گزارش «نسیم آنلاین» از مراسم بزرگداشت زادروز حسین علیزاده؛
علیزاده جزء تکنوازان برتر این سرزمین است/ ایشان پلی بین موسیقی کلاسیک و سنتی است
رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران گفت: اهداف ما از برگزاری این جشن های تولد این است که هم از این هنرمندان تشکر کره، هم برای آنها نکوداشت و گرامیداشت برگزار کنیم و هم آنها به جوانان کشور معرفی شوند.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »، شانزدهمین برنامه "تولد ماه" زادروز استاد "حسین علیزاده" موسیقیدان و آهنگساز شب گذشته 1 شهریورماه ساعت 18 با حضور جمعی از هنرمندان و مدیران فرهنگی در موزه هنرهای دینی امام علی (ع) برگزار شد.
محمود صلاحی رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز در این برنامه در سخنانی، گفت: بسیار خوشحال هستم که اگر در یک ماهی فرصت نشد تولدی برای هنرمند عزیزی گرفته شود در عوض آن در این ماه دو تولد به جبران آن ماهی که فرصت نشد گرفته شد.
علیزاده چهره سرشناس موسیقی ایران است
وی افزود: استاد علیزاده چهره سرشناس موسیقی ایران است. او بیش از 50 سال با سرانگشتان هنرمند خود در بسیاری از برنامه های اجتماعی، فرهنگی و هنری نقش آفرینی ماندگار و دوست داشتنی داشته است.
رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران ادامه داد: او محبوب هنرمندان این رشته هنری و سایر رشته های فرهنگی و هنری است. امروز می بینیم که بسیاری از چهره های سرشناس هم در رشته موسیقی و هم در رشته آواز در این مراسم حضور دارند.
صلاحی خاطرنشان کرد: ما قدردان زحمات فردی هستیم که با تلاش شبانه روزی به جایگاهی که امروز به شایستگی در آن حضور دارد رسیده است. ما این معدود هنرمندان بزرگی را که داریم باید به همه مردم نشان بدهیم تا با آنها آشنا شوند.
وی اضافه کرد: شبکه خبر در مصاحبه ای که با من داشت و علت برگزاری این مراسم ها را از من پرسید. من در جواب پاسخ دادم تا جوانان ما درکنار آشنایی با هنرمندان خارج از کشور با هنرمندان داخلی هم آشنا شوند.
رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در پایان گفت: اهداف ما از برگزاری این جشن های تولد این است که هم از این هنرمندان تشکر کرده، هم برای آنها نکوداشت و گرامیداشت برگزار کنیم و هم آنها به جوانان کشور معرفی شوند. در حقیقت همه ما باید پاسدار هویت تاریخی و فرهنگی ایران باشیم.
شهرام ناظری هم که در این مراسم حضور داشت در سخنانی، گفت: یک زمانی بود که در مراسم ها و بزرگداشت های مختلف حضور پیدا می کردم. اما با گذر زمان و به خاطر مشکلاتی که در جامعه ما وجود دارد و چالش های زیادی که در مقابل ما هنرمندان بوده آن حس روان خود را از دست دادیم. البته شاید آرمان های ما تخریب شده و آن تفکری که در زمان گذشته داشتیم همه بهم خورده است و همه چیز دست به دست هم داده تا یک وضعیت غیر طبیعی بوجود بیاید.
وی افزود: آرام آرام احساس کردم که علاقمند به حضور در این بزرگداشت ها نیستم زیرا چیزی از این برنامه ها نمی گیرم و حقیقتی را در آن نمی بینم. بر این اساس مدتی است که خیلی کم به این قبیل مراسم ها می روم و مگر چه شود و احساس کنم که یک جورایی باید حضور داشته باشم.
ناظری ادامه داد: البته امروز و مراسم آن یک استثناء است. امروز تولد یکی از دوستان و یاران من است که در قبل انقلاب و در سال 1354 که فعالیت خود را آغاز کردم با این هنرمند بزرگ و نازنین آشنا شدم.
وی خاطرنشان کرد: امروز و حضور در این مراسم یکی از آن زمان هایی است که من با دل خود آمده ام. در حقیقت مسائل هایی را که مدتی در ذهن خود داشتم را برای امروز به کنار گذاشتم. او هم یار و هم دوست خیلی قدیمی من است و از نظر من یکی از ارزشمندترین هنرمندان قرن معاصر است.
