اخبار آرشیوی

به گزارش «نسیم»، کتاب کشتی پهلوگرفته که در سال 1368 برای اولین بار چاپ شده، یکی از زیباترین غمنامه هایی است که درباره بانوی دو عالم، حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) نوشته شده و به دور از هرگونه رنگ و لعاب های دروغین و تحریف های روایی و معنوی، به بیان آلام اهل بیت در سوگ حضرت پرداخته است که بیان 31 منبع معتبر در انتهای کتاب که مطالب کتاب به آنها استناد شده است، نشان دهنده دقت نویسنده در ذکر دقیق و صحیح مطالب است. این کتاب از سال 68 تا 80 هجده بار تجدید چاپ شد و تیراژش به رقمی بالغ بر 360 هزار نسخه رسید. در بخشی از این کتاب می خوانیم: این پای را بگو از ارتعاش بایستد، این دست را بگو که دست بدارد از این لرزش مدام، این قلب را بگو که نلرزد، این بغض را بگو که نشکند و اشک از ناودان چشم نریزد. این دل را بگو که فاطمه هست، نمرده است. ای جلوه خدا! ای یادگار رسول! زیستن بی تو چه سخت است. ماندن، بی تو چه دشوار. این مرگ، مرگ تو نیست. مرگ عالم است. حیات بی تو، حیات نیست. این مرگ، نقطه ختمی است برکتاب جهان. زمین با چه دلی تو را در خویش می گیرد و متلاشی نمی شود؟ آسمان با چه چشمی به رفتن تو می نگرد که از هم نمی پاشد و فرو نمی ریزد؟ خدا اگر نبود من چه می کردم با این مصیبت عظمی؟ "انا لله و انا الیه راجعون" فاطمه جان! عزیز خدا! دردانه رسول! چه بزرگ است فتنه های جهان و چه عظیم است ابتلاهای خدای منان. پس از ارتحال پیامبر، خدا می داند که دل من، تنها گرم تو بود. در آن وانفسای بعد از وفات نبی که همه مرتد شدند جز چند تن، چشمه زلال اسلام محض از خانه تو می جوشید. ... هیهات. هیهات. اگر رود خروشان اسلام در مسیر اصلی خویش، یعنی جرگه رضای تو و نه شوره زار غضب خداوند جریان می یافت، مدت اقامت تو در دنیای پس از رسول، اینسان قلیل و ناچیز نمی گشت. آنچه تو، همسر جوان مرا شکست، شکست نور بود پس از وفات پیامبر و آنچه تو، مادر مهربان کودکان مرا به بستر ارتحال کشانید خون دل بود. اهل زمین و آسمان گواهند که تو پس از پیامبر، هیچ نخوردی جز خون دل. زهرای من! این تازه ابتدای مصیبت ماست.