اخبار آرشیوی

کدخبر: 604091

برنامه هفت/۱- مهناز افشار: بازیگران زن سینمای ایران موفق هستند و حسادتی به هم ندارند/ بازیگر بجای ویترین شدن باید دنبال ماندگاری در سینما باشد/ در تئاتر اصلا ادعایی ندارم؛ صحنه بزرگی است که شاید در حوصله من نباشد/ در سینمای ایران نمی‌توان همه فاکتورهای ستاره بودن را داشت

به گزارش خبرنگار «نسیم»، این بازیگر سینما در برنامه "هفت" گفت: - کار با مهرجویی در "چه خوبه که برگشتی" اتفاق بزرگی بود؛ چون برخی اسامی اعتبار کارنامه بازیگران است مثل دارویش مهرجویی و مسعود کیمیایی. - من و بهرام رادان بعد از "شور عشق" پیشنهادهایی برای همکاری مشترک داشتیم اما تا "پل چوبی" موقعیتی حاصل نشد که بتوانیم دوباره با هم بازی کنیم. به نظرم در حق "پل چوبی" کم لطفی صورت گرفت که این همه مدت در اکرانش وقفه افتاد. توقیف نگویید، بگویم کم لطفی! - در مورد "برف روی کاجها" هم بگویم که به نظرم نگاه روشن و مناسبی به چارچوب خانواده داشت؛ اصلا ما نیتی نامناسب و به دور از خانواده نداشتیم و اتفافا برعکس؛ احتمالا دوستان تحریم کننده متوجه منظور و مفهوم فیلم نشدند. - بازیگرهای خانم در سینمای ایران بسیار موفق هستند و در شرایطی که قصه ها خیلی سخت به بانوان می‌پردازند اما دوستان بازیهای درخشانی داشته اند. حسادتی بین رقابت بازیگران خانم سینما نیست و کم لطفی است اگر این را بگویند همچنان که ما در فیلم سینمایی "سعادت اباد" این نکته را دیدیم. - جایزه گرفتن خیلی شیرین است؛ گرچه بار مسئولیت بازیگر را بیشتر می‌کند و باعث میشود سختر تر نقشی را بپذیرد. در سینمای ایران نمیتوان همه فاکتورهای ستاره بودن را داشت. بازیگر باید ابتدا پیش خودش این معنا و مفهوم را درک کند. - بازیگری که می‌خواهد جدیتر این قضیه را دنبال کند، جوایز و استار بودن برایش مهم باشد اما تنها نباید دنبال ویترین بودن برود بلکه باید در پی ماندگار شدن باشد. فکر میکنم هنوز هم برای ماندن در سینما راه سختی را در پیش دارم. - من "شور عشق" را دوست دارم و معتقدم در زمان خودش فیلم خوبی بود. عنوان "زرشک زرین" که برای بدترین فیلم بد و به این فیلم هم تعلق گرفت، اتفاق خوبی برای سینما بود که گویا در مورد دیگر فیلم‌ها ادامه نیافت. گرچه بگویم وقتی این لقب را دادند من ناراحت شدم و نمی‌پذیرفتم. - نظر منتقد را می‌خوانم و می‌پذیرم و تأثیر هم بر بازیگری و ادامه کارم می‌گذارد به شرطی که بازیگر و منتقد، احترام همدیگر را نگه داریم. - صحنه تئاتر، عرصه آموختن است که باید احترامش را نگه داشت. در مورد تئاتر اصلا ادعایی ندارم و حتی قبل از صحنه رفتن قرص می‌خوردم تا آرام شوم. تئاتر، کار بزرگی است که شاید در حوصله من نباشد چون از روز اول جلوی دوربین بودم ولی علاقه دارم سالی یک بار تجربه تئاتر هم داشته باشم. تفاوت عجیبی هم به لحاظ بازی با سینما ندارد.
ارسال نظر: