"انفعال دولت در قبال نمایشگاه هولوکاست" در گفتگوی تفصیلی «نسیم آنلاین» با مسعود شجاعی طباطبایی:

دولت از هر کاری که باعث ناراحتی غرب شود، خودداری می‌کند/ در مقابل موضع "ظریف" حاشیه‌سازی نکردیم

کدخبر: 2040210

ما هم می‌توانستیم بعد از صحبت‌های محمدجواد ظریف حاشیه ایجاد کنیم، ولی از آنجایی که رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد انشقاق بین ما و دولت بود، سعی کردیم از حاشیه‌سازی دوری کنیم.

گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »، علیرضا ملوندی، زهرا علی رمضانی - دومین نمایشگاه بین‌المللی کارتون و کاریکاتور هولوکاست که پیش از برگزاری با اظهارات تند و حاشیه ساز وزیر امور خارجه روبه رو بود، از 10 تا 25 خرداد علی رغم وعده اولیه مسئولین نمایشگاه مبنی بر برپایی آن در موزه هنرهای معاصر فلسطین، در حوزه هنری برپا شد.

این دوره از نمایشگاه نیز مانند اولین دوره آن با واکنش رسانه های مختلف کشورهای غربی و تلاش رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از برگزاری آن همراه بود، تا جایی که رژیم صهیونیستی اقدام به چاپ کاریکاتورهایی با مضامین ضدهولوکاست کرد تا اصل این نمایشگاه را زیر سوال ببرد؛ علاوه بر آن، دومین نمایشگاه بین المللی هولوکاست با اظهارات عجیب مسئولان کشور از جمله وزیر امور خارجه روبه رو بود، اظهاراتی که به گفته سخنگوی وزارت ارشاد تنها خوراک خارجی داشته اند، در حالی که عملا اینگونه نبود.

با مسعود شجاعی طباطبایی، مسئول دومین دوره نمایشگاه بین المللی کاریکاتور هولوکاست به گفتگو نشستیم با از کم و کیف این نمایشگاه و حمایت های دولتی مطلع شویم.

متن کامل این گفتگو به شرح زیر است:

« نسیم آنلاین »، مسئولان هم در دور اول و هم دور دوم نمایشگاه هولوکاست حاشیه هایی را پیش از برگزاری نمایشگاه ایجاد کردند، در این زمینه صحبت کنید؟

ما در این دوره چنین مشکلی داشتیم دوره قبل هم چون دوره اول بود، و به واسطه توهینی که به پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و اله در نشریه دانمارکی شد؛ ما واکنش نشان دادیم و برای اولین بار این مسابقه را برگزار کردیم به این دلیل که ادعای این ها این بود که آزادی حد و مرزی ندارد و این حرف، سخنی دروغ است؛ در عمل دیدیم که در آنجا آزادی با بحث هولوکاست حد ومرز پیدا می کند.

هر ظلمی در هر نقطه از دنیا که کشتار جمعی باشد، هولوکاست به شمار می‌رود

هدف اصلی ما این بود که در واقع مباحث جدی را درمورد همین قضیه مطرح کنیم، که چرا هولوکاست زمینه ای می شود برای این که کشور فلسطین اشغال بشود، اصولا هر ظلمی در هر جای دنیا تحت عنوان کشتار جمعی یا نسل کشی صورت می گیرد را می توان هولوکاست به حساب آورد؛ و باید این گونه یعنی در کنار مظلوم و در مقابله با ظالم با آن برخورد کنیم، در حالی که تصور صهیونیست ها این است که این اتفاق را منتسب به خود می دانند.

جالب است که این حاشیه ها به موازات اتفاقاتی که در خارج از کشور رخ می دهد، می افتد. اتفاقاتی که رژیم صهیونیستی رقم می زند، مثلا در مسابقه اول شاهد بودیم که این رژیم چقدر اعمال نفوذش در سازمان ملل بالا بود که در سازمان ملل کوفی عنان این قضیه را بسیار جدی درنظرگرفت،. البته این دوره این گونه نبود، هرچند باز هم این اتفاق افتاد که به بانکی مون نامه دادند که جلوی این اتفاق را بگیرند و محکوم هم کردند؛ ولی در دوره قبل کوفی عنان بسیار جدی از صهیونیست ها حمایت کرد و زمینه ای را ایجاد کرد که مثلا من به 22 کشور ممنوع الورود بشوم و اتفاقاتی از این قبیل را شاهد بودیم.

حتی زمانی که کوفی عنان وارد کشورمان شد، بیان کرد بابت اینکه وارد کشوری می شوم که نمایشگاه هولوکاست در آن برگزار می شود، شرمنده هستم. همان موقع به ایشان پیام دادیم که این نمایشگاه را ببینند و بعد اظهار نظر کنند، چون نظر ایشان مبتنی بر یکسری اتفاقات غیر واقعی بود. یعنی بحث یهودستیزی را مطرح کرده بودند که واقعا چنین چیزی نبود، بحث تمسخر قربانیان را مطرح کرده بودند که باز هم این طور نبود؛ خیلی عجیب است که صهیونیست ها با دروغ و تحریف به آن ها دامن زده بودند.

در این دوره هم شاهد بودیم که وقتی اسامی هنرمندان ما که از 50 کور شرکت کردند در سایت قرار می گیرد، بلافاصله به این ها واکنش نشان می دهند و به بانکی مون نامه می نویسند و از ایشان می خواهند که اول از مسابقه جلوگیری کنند و بعد تمام کاریکاتوریست هایی که در این اتفاق هستند را تحریم و محکوم کند؛ این اتفاق عملی نیست و کمی مضحک به نظر می رسد که بخواهند این تعداد زیاد از کاریکاتوریست را محکوم و تحریم کنند مثل اتفاقی که برای من رقم زدند.

