«نسیم آنلاین» گزارش می‌دهد:
انفعال موسسه رسانه‌های تصویری؛ عامل پیشروی شبکه قاچاق فیلم
سوال اساسی اینجاست که چرا موسسه رسانه های تصویری به عنوان مهمترین ارگان سیاستگذار در حیطه شبکه خانگی هنوز نتوانسته است شرایط لازم برای قطع دستان قاچاقچیان کالاهای فرهنگی را فراهم آورد.
گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »، هادی صداقت نژاد- شبکه قاچاق عرضه محصولات تصویری سالهاست به معضلی برای رسانه خانگی بدل شده است و علیرغم برخوردهایی که نیروی انتظامی در برهه های زمانی مختلف با این شبکه داشته است اما همچنان این شبکه فعالیت دارد.
یادمان نمی رود زمانی نه چندان دور و در اوایل دهه هشتاد این شبکه چنان قدرتی گرفته بود که همزمان با اکران نسخه های پرده‌ای فیلمهای روز سینماهای ایران در کوچه و خیابانها عرضه می شد. امتداد این روند سبب ساز آن شد که نیروی انتظامی در برخوردی ضربتی کاری کند که تا سالها این شبکه نتواند لااقل همزمان با اکران به ارائه محصولات بپردازد.
با این حال در ماههای گذشته شبکه قاچاق دوباره جان تازه ای گرفته است و نه فقط نسخه قاچاق تعدادی از آثار مطرح سینمای ایران نظیر «کوچه بی نام» و «اژدها وارد میشود» قبل از عرضه نسخه های قانونی در بازار توزیع شدند بلکه در روزهای گذشته برخی از آثار تولید شده برای شبکه معاند «جم» با طراحی و چاپ جلدهایی مشابه محصولات مجاز در شبکه خانگی توزیع شده است.
*انفعال سیاستگذاران شبکه خانگی از کجا نشأت گرفته؟اینکه هسته مرکزی این شبکه قاچاق کجاست و سود بالای خرید و فروش محصول در این شبکه به جیب چه کسانی می رود به کنار، سوال اساسی اینجاست که چرا موسسه رسانه های تصویری به عنوان مهمترین ارگان سیاستگذار در حیطه شبکه خانگی هنوز نتوانسته است شرایط لازم برای قطع دستان قاچاقچیان کالاهای فرهنگی را فراهم آورد.
این قاچاق محصولات در شبکه زیرزمینی را اگر کنار پخش مکرر نسخه های کامل آثار سینمایی از شبکه های ماهواره ای قرار دهیم و البته حجم آگهی هایی که به این واسطه نثار این شبکه ها می شوند را به طور تقریبی تخمین بزنیم بیش از هر چیز انفعال سیاستگذاران عرصه شبکه خانگی است که به چشم می خورد.
مدیران شبکه خانگی در ماههای اخیر همه انرژی خود را گذاشتند بر سر رقابت با صداوسیما بلکه بتوانند قیمومیت سامانه ویدیوی درخواستی یا همان VOD را از آن خود کنند و این صرف انرژی آن قدر بود که آنها از مهمترین معضل سینمای ایران در این سالها که فعالیت قاچاقچیان است بازبمانند. البته برای شوآف که شده هر چند وقت یک بار نشستهایی توسط موسسه رسانه های تصویری گذاشته شده و با مهدوم کردن تعدادی فیلم قاچاق، بیلان کاری برای مدیران بالادستی ارائه می شود اما اقدام ضربتی و تلاش برای بستن منافذ فعالیت قاچاقچیان است که هنوز انجام نشده است.
*نیاز به سیاستگذاری درست و اصولی برای مقابله با قاچاقدرست است که بخش عمده تهیه کنندگان سینمای ما متصل به امکانات دولتی هستند و سودشان در تولید است و نه مثلا اکران و فروش نسخه های ویدیویی و تلویزیونی ولی پرسش اینجاست که آیا برای بالا رفتن بنیه این سینما بهتر نیست که یک سیاستگذاری درست و اصولی برای جلوگیری از قاچاق محصولات چه در داخل و چه در شبکه های ماهواره ای صورت گیرد.
مدیریت سینمای ایران بودجه‌های خوبی را صرف موازی کاری‌هایی مانند جدایی بین الملل از فجر و راه‌اندازی مدرسه عالی سینما کرده است. بودجه هایی که با درصدی از آن می شد به لحاظ حقوقی شرایط ثبت بین المللی تمامی محصولات سینمایی ایران و جلوگیری از پخش مکرر آنها در شبکه های ماهواره ای را فراهم کرد.
با بخشی از بودجه این موازی کاری ها می شد شبکه قاچاق را کاملا زمین گیر کرد تا نتواند آن قدر وقیح شود که محصولات بی سر و ته شبکه جم را با جلدسازی به بازار عرضه کند.
*شبکه خانگی باید بر محصولاتش متوسل شود و نه آقازادگاناصلا چرا راه دور برویم. هر سال موسسه رسانه های تصویری بودجه ای پر و پیمان را صرف جشنواره ای به نام یاس می کند که جز اسباب خوشگذرانی برای تعدادی سینماگر بازنشسته در سواحل شمال خروجی دیگری حتی برای فیلمسازان ویدیویی ندارد و نتوانسته حتی اسباب ارتقای سطح کاری آثار ارائه شده در شبکه خانگی را فراهم کند.
آیا نمی شد یک سال بودجه این جشنواره را صرف مقابله با شبکه های قاچاق داخلی و ماهواره ای محصولات کرد؟
شبکه خانگی ایران برای آن که بتواند بیش از اینها قدرت گیرد به جای آن که متوسل شود به آقازادگانی که برای علاقه به حواشی ستارگان(!) و یا پولشویی به سرمایه گذاری در این شبکه روی می آورند باید قبل از هر چیز دیگر خود را در برابر شبکه قاچاق قوی کند.
اگر این قوی‌سازی انجام گیرد قطعا بیشتر از اینها هم رشد کیفی محصولات را شاهد خواهیم بود و هم فعالان این حیطه با رغبت بیشتری به تولید محصول دست خواهند زد.