نقدی بر عملکرد سرگرم‌سازی رسانه ملی در برابر کرونا
اعتماد بیش از حد به تکراری‌ها!
چرا تلاش‌های رسانه‌ملی برای سرگرم‌سازی خانواده‌های ایرانی در این روزها چندان نتیجه‌بخش نیست؟
نسیم آنلاین؛ احسان سالمی: بحران‌ها یکی از بزنگاه‌هایی هستند که وجه «ملی بودن» رسانه ملی بیش از پیش خود را نمایان می‌کند. گلوگاه‌های حساسی که در آن همه نگاه‌ها به سمت فراگیرترین رسانه کشور می‌چرخد و انتظارها نسبت به رسانه ملی بیش از همیشه می‌شود.
شیوع ویروس منحوس «کرونا» در هفته اخیر یکی از همین بزنگاه‌های مهم برای رسانه ملی است. شاید در وهله اول مهمترین و موثرترین وظیفه رسانه ملی در این شرایط، انتشار آمارها و خبرهای دقیق پیرامون این بیماری و البته هشدارهای لازم جهت جلوگیری از شیوع بیشتر آن باشد. ولی واقعیت این است که در شرایط فعلی و با توجه به اهمیت حضور کمتر مردم در سطح شهرها و مراکز عمومی برای جلوگیری از انتشار بیشتر این ویروس، یکی از اصلی‌ترین وظایف تلویزیون سرگرم‌سازی مردم است.
این موضوع البته از همان روزهای اول مورد توجه مسئولان رسانه ملی هم قرار گرفت و به همین واسطه حتی کنداکتور شبکه‌های مختلف سیما نیز تغییر کرد و شبکه‌های مختلف تلویزیون پر شد از برنامه‌های شاد و امیدبخش که قرار بود هم خانواده‌های ایرانی را برای کمتر خارج شدن از خانه در این شرایط بحرانی سرگرم کند و هم جامعه ایرانی را کمی از فضای خبرهای منفی پیرامون «کرونا» دور کند. با این همه، به نظر می‌رسد رسانه ملی هنوز نتوانسته آن‌گونه که باید در انجام درست این ماموریت موفق باشد! الان پخش نکنید، کی پخش می‌کنید؟!
همزمان با انتشار خبر تعطیلی مدارس و مراکز آموزش عالی، رسانه‌ها پر شد از خبر تغییر کنداکتور شبکه‌های مختلف سیما و تلاش تلویزیون برای ایجاد فضایی شاد و مفرح برای خانواده‌های ایرانی که باید در این ایام در خانواده می‌ماندند. این تصمیم درست اما ایراداتی نیز داشت؛ اصلی‌ترین ایراد این تصمیم به این بازمی‌گشت که اغلب برنامه‌هایی که در کنداکتور شبکه‌های مختلف سیما قرار گرفت، برنامه‌های تکراری بود. این مشکل نه فقط درباره برنامه‌های تلویزیونی که اساسا در شرایط فعلی فرصت تولید نسخه‌های تازه برای آن‌ها نبود، بلکه در حوزه فیلم و سریال‌ها نیز به همین شکل بود. آن هم در شرایطی که براساس شنیده‌ها تلویزیون این روزها چند سریال تازه و تقریبا آماده پخش دارد که می‌تواند با ورود آن‌ها به چرخه پخش خود، کمی از نمایش پرحجم برنامه‌ها و فیلم‌ها و سریال‌های تکراری جلوگیری کند. این‌ها در شرایطی است که برخی از شبکه‌های اصلی تلویزیون مثل شبکه اول سیما به واسطه نداشتن هیچ برنامه تازه‌ای اقدام به نمایش قسمت‌های تکراری «خندوانه» می‌کنند.
در انتظار دیدن فیلم‌های روز در تلویزیون
مسئله نمایش فیلم و سریال‌های خارجی روز نیز موضوعی است که می‌تواند در این شرایط بیش از پیش مورد توجه رسانه ملی قرار بگیرد. در شرایطی که انبوهی از مخاطبان ایرانی به ویژه مخاطبان جوان این روزها، مخاطب فیلم و سریال‌های روز جهان هستند؛ شاید هیچ چیز به اندازه نمایش یک سریال روز یا حداقل چند فیلم سینمایی جدید نتواند آن‌ها را برای تماشای تلویزیون و سرگرم شدن با این جعبه جادو قانع کند. معمولا روال شبکه‌های تلویزیونی در سال‌های اخیر این بود که بخش مهمی از فیلم‌های سینمایی تازه و جدید خود را برای پخش در ایام نوروز آماده می‌کرد. به نظر می‌رسد با توجه به نزدیک شدن به ایام نوروز، بهتر است که حداقل هرتعداد از این آثار که این روزها شرایط ممیزی و دوبله را گذرانده‌اند، زودتر روانه آنتن رسانه ملی شوند.
حتی در زمینه پخش فیلم‌های سینمایی ایرانی نیز مدیران رسانه ملی می‌توانند با رایزنی با تهیه‌کنندگان سینما و خرید رایت پخش برخی از آثار روز سینمای ایران، به جای نمایش مکرر فیلم‌های ایرانی قدیمی اقدام به پخش فیلم‌های تازه کنند.
آموزش هست اما کم است!
هر چند که نمی‌توان همه تقصیرها را به گردن رسانه ملی انداخت؛ چرا که شرایط اجتماعی نشان می‌دهد هنوز هم درصد زیادی از مردم به ویژه در شهرهای درگیر با مسئله «کرونا» همچنان هشدارها و درخواست‌های مکرر مسئولین امر برای عدم خروج از خانه و پرهیز از ترددهای غیرضروری را جدی نگرفته‌اند؛ اما این چیزی از مسئولیت رسانه ملی برای بیشتر کردن تلاش‌هایش در جهت سرگرم‌سازی مردم کم نمی‌کند.
یکی از این مسئولیت‌های مهم موضوع برگزاری کلاس‌های مجازی دانش‌آموزان است. رسانه ملی برای جبران خلا کلاس‌های تحصیلی دانش‌آموزان در این ایام اقدام به برگزاری کلاس‌هایی مجازی برای دانش‌آموزان در شبکه آموزش سیما کرده است. اما مسئله اینجاست که اولا بهتر بود رسانه ملی این کلاس‌ها را در یکی از سه شبکه اصلی تلویزیون برقرار می‌کرد که در دورترین نقاط کشور نیز برای مخاطبان قابل دسترسی باشد.
همچنین مسئله دیگر آن است که با توجه به تعطیلی همه مدارس و پایه‌های تحصیلی در سراسر کشور، ابعاد آموزشی نیاز برای همه پایه‌های تحصیلی به قدری گسترده است که نمی‌توان با اختصاص برنامه‌های کوتاه کمتر از نیم ساعت به آموزش هر درس برای پایه‌های تحصیلی مختلف، به آموزش دانش‌آموزان پرداخت. در این شرایط نیاز است تا بیش از یک شبکه از رسانه ملی برای کمک به این موضوع وارد عمل شوند. این موضوع هم از جمله راهکارهایی است که می‌تواند بخشی مهم از مخاطبان رسانه ملی که خانواده‌های دارای دانش‌آموز است را برای ماندن در خانه و عقب نیفتادن بچه‌ها از درس‌هایشان قانع کند.
