه، پول، تشکیلات، ارتباطات، ستاد، تلاش جمعی و پای کار آوردن نخبگان و بدنه‌های همراه این تفکر، آن‌هم در اوج تخریب و سانسور و برخورد از جانب پدرخوانده‌ها و پسرانشان آن‌قدر نبود که این نهال کاملا به ثمر بنشیند، اما تثبیت شد.
۵- درد اما نه راه نیافتن باقی عدالتخواهان که میزان مشارکت در انتخابات است. مشارکت گرچه از میانگین کشورهای پیشرفته بالاتر است، اما زیبنده نظام اسلامی نیست. در این حوزه به نتیجه مورد انتظار که شاید مهمترین انگیزه حضور عدالتخواهان در انتخابات بود نرسیدیم، نتوانستیم اکثریت مردم و مشخصا مستضعفان را پای صندوق‌ها بیاوریم و سازماندهی آنها و طرح برنامه‌های عدالتخواهان آن‌گونه که باید محقق نشد و پیام ما به قاطبه مستضعفین نرسید. بی‌رغبتی و ناامیدی مردم به نخبگان سیاسی به‌ویژه در جنوب شهر، شهرری، اسلامشهر و حتی مناطقی که پایبندی به شعائر مدهبی بیشتر است تکان‌دهنده بود.
۶- انتخابات سرد آن‌گونه که اصولگرایان، برخلاف دیدگاه رهبر انقلاب، می‌پسندند و برای آن برنامه‌ریزی و اقدام کردند و به‌دنبال تَکرار آنند و اصلاحطلبان به زمینه‌سازی آن کمک کردند، برای نظام اسلامی خطرناک است. مردم زخم‌خورده از سیاسیون، امیدی به ایجاد تغییر ندارند و چهره های رایج سیاسی آنها را جلب نمی‌کنند. تحلیل غلط سیاسی‌ها از ماوقع آبان نود و هشت و نادیده گرفتن خشم و بغض و ناامیدی مستضعفین و احساس بی‌پناهی آنها در این ماجرا موثر بوده است. عدالتخواهان باید کار خود را از اینجا آغاز کنند، صدای مستضعفان شوند، آنان را سازماندهی کنند و برای آنان امید و امکان مشارکت ایجاد کنند و نظام را از خطر سیطره پیدا کردن صورت شکل‌کار بر سیرت و محتوا باز دارند.
۷- کار تازه اغاز شده است. الان در حال بحث و رایزنی و مشورت برای نحوه ادامه کار هستیم. پیشنهاد بدهید، ظرفیت معرفی کنید، اولویت کاری وسط بگذارید، برنامه انتخاباتی و الگوی تبلیعاتی ما را نقد کنید، برای شورای شهر و ریاست جمهوری هم نظر بدهید! البته اکنون باید به کارهای خودمان و پیگیری مسائل مختلف برگردیم، عدالتخواهی باید اجتماعی بماند و اگر صرفاََ انتخاباتی و سیاسی شود به سرنوشت چپ و راست گرفتار خواهد شد؛ اما برای پیگیری اهداف و برنامه‌ها و معرفی چهر‌ها، عرصه سیاست را هم رها نخواهیم کرد و برای سازماندهی سیاسی هم ایده‌هایی داریم. از بحران ویروسهای لعنتی هم که رد شویم در جلسه‌های عمومی جمع خواهیم شد.
۸- جوانان و مردمی که این روزها باهم به صحنه آمدیم، احساس هویت کنیم و ثمرات شیرین ایستادگی روی انقلاب و مهمترین آرمان اجتماعی دین یعنی عدالت را ببینیم. چشمهایمان را به افق و رویای شیرین انقلاب اسلامی برای ایران و جهان بدوزیم و قدمهایمان را در راه محقق کردن آن محکم برداریم که تا حاکم کردن اسلام‌ناب محمدی و سیطره دادن عدالت و آزادی بر کشورمان و جهان فقر و محرومیت و تبعیض و ظلم و ریا و خدعه و فریب و زور، راه درازی در پیش داریم و تداوم این مسیر، نیازمند مبارزه و ایثار و فداکاری و پایمردی و تحمل زخم‌زبان‌ها و فشارها و سانسورها به‌ویژه از جانب غربگرایان و محافظه‌کاران و حتی از داخل جبهه خودی است.