امضای علیزاده در پای آثارش حک شده است
ناظری اضافه کرد: واقعا لازم نیست که کسی بیاید و درمورد کار استاد علیزاده صحبت کند. زیرا او به مرحله ای رسیده که مضای او در پای آثار خودش حک شده است. اما باید عرض کنم که خیلی سخت است که کسی به این مرحله برسد.
وی یادآور شد: کارها و آثار او واقعا منحصر به فرد است و حتما باید یک دانش بزرگ و فرهنگی عمیق در پشت سر این هنر باشد تا فرد به این مرحله برسد. زیرا بسیاری هستند که خیلی استعداد دارند و نابغه هستند ولی به این جایگاه و مرحله نمی رسند. دلیل آن هم این است که آن دانش و بصیرت لازم برای هنر خود را ندارند.
علیزاده جزء استثنائات قرن ما است
ناظری متذکر شد: او جزء استثنائات قرن ما است. او ثابت کرده که در این کارهای هنری می توان به چنین درجه ای رسید. استاد علیزاده خود را در چهارچوب موسیقی سنتی قرار نداده و نسبت به موسیقی های مقامی نیز تسط و اگاهی بسیار خوبی را دارند.
وی در پایان گفت: آنچه استاد علیزاده را برای من و جامعه ایران بسیار ارزشمند کرده است این وجهه فرهنگی او است. بینش، بصیرت و دانش او موجب شده تا کارها و آثار او ماندگار شوند. در ضمن او توانسته گروه بی شماری شاگرد را با همین فرهنگ خود تربیت کند.
علیزاده پلی بین موسیقی کلاسیک و سنتی است
لوریس چکناواریان دیگر میهمانی بود که در این مراسم حضور داشت که در سخنانی، گفت: وقتی برای نخستین بار آثار استاد علیزاده را شنیدم با خودم گفتم که بسیار جالب است. زیرا او پلی بین موسیقی کلاسیک و موسیقی سنتی است. در حقیقت ایشان در هر دو حوزه صاحب نظر است.
وی افزود: خیلی با خودم فکر کردم که چگونه می شود کسی هردوی اینها را با هم داشته باشد. سپس متوجه شدم به همان صورت که به صورت همزمان اسم "حسین" و "علی" را دارد. در حقیقت امامان همیشه در روح شما زنده هستد و شما را هدایت می کنند.
چکناواریان در پایان تصریح کرد: هر کشوری اگر ستاره ای نداشته باشد به هیچ دردی نمی خورد. هیچ کشوری نمی تواند به ثروت و ارتش خود افتخار کند اگر هنرمند و ستاره ای نداشته باشد. بر این اساس افتخار می کنم زیرا شما هنرمند، آهنگ ساز و نوازنده بزرگی هستید.
علیزاده جزء تکنوازان برتر این سرزمین است
سپس فریدون شهبازیان موسیقیدان و آهنگ ساز نیز در این برنامه در سخنانی، گفت: از سال 1349 تا به امروز با استاد علیزاده هستم. باید به این نکته اشاره کنم که شخصیت ایشان در کار و آثارشان کاملا معلوم و مشخص است. ایشان جزء تکنوازان برتر این سرزمین هستند.
وی افزود: زمانی که هنرمند تکنوازی به این سطح از درجه و جایگاه می رسد که دسترسی به او سخت است خلاقیت اهنگ سازی در آنها شکل می گیرد. از جمله این اساتید می توان به زنده یاد "محمدرضا لطفی" و مرحوم "پرویز مشکاتیان" اشاره کرد.
شهبازیان تصریح کرد: مسئله مهم اینجاست که تکنواز آنقدر در ساز خود متبحر می شود که در یکی از اجرای موسیقی کاری می کند که اجرای آن همه وجود من موسیقیدان و آهنگ ساز را تسخیر می کند. در حقیقت هنوز هم که هنوز است هیچ کاری نمی تواند جای اجرای قطعه "ستاره ترکمن" را بگیرد.
باید به ساز احترام بگذاریم و صدای آن را بفهمیم
جعفری جوزانی کارگردان و فیلم ساز نیز که در این مراسم حضور داشت در سخنانی، گفت: گاهی اوقات فکر می کنم که نهایت طبیعت مرگ است و نهایت منطق صنعت است. اما باید درمورد موسیقی بیان کنم که موسیقی یک لذت روانی به همراه خود دارد.
وی افزود: من فکر می کنم که همه مذاهب به یک صورتی همه مدیون موسیقی هستند. باید به ساز احترام بگذاریم و صدای آن را بفهمیم. موسیقی که ساز بلند می شود انسان را از زمین بلند و جدا می کند.