موضوع جالب این است که هم در آن مقطع و هم این بار شاهد این هستیم که یکسری اتفاقات در داخل رخ می دهد، که آدم را متاثر می سازد. به طور مثال همین آقای هارون در سرمقاله ای در زیر تصویر اصلی با عنوان هولوکاست چیست، یکسری ادعاهایی مطرح کرد که در واقع این بحث را به سمتی که صهیونیست ها به دنبال آن هستند، ببرند. در وهله اول این فرد کشور اسرائیل را به رسمیت می شناسد، یعنی ادعا می کند که کشور اسرائیل در سال 1917 به واسطه این که آقای بالفور، وزیر امورخارجه انگلیس با صهیونیست ها به تفاهم رسیدند، تشکیل شد؛ در حالی که ما اصلا چنین چیزی را قبول نداریم و چنین کشوری را به رسمیت نمی شناسیم، مگر آقای بالفور قیم مردم فلسطین یا عرب است که جایی را می بخشد.

علاوه بر آن روزنامه شرق هم از قول نویسنده ای یهودی که یکی از تهیه کننده های سینما هم است، در مورد هولوکاست می نویسد و ما متاسف شدیم که روزنامه ای مثل شرق که وضعیت آن معلوم الحال است و همیشه در تمام اتفاقات ارزشی ضد ما حرکت کرده از این فرد استفاده می کند، این نویسنده در مورد هولوکاست با نشریه اشپیگل هم مصاحبه می کند و مواضع تندی را می گیرد، و از یهودی ها و بحث هولوکاست دفاع می کند.

ما به دنبال نفعی از قضیه هولوکاست نبودیم، اما این فردبه رژیم صهیونیستی رسمیت می دهند و بیان می کند که این رژیم در سال 1917 تشکیل شده است. در حالی که سال 1917 زمانی بود که انگلیسی ها فلسطین را مستعمره خود اعلام کردند و این قضیه تا 14 می سال 1948 ادامه یافت و درست روزی که کار آن ها تمام می شود و باید به فلسطینی ها تحویل بدهند، از طرف سازمان ملل تقدیم صهیونیست ها شده و و همان روز این رژیم تاسیس می شود.

جالب است که در تمام مطالبی که درباره رژیم صهیونیستی آمده، از اطلاعاتی که در ویکی پدیا و ... درمورد صهیونیست ها وجود دارد، استفاده شده است و افراد در این زمینه به تحریف و دروغ رو آورده و یکسری مسائل را مطرح می کنند که مثلا اتفاقاتی که در منطقه رخ می دهد اصلا هولوکاست نیست و تنها یکسری اتفاقات قومی، مذهبی و ملیتی است که منظور از این اتفاقات، همان مسائل کشورهای یمن، فلسطین، غزه، عراق، است، حال باید واقعا باید از این فرد پرسید که چه کسی می گوید که هولوکاست اتفاقی مربوط به یهودی ها است.

در فرهنگ لغات هم بحثی به نام اتمیک هولوکاست داریم، بنابراین فاجعه ای که بیش از 1000 نفر کشته می شوند، در جنگ جهانی دوم در فاصله دو روز دو بمب بیش از 200 هزار نفر را می کشد، یعنی دقیقا همان اتفاقاتی که می گویند در اردوگاه یهودی ها رخ داده، در این بمباران نیز اتفاق افتاده است، یا مسلمانانی که در میانمار سوزانده می شوند؛ اسم این کشتارها چیست ؟ در حالی که این کشتارها بدتر و فجیع تر از کشتار یهودی ها است.

« نسیم آنلاین »، بعد از اینکه محمدجواد ظریف دست اندرکاران هولوکاست را با نژادپرستان آمریکایی مقایسه کرد، عنوان شد که این صحبت مصرف خارجی دارد، در این زمینه توضیح دهید؟

وی ما را با نژادپرست ها مقایسه کرد، ما همان موقع اعلام کردیم که اصلا هدف ما مقابله با یک رژیم خشونت طلب و نژادپرستی به نام اسرائیل است و می خواهیم آن رژیم و ظلم ظالمین را با قلم های فرهیختگان عرصه کاریکاتور در سراسر عالم به افشا کنیم.

رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد انشقاق بین ما و دولت بود

ما هم می توانستیم آنطور که آن ها بحث را به حاشیه بردند، مطرح کنیم، ولی چون دیدیم رژیم صهیونیستی از این اتفاق سود می برد و دنبال این است که بین ما و دولت انشقاق ایجاد کند، به این قضیه دامن نزدیم. بعد از صحبت های نوش آبادی، گفتیم که این سخنان را به فال نیک می گیریم و بعد از آن نیز بیانیه ای را در رابطه با شهید مصطفی بدرالدین خطاب به نصرالله منتشر کرد که این را هم با فال نیک گرفتیم و با بیان کردیم با دولت در مورد این قضیه که رژیم صهیونیستی دشمن اصلی نه تنها ما بلکه جهان اسلام است، همسو هستیم.

ولی باز با کمال تعجب مشاهده کردیم که در سایت وزارت ارشاد دقیقا همان صحبت های ظریف مطرح شد، در حالی که بعد از صبحت های ظریف، سخنگوی وزارت ارشاد عنوان کرد که این سخنان خوراک خارجی دارد و ما همان زمان گفتیم اگر اینگونه هم باشد مطرح کردن این سخنان اشکال دارد؛ چرا که 50 کشور دنیا در این نمایشگاه شرکت کرده اند، اگر خوراک خارجی هم داشته باشد درست نیست و خارجی ها از اینکه وزیر امور خارجه یک کشور مسلمان که در صف اول مبارزه با اسرائیل قرار دارد و خود را ام القرای جهان اسلام می داند، چرا چنین موضعی گرفته است، چه فکری می کنند.

بعد در کمال ناباوری می بینیم که در سایت خود وزارت ارشاد مطلبی از یک نویسنده امریکایی به نام بن روزن از رسانه کریستین مانیتور منتشر می شود که دو روز بعد در رادیو امریکا عین همان مطلب خوانده می شود و دقیقا همان صحبت های ظریف در این مطلب بازنشر می شود.

بااین وجود باز ما به دنبال این حاشیه ها نیستیم، اما متاسفانه هم در دوره اول و هم در دوره دوم افرادی هستند که منفعلانه برخورد می کنند. به طور مثال در همین مطلبی که این هارون نوشته اند، به انکار هولوکاست اشاره کرد، در حالی که ما اصلا به دنبال انکار هولوکاست نبودیم، این را در دوره قبل و فعلی هم دیده ایم که برخی تحت عنوان اصلاح طلب ها اعلام کردند که دلواپسان به کمک نتانیاهو می روند و عباراتی شبیه این بسیار تکرار شده است. از سوی دیگر رسانه های معاند فارسی زبان هم که دائم این مساله را دنبال می کنند و این اتفاق اینگونه می پندارند که ما یکسری افراد افراطی هستیم که آب به آسیاب دشمن می ریزیم.

« نسیم آنلاین »، همانطور که بارها اعلام کردید این نمایشگاه به هیچ وجه نفی و یا تایید هولوکاست نیست، به نظر شما چرا رژیم صهیونیستی از برگزاری این نمایشگاه تا این اندازه به وحشت می افتد؟

این مهم سوال ما نیز است، چرا رژیم صهیونیستی اینقدر به وحشت می افتد و واکنش های عصبی و هیستریک تندی از خود نشان می دهد و منشعمیر، سخنگوی رادیو اسرائیل می گوید که ما آدمخوار هستند، در حالی که در عرف دیپلماتیک هم چنین سخنی خنده دار است و کاملا مشخص است که آنها از این نمایشگاه عصبانی هستند.

عصبانیت رژیم صهیونیستی به این دلیل است که در این نمایشگاه بحث افشای رژیم صهیونیستی مطرح است و صهیونیست ها نمی توانند از زیر بار این سوال شانه خالی کنند که الان تاوان هولوکاست را مردم فلسطین می دهند، حتی این مورد را نادیده هم بگیریم، می بینیم که در نمادهایی که در پرچم این رژیم وجود دارد، دو خط آبی که یکی نیل است و دیگری فرات و ستاره داوود وجود دارد که این ستاره میل به گسترش به همه سمت را دارد، در حقیقت آنها می خواهند با این نمادها بگویند که سرزمین موعود از سالیان قبل متعلق به آنها بوده است و به طور کلی این مهم را تاریخی جلوه می دهند و به اتفاقات 2 هزار سال پیش ربط می دهند و نقشه جعلی را ترسیم می کنند و می گویند که این محدوده جغرافیایی متعلق به ما است و قطعا بسیار جدی به دنبال این موضع هستند؛ خودشان به این قضیه اذعان دارند که باید سرزمین فلسطین دراختیار صهیونیست ها قرار بگیرد و این سرزمین موعود آن ها است و متاسفانه رژیم صهیونیستی در این اتفاق مظلوم نمایی می کند.

« نسیم آنلاین »،وجود مخالفان خارجی در این مسئله امر طبیعی است، ولی در داخل جریانی وجود دارد که علی رغم اینکه می گویند هنر برای هنر و از آزادی هنرمندان دفاع می کنند، ولی می بینیم وقتی هنرمندی در چنین مسائلی وارد میشود با هجمه آنها روبه رو خواهد شد، در این زمینه صحبت کنید؟

در دوره اول تعدادی از کاریکاتوریست های داخلی که الان در خارج از کشور هستند، بیان کردند که ما درباره هولوکاست صحبت می کنیم، و این کار را تحریم کردند و حاشیه ای را ساختند که باز هم به دروغ یکسری اتفاقات را به نمایشگاه نسبت دادند.

به طور مثال ما بسیار علاقه مند بودیم که نمایشگاه در موزه هنرهای معاصر فلسطین که تحت نظر موسسه صبا است، برپا شود، حتی در دوره اول در این موزه برگزار شد؛ ولی در این دوره بعد از اینکه اعلام کردیم مکان نمایشگاه موز هنرهای معاصر است و حتی هماهنگی ها هم صورت گرفته بود، اما یک روز از طرف موزه با ما تماس گرفته شد و بنده به همراه حسین نیرومند به موزه رفتیم و علی معلم نیز در آنجا حضور داشت و بعد از اینکه وارد شدیم به ما گفت که چرا چنین کارهایی را می کنید، ما حتی چند کاتالوگ به همراه خود برده بودیم، یکی کاتالوگ هنری بود و دو مورد دیگر کاتالوگ های مربوط به کارهای ارزشی مثلا درمورد غزه و داعش بود که معلم بعد از برداشتن کاتولوگ های مربوط به غزه و داعش گفت که این کارها، کار وحشیانه و غلط است و عنوان کرد که این کار بسیج و سپاه است. ما آن روز هر چه می پرسیدیم وی سخنان عجیب و غیرقابل باور می گفت.

یکی از مسئولان مربوط به موزه هنرهای معاصر فلسطین عنوان کرد که درباره رژیم صهیونیستی تنها صحبت‌های امام معصوم ملاک است

من حتی دو سوال را از این شخص پرسیدم اول اینکه چرا موزه فلسطین در کشور داریم که وی جواب داد از مسئولان موزه بپرسید که چند وقت است دراین موزه برنامه ای نداشتیم و سوال بعدی ام این بود که امام عنوان کردند که اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود که باز در جواب من گفت، مگر امام، امام معصوم هستند و من حتی عنوان کردم اگر به اینجا آمدیم به این دلیل است که موزه هنرهای معاصر فلسطین موضوعیت دارد برای نمایشگاه؛ چرا که روز برگزاری نمایشگاه روز تاسیس رژیم صهیوینستی است و ما از نظر مکانی مشکلی نداریم و تنها به دلیل موضوعیت به این مکان آمدیم.

