سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی با عرضه پوشاک ترکیه‌ای!
«نسیم»، در گزارشی برپایی نمایشگاه تولیدات پوشاک ترکیه در تهران را بررسی می‌کند/ آسیب های فرهنگی این اقدام بیش از فواید مادی آن است
گروه فرهنگی خبرگزاری «نسیم» - نسیم اسدپور؛ چندین سال است که یکی از دغدغه‌های مهم رهبری که در موقعیت‌های مختلف و به شیوه‌های گوناگون توسط ایشان مطرح شده است بحث سبک زندگی اسلامی- ایرانی است که در این میان یکی از مواردی که مورد نظر ایشان بوده و بر آن تأکید داشته‌اند موضوع مبتنی کردن بحث طراحی لباس و مد بر معیارها و ارزش‌های داخلی و بومی است.
بی شک تغییر در نوع سلیقه و ذائقه مردم برای انتخاب نوع پوشش موضوعی زمان‌بر و پرزحمت خواهد بود زیرا به اعتقاد برخی جهت گیری سلیقه مردم ایران به سمت پوشش‌های مورد قبول مغرب زمین و تقلید از مدهای مرسوم در میان آن‌ها به دوران رضاخان و حتی قبل از آن زمان قاجاریه بر می‌گردد. اما آن‌چه در این میان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است این است که بدون حمایت از تولیدکنندگان و طراحان داخلی هرگز نمی‌توان در راه تغییر سلایق افراد جامعه قدم‌های مؤثری برداشت.
مسلما با حمایت از تولیدکنندگان و طراحان داخلی نه تنها می‌توان نیاز بازار داخلی کشور را برطرف کرد بلکه می‌توان بازار کشورهای همسایه را نیز تأمین نمود. برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی باید به مواردی چون در اختیار قرار دادن مکان‌های مناسب، ایجاد نمایشگاههای دائمی و یا برپایی نمایشگاههای غیردائمی توجه داشت.
در چند سال اخیر با تلاش نهادهای دولتی مربوطه که موظف به ساماندهی بحث مد و لباس در کشور هستند اقدامات مناسبی در این راستا انجام شده اما مسلما این اقدامات نه تنها کافی نیست بلکه حمایت دیگر دستگاه‌ها، نهادها و بخش‌های خصوصی و دولتی مرتبط را می‌طلبد.
ایجاد نمایشگاههای مد و لباس که هر از گاهی علاقه‌مندان به پوشاک اسلامی را به سمت خود می‌کشد، ترویج مدهایی که مبتنی بر اصول و ارزش‌های اسلامی- ایرانی است و حمایت از طراحانی که طرح‌های نو و به دور از تقلید را ارئه می‌دهند از جمله کارهایی بوده که توسط نهادهای دولتی مربوطه در چند سال اخیر به شکل منسجم‌تری شکل گرفته است.
هرچند نمی‌توان این‌گونه فعالیت‌ها را بدون نقص و کاستی دانست و انتقادهایی نیز بر نوع عملکرد این دستگاه‌ها ممکن است وجود داشته باشد اما مسلما برای نهادینه کردن پوشش برگرفته از فرهنگ بومی باید کمی صبور بود اما در این میان متأسفانه گاهی از برخی دستگاه‌ها و بخش‌های مرتبط اقداماتی صورت می‌گیرد که باعث شگفتی است، اقداماتی که نه تنها هیچ گونه جهت دهی در راستای ترویج بومی کردن فرهنگ اسلامی و ایرانی ندارد بلکه دامن زدن به تهاجم فرهنگ غربی و بی توجهی کردن به فعالیت‌های صورت گرفته چند سال گذشته طراحان، تولیدکنندگان و تلاش‌های نهادهای مربوطه است.
چندی پیش در پورتال خبری نمایشگاههای بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران خبری منتشر شد که از برپایی نمایشگاه پوشاک کشور ترکیه در نمایشگاه بین المللی تهران خبر می‌داد در این خبر آمده است که اتاق بازرگانی شهر استانبول ترکیه با مشارکت شرکت سهامی نمایشگاههای بین المللی ج.ا.ایران در محل دائمی نمایشگاهها اقدام به برگزاری نمایشگاه پوشاک خواهد نمود .
بر طبق این گزارش دورسون توپکو نایب رئیس هیأت اجرایی به نمایندگی از اتاق بازرگانی کشور ترکیه وعروجی معاون مالی و اداری شرکت سهامی نمایشگاههای بین المللی ج.ا.ایران به نمایندگی از این شرکت و هیأت همراه با امضای این تفاهم نامه نمایشگاهی اقدام به برگزاری نمایشگاه پوشاک ترکیه در ژانویه و فوریه پیش روی میلادی خواهند نمود . و نمایشگاه بین المللی ایران نیز متعهد شده است تا بستر و تمهیدات لازم در جهت تسهیل برگزاری این گونه نمایشگاه ها را ایجاد کند.
در برابر پرسش در مورد چرایی برپایی چنین نمایشگاهی شاید پاسخ مسئولان نمایشگاه این باشد که باید برای بالا بردن کیفیت رقابت را رونق داد، اما در اینجا باید این پرسش را مطرح کرد که آیا برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی در زمانی که بسیاری از تولیدکنندگان از ورود پوشاک خارجی به داخل کشور گلایه دارند و آن را به عنوان بزرگترین معضل در عرضه و فروش تولیدات داخلی می‌دانند اقدامی قابل توجیه و دفاع است ؟ تولیدکنندگان بارها این مشکل را بیان داشته‌اند که ما جنس را با کیفیت دارای استانداردهای ایران تولید می‌کنیم ،ولی به لحاظ وجود جنس های مشابه، بازار اجناس خارجی خیلی داغ تر است.طوری که با چند نفر پرسنل دیگر قادر به فروش اجناس خود در ایران نیستیم.
آیا اقدام عرضه پوشاک کشوری مانند ترکیه، که با گذری کوتاه به نوع حجاب در این کشور متوجه می‌شویم که نوع پوشش و حجاب آن‌ها نه تنها اسلامی نیست بلکه برگرفته از فرهنگ غرب است تزریق غذای فرهنگی نامناسب به جامعه نیست؟ غذایی که به بطن جامعه می‌فرستیم و از طرف دیگر از جامعه به خصوص جوانان تقاضا می‌کنیم تا طبق فرهنگ بومی و اسلامی در جامعه حاضر شوند.
بنابراین انتظار می‌رود که کسانی که امانت‌دار بیت‌المال و منافع ملی هستند به دلایلی همچون سوددهی مالی از یاد نبرند که هویت ملی ما در گرو موضوعاتی چون شیوه انتخاب لباس و پوشش و ترویج مدهای اسلامی-ایرانی است زیرا نوع پوشش یک ملت نشان از هویت ملی آن سرزمین خواهد داشت.