جوزانی تصریح کرد: به ندرت و شاید در هر 10 سال یک ملتی این افتخار به آن داده شود صاحب تعدادی استاد موسیقی شود. آن هم اساتیدی که در حوزه خود تا این اندازه مطرح شوند. اساتیدی که تا این مرحله می رسند شهامت عبور از خطوطی را پیدا می کنند که نه ارتجاعی و نه مدرن بی معنی می شوند.
افتخار من تعلق به نسل علیزاده است
مسعود فروتن نیز که در این برنامه حضور داشت در سخانی، گفت: افتخار من این است که برای نسلی هستم که این همه ستاره و درخشش دارد. امشب تولد ستاره درخشان نسل من "حسین علیزاده" است.
وی افزود: من امشب قصد ندارم تا از خاطرات خود سخنی بگویم. اما باید عرض کنم که آخرین کار ایشان را در سال 1355من تصویربرداری کردم. به هر حال افتخار من این است که متعلق به نسلی هستم که استاد حسین علیزاده ستاره درخشان این نسل است.
بابک ربوخه مدیر موسیقی و سرود سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران نیز در این برنامه در سخنانی، گفت: امروز برای من و برای سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران روز بزرگی است. افتخار می کنیم که شانزدهمین برنامه تولد ماه را با حضور استاد "حسین علیزاده" برگزار می کنیم.
سرافرازی ما در جهان در گرو تعلق به خاک ایران است
حسین علیزاده که مراسم جشن تولد برای او برگزار شده بود در انتهای این برنامه در سخنانی، گفت: از اینکه اینجا و در این مراسم حضور دارم بسیار احساس خوشبختی می کنم. زیرا هزاران برابر چیزی که هستم تشویق شدم. اتفاقا به دلیل اینکه همه صحبت ها و همه امیدها به نسل آینده است بهتر است که این نسل بداند که هرچه هویت داشته باشیم و هرچه به خاک خود تعلق داشته باشیم در جهان سرافرازیم.
وی افزود: تجربه شخصی من این است که بنا به کاری که دارم بسیار فراوان سفر انجام داده ام. او اولین سفرهایی که باید به یک نوعی روی پای خودم می ایستادم وقتی به خارج از ایران سفر کردم با اینکه همیشه به کارهای جمعی علاقه داشتم تنها شدم و موسیقی ایرانی را من به تنهایی به دوش کشیدم.
علیزاده ادامه داد: زمانی که ایران را ترک کردم به هیچ وجه به قصد ترک ایران برای همیشه به خارج سفر نکردم. زیرا فقط رفته بودم تا ذهن خود را پربارتر کنم. در حقیقت وقتی وطن خود را ترک می کنید به آن بیشتر و بهتر فکر می کنید. بر این اساس قدر همه چیز را هم بیشتر و بهتر می دانید.
همه ما موسیقیدانان می توانستیم دسته جمعی پناهنده بشویم
وی خاطرنشان کرد: این موضوع خیلی جالب است که درست در کشاکش مسائل سیاسی که در طی این سال ها داشتیم همه ما موسیقیدانان می توانستیم دسته جمعی پناهنده بشویم. برای اینکه روز به روز به موسیقی و موسیقیدان در ایران توهین می شود و بهترین بهانه است که همه به او حق بدهند. فکر هم می کنم که همه جا ما را قبول کنند.
علیزاده اضافه کرد: ولی من افتخار می کنم که در خاک خودم حضور دارم و تا زمانی که هستم ایران مال من است. افتخار می کنم که در جایی زندگی می کنم که سختی های آن را هم تحمل می کنم. ولی بازهم این همه مهر، محب و مهربانی را اگر در کره ماه هم برویم پیدا نمی کنیم.
وی تصریح کرد: من گله ای ندارم. زیرا برای من ایران در مردم، فرهنگ، هنر و تاریخ آن خلاصه می شود. من اصلا گله ای از مسئولین ندارم. من اصلا انتظاری از مسئولین ندارم. من از مسئولی که اگر بفهمد من نوعی چیکار می کنم انتظار دارم ولی وقتی درکش نیست هیچ انتظاری ندارم.
علیزاده در پایان گفت: من همیشه یک جمله را برای شاگردان خود می گویم که اگر شما یک قدم به سمت مردم بردارید آنها نیز صدها قدم به طرف شما برمی دارند.