کسانی همچون افراد این موزه که از نزدیکان ما هستند، چنین مواضعی را داشتند ما چه انتظاری می توانیم از روزنامه هایی مثل شرق داشته باشیم، یا مثلا موضع رسانه های معاند خارجی مشخص است.

« نسیم آنلاین »، علت تغییر موضع و رفتارهای برخی مسئولین درباره نمایشگاه هولوکاست چیست؟

طیفی در داخل هستند که بحث روشنفکری را مطرح می کنند، بحثی که فقط در تعامل با دنیای غرب می تواند معنا پیدا کند، بنابراین از همان واژگان و مفاهیم استفاده می کنند. به طور مثال رفتار شادی صدر تا چه اندازه باعث آزار مردم شد؛ چنین جریانی بسیار جدی با هر اتفاقی که جنبه ارزشی دارد، مخالفت می کنند. در حال حاضر نیز فردی مانند مانا نیستانی، کاریکاتوری درمورد حضرت عباس علیه السلام دارند و در حقیقت چنین افرادی حربه های مختلفی در این حوزه دارند که یکی از آن ها این است که وقتی نمی توانند بحث جشنواره را زیرسوال ببرند، شروع به تخریب مسئولان جشنواره می کنند. البته آنها در دوره اول نتوانستند علیه ما کاری انجام دهند، به همین دلیل دست به تخریب احمدی نژاد زدند. در همان دوره هارون یشایایی آن دوره نامه ای را به اشپیگل درمورد آقای احمدی نژادمی نویسد، چرا که آن دوره ما از نماینده دوره کلیمیان بعد از اینکه صحبت تندی علیه نمایشگاه ما داشت، دعوت کردیم که از نمایشگاه بازدید کند و بعد از اینکه دید هیچ کدام از آثار در راستای تحقیر و تخریب قربانیان هولوکاست و یهودیان نیست، از نمایشگاه رفتند.

رژیم صهیونیستی با تحریف و دروغ سعی در تخریب نمایشگاه هولوکاست دارد

رسانه های غربی هم همین طور بودند هیچ چیزی در این زمینه تخریب و تخریب قربانیان هولوکاست و یهودیان در نمایشگاه پیدا نکرده اند، رسانه های اسرائیلی هم دروغ پردازی می کنند و حتی خودشان کاریکاتورهایی چاپ می کنند که هیچ ارتباطی به نمایشگاه ندارد و عنوان می کنند که اینگونه آثار در نمایشگاه وجود دارد و از آنجایی که افراد امکان دستیابی به منابع و جستجو اطلاعات را ندارند وقتی چنین چیزی را می بینند، علیه نمایشگاه موضع می گیرند؛ در حقیقت رژیم صهیونیستی با تحریف و دروغ سعی در تخریب ما دارد.

یکی دیگر از کارهایی که این رژیم برای تخریب ما انجام می دهد، این است که می گوید ما کل کاریکاتورهای کشور را رصد می کنیم و جز سازمان امنیت کشور هستیم، در حالی که خوشبختانه ما هیچ مورد غیراخلاقی، مسائل مالی و اقتصادی در سابقه مان نداریم و حتی تمام کارهای نمایشگاه را نیز در سایت قرار داده ایم و افراد می توانند با مراجعه به سایت بفهمند که هدف ما فقط رژیم صهیونیستی است.

البته در یکی دو موضوع جانبی هم کاریکاتوریست های غربی هولوکاست را به شکلی جدی به صورت صنعت زیرسوال برده اند، کاریکاتوریست های غربی خصوصا فرانسوی صنعت هولوکاست را مطرح کرده اند، یعنی به فرض ترکیه یا تایلند صنعت توریسم دارد، اما آنها بیان کردند که رژیم صهیونیستی صنعت هولوکاست دارد و بابت این هولوکاست سالیان سال است که غرامت می گیرد و بیشترین غرامت را نیز از کشور آلمان گرفته است؛ از این رو دولت آلمان مجبور است که ما را محکوم کند.

کاریکاتوریست های غربی به صنعت هولوکاست پرداخته اند، و رویکرد ما نیز اینگونه است که می خواهیم هولوکاست را بهانه ای برای تجاوز، اشغال، گرفتن پول، مظلوم نمایی و جایگاهی برای رژیم صهیونیستی نشان دهیم؛ چرا رژیم صهیونیستی و و هارون یشایایی می خواهد کل مسیر نمایشگاه را منحرف نشان دهد، چرا که به خوبی می داند رژیم صهیونیستی در این قضیه آسیب و افشاء می شود، در حقیقت پایه و اساس این رژیم بر اساس دروغ و تحریف و مظلوم نمایی تاریخی بنا شده است.

« نسیم آنلاین »، برگزاری این نمایشگاه خطراتی هم برای کاریکاتوریست های شرکت کننده داشته است؟

در اولین دوره کاریکاتوریستی از فلسطین داشتیم که مجبور به اخراج از فلسطین شد و بعد نیز وی را در لندن به شهادت رساندند، در حالی که الان با یک لشکر کاریکاتوریست مواجه هستند در راستای افشار رژیم صهیونیستی فعالیت می کنند و واقعا احساس می کنم که ایمان این کاریکاتوریست ها بسیار قوی تر از برخی مسلمانان است. به طور مثال برنارد بوتون، فرانسوی که رئیس انجمن کاریکاتوریست های اروپا در فرانسه است، گفته بود که منطق ایرانی ها را پذیرفته و کاریکاتور نیز به این دوره از نمایشگاه ارسال می کند، حتی عنوان کردیم که ممکن است به خاطر جایگاهی که دارد مورد اذیت قرار بیرد که اتفاقا وی را اذیت کرده و به یهودستیزی محکوم کردند.

در حال حاضر من برای برخی از این کاریکاتوریست های فرانسوی نگران هستم؛ چرا که نفر اول این دوره از نمایشگاه کاریکاتوریست فرانسوی است و حتی وی درنامه ای عنوان کرده بود که به خاطر تمایلات ضدصهیونیستی اش دچار مشکل شده و با وی برخوردهای تندی داشته اند، به همین دلیل با اسم مستعار در این نمایشگاه شرکت کرده است؛ از این رو ما برای این فرد نگران هستیم؛ چرا که وی در فرانسه، کشوری که بالاترین قانون ها و مجازات ها درباره هولوکاست دارد، زندگی می کند.

فرانسه اولین کشوری بود که قوانین و مجازاتی را برای نقض هولوکاست و تردید در آن تصویب کرد

اولین بار هم در فرانسه بود که قوانین و مجازات هایی برای هولوکاست در نظر گرفته شد، وقتی پروفسور روبر فوریسون درباره هولوکاست ابراز تردید کرد، قانونی در فرانسه وضع شد که در آن زمان 300 هزار فرانک جریمه نقدی و حداقل یک ماه تا سه سال زندانی برای افراد در این حوزه در نظر گرفتند که البته در حال حاضر این قانون 6 ماه تا 6 سال زندانی دارد.

مثلا دیوید ایروینگ انگلیسی را به خاطر این که در انگلیس قوانین سختی نیست به یک سخنرانی مجازی در اتریش دعوت می کنند، ولی چون اتریش قوانین سختی در این زمینه دارد، وقتی وی وارد اتریش می شود، آن را در بزرگراه دستگیر می کنند و هنوز نیز در زندان است. البته وی جزو افراد تجدیدنظرطلب است و در زمینه هولوکاست تردید دارد. یکی از مثالی که توسط این فرد مطرح شده این است که در کتابش می نویسد: تعداد یهودیان در سال 1940 کلا 4 میلیون یهودی در سراسر اروپا بودند و همین مسئله باعث تردید ایروینگ در زمینه هولوکاست شده است و می گوید چطور ادعا می شود که 6 میلیون یهودی در هولوکاست کشته شده اند، همچنین آقای گارودی می گوید که اطلاعاتی مبنی بر اینکه اتاق های مرگ با گاز برای یهودیان پیدا نشده است.

البته دیوید ایروینگ تنها به این خاطر که در آمار یهودیان تردید کرده بود را به زندان انداختند و الان حدود 5 سال است که در زندان به سر می برد و صدای وی به هیچ جا نمی رسد، واقعا دنیای صهیونیست اجازه نمی دهد که درباره این مسائل صحبتی شود.

« نسیم آنلاین »: اینکه در غرب چنین اتفاقاتی رخ می دهد، مسئله طبیعی است؛ ولی اینکه چرا مسئولان ما چنین صحبت هایی را علیه نمایشگاه می کنند، دلیلش چیست؟ تمام هم و غم دولت فعلی سیاست خارجی و تعامل با دنیای غرب است

بله تکلیف دولت های غربی که مشخص است ولی اگر صریح بخواهم بگویم باید گفت که دولت فعلی تمام هم و غم خود را بر سیاست خارجی و تعامل با دنیای غرب گذاشته است و دنیای غرب به شدت رژیم صهیونیستی را رژیم رسمی می داند. کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا را ببینید، این کاندیداها اولین مطلبی که در مورد آن صحبت می کنند، حمایت بی چون و چرا از رژیم صهیونیستی است و دولت های غربی هم به همین شکل هستند. در حقیقت لابی رژیم صهیونیستی بسیار قوی است، به طور مثال خانم ایرنا بوکووا همان زمان در سازمان ملل مدیر شد که بخش دیگری از همان سازمان ملل جایزه ای را به صورت سالانه به نام رانان لوری درنظرگرفته است. رانان لوری یک صهیونیست است و هیچ ابایی هم از این امر ندارد و خوش خدمتی های زیادی هم به صهیونیست ها کرده است و حتی با رئیس CIA نیز عکس دارد؛ با این حال جایزه سازمان ملل با نام این فرد در نظر گرفته شده و لوح تقدیر این جایزه را دبیرکل سازمان ملل امضا می کند و پول این جایزه از جیب ملل داده می شود و باید گفت این چه سازمان مللی خواهد بود و هر ساله این جایزه نیز مباحثی را در جهت منافع رژیم صهیونیستی مطرح می کند.

رانان لوری، کاریکاتوریست چندان مطرحی هم نیست و کاریکاتور های او نسخه کپی شده و دست دهم از یک کاریکاتوریست بزرگ به نام دیوید لووین آمریکایی است که دوسال پیش در سن 91 سالگی فوت کرد. رانان لوری خوش خدمتی های بسیاری کرده است و عکس های بسیاری با افرادی همچون انور سادات، شارون و... و نیز عکس هایی از فتح تلاویو، با سربازان امریکایی در عراق و مربوط به جنگ ویتنام دارد.

در حقیقت رانان لوری، صهیونیستی است که در صفحه اول سایت خودش، اولین عکسی که گذاشته، عکسی از فتح تل آویو در کنار سربازان انگلیسی است و این فرد به واسطه خوش خدمتی هایی که به رژیم صهیونیستی کرده جایزه ای به صورت سالانه به اسم وی از سوی سازمان ملل برگزار می شود؛ این اتفاق در سازمانی میفتد که تنها 5 کشور در آن حق وتو دارد و جایزه ای را اعطا می دهد که اسم یک کاریکاتوریست صهیونیستی روی آن است.

پشت پرده بسیاری از اتفاقات اگر برملا شود مشخص می شود که چه اتفاقاتی در پشت صحنه سازمان ملل وجود دارد و در آن لابی های صهیونیستی بسیار قوی هستند؛ چرا که می بینیم همه کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا در حمایت بی چون و چرا از رژیم صهیونیستی متفق القول هستند و طبیعی است که دولت های غربی نیز از این قانون حمایت می کنند.

« نسیم آنلاین »: کمی بیشتر درباره سیاست های دولت فعلی در خصوص نمایشگاه هولوکاست توضیح دهید؟

دولت فعلی بحث اصلی خود را بر سیاست خارجی گذاشته است و می خواهد به هر شکلی در این زمینه اتفاقاتی بیفتد و سیاست خارجی در یکسری مسائلی که دولت های غربی به دنبال آن هستند، گره می خورد و هر در حقیقت هر اخم و ناراحتی که دولت های غربی نسبت به ایران انجام دهند، باعث می شود که دولت فعلی به مشکل بخورد و همین باعث می شود که دولت از هر کاری که باعث ناراحتی دولت های غربی شود، خودداری کند.

بنابراین می بینیم که ظریف قبل از نمایشگاه موضع گیری در این زمینه می کند و بعد از آن سخنگوی وزارت ارشاد این مسئله را توجیح می کند، ولی بعد از مدتی می بینیم که مطلبی از یک نویسنده امریکایی در صفحه اول سایت وزارت فرهنگ قرار می گیرد و 3 روز بعد هم رادیو امریکا عین همان مطلب را منتشر می کند. ظریف قبل از اتفاقات مربوط به هولوکاست یکسری مطالبی را بیان می کنند که ما را با نژادپرستان آمریکایی مقایسه می کنند، که بلافاصله ما به سخنگوی وزارت ارشاد در این زمینه واکنش نشان می دهیم؛ چرا که ما اساسا دنبال این هستیم که نژادپرستی و خشونت طلبی را در رژیم صهیونیستی جستجو کنیم، ولی نوش آبادی می گوید سخنان ظریف خوراک خارجی داشته است و ما نسبت به این مسئله هم اعتراض می کنیم، ولی برای جلوگیری از سوءاستفاده از رژیم صهیونیستی عنوان می کنیم که ما با دولت همسو هستیم؛ به هر حال متاسفانه این انفعال از طرف دولت وجود دارد و نمی توان آن را انکار کرد. به هر جهت ما اساسا به دنبال هیچ حاشیه ای نبودیم.

واقعا اگر دولت در سیاست خارجی به مشکل بر بخورد، با مشکلات زیادی روبه رو می شوند؛ البته ما با این مسائل کاری نداریم و اساسا می گوییم که ما به دنبال ایجاد هیچ حاشیه ای نبوده ایم.

« نسیم آنلاین »: بعد از اظهارات محمدجواد ظریف، از مسئولین وزارت خارجه کسی برای بازدید از نمایشگاه نیامد؟ علاوه بر آن برای صدور ویزا برای هنرمندان خارجی مشکلی ایجاد شد یا خیر؟ وزارت خارجه نمی‌توانست برای هنرمندان کاریکاتوریست ویزا صادر نکند

وزارت خارجه قطعا نمی توانست در این زمینه کاری انجام دهد، چرا که هنرمندان را نمی شناسند که بخواهند ویزا صادر نکنند. ما اسامی هنرمندان را تا روز اختتامیه اعلام نکردیم و به همین دلیل وزارت خارجه نمی تواند ویزای هنرمندان را صادر نکند و به قول سخنگوی وزارت ارشاد این صحبت ها تنها خوراک خارجی داشته است.

هیچ یک از مسئولین دولتی هم برای دیدن نمایشگاه نیامده اند، البته ما ما پیگیری کردیم که مسئولین حضور پیدا کنند، اما جواب مشخصی ندادند.

« نسیم آنلاین » درباره بازدید عمومی مردم از نمایشگاه صحبت کنید؟

بسیار خوب بوده است، از سوی دیگر خبرنگاران بسیاری هم برای تهیه گزارش از نمایشگاه آمدند، به گونه ای که در یک روز با چهار خبرنگار خارجی از آلمان، سوئیس، سوئد و انگلیس مصاحبه کردم. البته این 4 خبرنگار با هم هماهنگ بودند و حتی دو خبرنگار تنها با یک دوربین آمده بودند، با این حال متاسفانه نظام سلطه و نظام رسانه ای غرب اجازه نمی دهند که این خبرنگاران واقعیت ها را بگویند، البته ما همه روزنه هایی که امکان دارد خبرنگاران را به چالش بکشاند، بستیم؛ چرا که در دوره اول ما را متهم به یهودستیزی، انکار هولوکاست، تمسخر قربانیان و ... کردند که ما به همه این ها در همان نشست خبری اول پاسخ دادیم و از آن ها درخواست کردیم که به دیدن نمایشگاه بیایند و اگر یک کار با مفهوم تمسخر قربانیان دیدید کل نمایشگاه را جمع می کنیم که خبرنگاران بعد از حضور در نمایشگاه متوجه شدند که هیچ کدام از مواردی که مطرح میشود، صحت ندارد.

متاسفانه علاوه بر دولت‌های غربی، در داخل نیز برخی افراد دست به تحریف‌های عجیب درباره رژیم صهیونیستی می‌زنند

وقتی رسانه ها متوجه شدند که ما چنین اقداماتی انجام نمی دهیم، برخی مسئولین دولت های غربی مانند نتانیاهو در آخرین اظهاراتش صحبت از نفی نمی کند، بلکه دقیقا از گفته های خود ما استفاده می کند، یعنی اگر ما می گوییم که رژیم صهیونیستی مسبب هولوکاست های موثر مخصوصا در فلسطین و غزه است، نتانیاهو نیز می گوید که ایران در حال ایجاد هولوکاستی برضد اسرائیل است و چون می دانند ما در نمایشگاه نفی و یا تمسخر هولوکاست را نداریم، آنها نیز دیگر از این مسائل در صحبت هایشان استفاده نمی کنند. اما دولت های دیگر مثل آلمان و اتریش و .. از همان ادبیات قدیمی یعنی انکار هولوکاست استفاده می کنند. با وجود این که ما بارها و بارهای اعلام کردیم که حرف ما نفی هولوکاست نیست، ولی آنها حرف خودشان را می زنند، چرا که نظام رسانه، نظام سلطه است و ما نیز نمی توانیم در این زمینه کاری انجام دهیم.

متاسفانه در داخل هم چنین مواردی را می بینیم مثلا همان آقای هارون یشایایی دست به تحریف های عجیب و غریب دیگری می زند، مثلا کشور اسرائیل را به رسمیت می شناسد که ما این رژیم را هرگز به رسمیت نمی شناسیم. از سوی دیگر هاروان بیان می کند که کشور اسرائیل اصلا سال 1948 تاسیس نشد، بلکه در سال 1917 تشکیل شد و همان زمان با صحبت هایی که جیمز بالفور، وزیر خارجه وقت بریتانیا با صهیونیست ها داشتند، رژیم اسرائیل تشکیل شد؛ درصورتی که این حرف دروغ است و حتی اگر به منابعی مثل ویکی پدیا که اتفاقا زیرنظر خود صهیونیست ها هم است، مراجعه کنند، می بینند که تشکیل این رژیم در 14 می سال 1948 در سازمان ملل به رسمیت شناخته شد و در هیچ جایی هم اشاره به سال 1917 نشده است.

« نسیم آنلاین »، بعد از ورود محمود احمدی‌نژد به مسئله هولوکاست، این مهم به عنوان یک مسئله دردسرساز برای جمهوری اسلامی ایران مطرح شد و متاسفانه در افکار عمومی نیز الان چنین مسئله ای وجود دارد، نمایشگاه کاریکاتور توانسته در راستای تغییر این موضع کاری انجام دهد؟

شجاعی طباطبایی: خوشبختانه در این دوره چند اتفاق خوب در این حوزه رخ داد؛ چرا در دوره قبل فشار زیادی روی کاریکاتوریست ها وجود داشت، به طور مثال یک کاریکاتوریست ببسیار مطرح در استرالیا به نام میشل لوئینگ بلافاصله بعد از برگزاری نمایشگاه تماس گرفت و گفت که از سازمان اطلاعات ایتالیا به وی مراجعه کرده و تهدیدش کردند و از ما درخواست کرد که کاریکاتورش را در نمایشگاه حذف کنیم که این کار را کردیم و برای چند کاریکاتور دیگر هم این اتفاق افتاد.

در این دوره بسیار دقت داشتیم که چنین اتفاقی رخ ندهد، بعضی از کاریکاتوریست ها خصوصا از فرانسه اعلام کردند که اینجا برای ما مشکلتیا ایجاد می شود و ما با اسم مستعار شرکت می کنیم؛ با این وجود بسیاری از آن ها با اسم مستعار شرکت نکردند و تعداد زیادی هم به همین دلیل الان تحت فشار هستند. به طور مثال برنارد بوتون که رئیس کارتونیست های فرانسه است پای این قضیه ایستاده است و بیان می کند که منطق ما را پذیرفته است و مسائلی را در اثرم مطرح کردم که به آن اعتقاد دارم و هیچ ترسی از این که اتفاقی برای من رخ دهد، ندارم.

روزنامه شرق هولوکاست را تنها متعلق به یهودی‌ها می‌داند

اصلا به واسطه حضور بوتون بود که ما بیشترین حضور کاریکاتوریست های اروپایی را از فرانسه داشتیم؛ به گونه ای که 16 نفر از فرانسه شرکت کردند و این تعداد، آمار بالایی است. از کشورهای غیر مسلمان مثل برزیل 28 نفر شرکت کننده داشتیم و اکثرا چهره های بسیار مطرح و نام آشنایی هستند. در این دوره مشکلی برای کسی ایجاد نشد و ما حتی با برنارد بوتون هم تماس داشتیم و وی گفت مشکلی برایش ایجاد نشده است.

در حالی که در مطلب روزنامه شرق مطرح شد که اصلا هولوکاست متعلق به یهودی ها است و هولوکاست معاصری که ما آن را مطرح می کنیم، اصلا وجود ندارد؛ و مسائلی که در غزه، یمن سوریه و.. می بینیم یکسری اتفاقات قومی ملیتی مذهبی است!

در این دوره حتی یک کاریکاتوریست عنوان کرد که اثرش را از نمایشگاه حذف کنیم و این اتفاق خیلی خوبی به شمار می رود؛ درمورد داخلی ها هم همین طور بوده است و تا به حال برای هیچ یک از کاریکاتوریست های داخلی مشکلی پیش نیامده است؛ در حالی که دوره قبل خیلی تحت فشار بودیم و الان تعدادی از کاریکاتوریست هایی مانند مانا نیستانی، کیانوش رمضانی در خارج از کشور هستند.

رانان لوری یکی از اهدافی که دنبال می‌کند، این است که در دنیا خصوصاً در کشور فرانسه جریانی را تحت عنوان کارتون برای صلح ایجاد می کند و برخی از چهره های کاریکاتور ایران و جهان را به عنوان سفیران صلح همانند آنچه که در سینما رخ می‌دهد، را به کشورها می برد و به آنها می گوید که هزینه شان را تامین می کند و تنها آنها باید کاریکاتوریست های طلح طلب را البته با مقاصد آنها گرد هم جمع کنند و یکی از سفیران صلحی که از ایران انتخاب شده، حسن کریم‌زاده است. وی اولین کسی بود که یک کاریکاتور توهین‌آمیز از امام (ره) در نشریه فارادای چاپ کرد و باعث زندانی شدن این کاریکاتوریست شد.

لوری می گفت حسن زاده به عنوان کاریکاتوریستی که جسارت پیدا کرد اولین طرح را از امام چاپ کرده، به عنوان سفیر صلح انتخاب می کنیم، البته در این خصوص به وی هشدار داده ام؛ با این حال آنها چنین شیطنت هایی را انجام می دهند.

رانان لوری از کسانی است که در قضیه شارلی ابدو نقش جدی داشته است و حتی جزو دست اندرکاران نشریه یولاندز پستن است و همه این سوابق را در سایت خودش نیز قرار داده است.

« نسیم آنلاین » درباره مسائل پشت پرده در حوزه کاریکاتور در خصوص صهیونیست و ضدصهیونیست توضیح دهید؟

ماجرایی هست که پیش‌زمینه نیاز دارد که من در خصوص آن صحبت می کنم. مثلاً یک سایتی به نام کی گل هست. یک شخصیت حقیقی است. ایشان یک کاریکاتوریست آمریکایی است. در واقع مایکروسافت و شبکه ان بی سی پشت این فرد بودند. کمپانی معظمی است که کارهای کاریکاتوریست‌ها را خریداری می کنند. هر کسی هم امکان حضور ندارد.

بعد از این که بوش ایران را محور شرارت اعلام کرد و وقتی جنگ نظامی را مطرح کرد، بلافاصله از کاریکاتوریست‌ها خواستند که درباره جنگ با ایران کاریکاتور بکشند. این افراد هم طرح‌های تندی را راجع‌به ایران زدند. طرح‌های تند و سخیفی هم بود. به طور مثال آقای میشل رامیرز ایران را به درپوش دستشویی تشبیه کرد که یکسری سوسک به داخل آن می روند؛ طرح ها غالبا توهین آمیز است. ما در جواب به این اتفاق 130 یا 140 کاریکاتور را کشیدیم و کتابش را نیز منتشر کردیم. در نهایت 28 کاریکاتور را برای این افراد فرستادم که در این کاریکاتورها تبعات جنگ آمریکا با ایران را برای سربازان آمریکایی نشان دادم. یکی از تبعات این بود که چهار قبر بود و روی یکی از قبرها نوشته بود کامینگ سون، یعنی خالی بود.

وقتی حرف از منطق و استدلال می‌شود، کاریکاتورهای کشورهای غربی حرفی برای گفتن ندارند

بعد از فراخوان نمایشگاه هولوکاست نیز کی گل کاریکاتوری را برای ما فرستاد. ما هم نپذیرفتیم و به دروغ نوشت که من کاریکاتوری را فرستادم و اینها پذیرفتند. در حالی که چنین نبود. این کار رسانه‌ای خودشان است. کاریکاتوری که طراحی کرده بود توهین بسیار سخیفی به پیامبر بود و انتظار داشت ما بپذیریم، به وی گفتم این کاریکاتور بسیار سخیف است و تو به جای که می خواهی سمبل کمپانی ات باشی، چنین نگاهی داری، قطعا آثاری که خودتان می پذیرید نیز بسیار سخیف است و حتی قبل از برگزاری نمایشگاه پوستر و آثار نمایشگاه را برای وی فرستادم که هیچ جوابی نداشت در جواب ما بدهد. در حقیقت وقتی بحث منطق و استدلال مطرح می شود، این افراد هیچ جوابی برای گفتن ندارند.

رسانه های خارجی شاید به دلیل کارهایی از این قبیل است که فکر می کنند کاریکاتور یعنی تمسخر و توهین، چرا که خودشان همه اش در حال دیدن تمسخر و توهین هستند و تصور می کنند آثار ما نیز تمسخر و توهین است، ولی کاریکاتورهایی که ما انتخاب کردیم هیچ کدام این ویژگی ها را نداشت.

البته یکسری کاریکاتورها نیز بودند که تحریک آمیز بود و مشخص بود که خالق آن می خواهد ما در مقابل برخی جریان ها قرار دهد و حتی طرح های برخی از کاریکاتوریست های داخلی که برخی شبهاتی داشت نیز اصلاح شد.

کاریکاتوریست‌های ایرانی بهترین جایگاه را در دنیا دارند « نسیم آنلاین »، هنرمندان کاریکاتوریست ما در جهان در چه جایگاهی قرار دارند؟

شجاعی طباطبایی: ما در حال حاضر بهترین کاریکاتوریست های دنیا را هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی داریم و همه به این مسئله اذعان دارند. جایگاه ما در حدی است که فراخوان برخی از مسابقه ها مثل پرسیکا در برزیل علاوه بر زبان خود به زبان فارسی هم چاپ می شود؛ یا در ترکیه هم مسابقه توریسم هم زبان خودشان و هم زبان فارسی چاپ می شود. به طور متوسط هر دو هفته دو مورد از جایزه های اصلی در حوزه کاریکاتوریست ها مربوط به جوانان ایرانی است.

« نسیم آنلاین »: با این وضعیت چرا وضع کاریکاتور در رسانه های ما جایگاه مناسبی ندارد؟

یکی از مشکلات اساسی ما این است که رسانه های ما می ترسند؛ چرا که کاریکاتور دردسرساز است. متاسفانه ارزش های کمی به کاریکاتوریست ها می دهند و حق الزحمه هایی که اختصاص می دهند بسیار پایین است.

متاسفانه رسانه‌های داخلی ترجیح می‌دهند از کاریکاتورهای خارجی استفاده کنند

متاسفانه کاریکاتوریست ها شغل اصلی شان کاریکاتور نیست و این حرفه شغل دوم و سوم آن ها محسوب می شود و کاریکاتوریست های کمی داریم که به طور حرفه ای این کار را انجام دهند. از سوی دیگر سردبیر رسانه ها ترجیح می دهند از کاریکاتورهای خارجی استفاده کنند؛ چرا که هزینه ای برای آن پرداخت نمی کنند.

متاسفانه از کاریکاتور در رسانه های ما بسیار کم استفاده می شود، در حالی که در کشورهای دیگر کاملا برعکس است. به طور مثال در برزیل کاریکاتور جایگاه خیلی خوبی دارد و کاریکاتوریست های حرفه ای برزیلی در نشریه های پرتیراژ این کشور فعالیت می کنند.

ارسال نظر: