سلیمانی: تغییرات اسکواش حاصل وحدت مسئولین در این فدراسیون است

به گزارش «نسیم» و به نقل از پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان از فدراسیون اسکواش، اعزام کاروان 27 نفره رده‌های سنی ایران به تورنمنت بین المللی گولد آسیا در کوالالامپور و تداوم نوار پیروزی های ورزشکاران بهانه ای شد تا با مسعود سلیمانی رئیس فدراسیون در خصوص چگونگی این تحولات گفت و گویی داشته باشیم. سلیمانی با بیان این که در آخرین روزهای سال 88 این فدراسیون را تحویل گرفته است، گفت: با همت دوستان تلاش کردیم تا درمدت 6 سال گذشته با شناسایی و بکارگیری نیروهای شایسته، اسکواش ایران به درجه ای برسد که امروز جزء کشورهای مطرح دنیا محسوب شود. رسیدن به این مهم از نخستین اعزام تیم ملی به هندوستان دراردیبهشت 1389آغاز شد که در حاشیه آن مسابقات یک ورزشکار مرد چینی و یک ورزشکار خانم از کشور سریلانکا که با آن ها صحبت می کردم به اشتباه مرا هندی تصور کردند و در صحبت های خود، رقابت با ایران را زنگ تفریح دانستند؛ این گفت و گو باعث احساس شرم من به عنوان یک ایرانی شد؛ همان جا بود که عزمم را برای ایجاد تغییرات جزم کردم. در بازگشت از هندوستان که نتایج خوبی هم حاصل نشد، عملکرد ملی پوشان لطمه سنگینی بر تفکرات من وارد کرد وهمین نکته یکی از دلایلی شد تا سند چشم انداز فدراسیون اسکواش به عنوان نقشه راهی 4 ساله تدوین شود. امروز شاهد هستیم، ایرانیان که ردپایی در رنکینگ قاره آسیا نداشتند، خود را تا رتبه 2 جدول امتیازات این قاره بالا بکشند. برنامه و علاقه مسئولان و ورزشکاران این فدراسیون به مدال آسیایی واقعی ختم شد و هم اکنون نیز کرسی های بین المللی در اختیار داریم و توانستیم نگاه فدراسیون جهانی و آسیا را نسبت به اسکواش ایران تغییر دهیم؛ که این حاصل همان نگاه برنامه محور، یاری همراهان همدل ستاد و استان ها، حمایت رسانه ها و وحدت رویه ای بود که در این فدراسیون ایجاد کردیم. عملکرد موفق، حاصل چه سیاستی است؟ کمیته تیم های ملی ما بالاخره، به تک صدایی رسید؛ نه به این عنوان که یک نفر ژنرال باشد و الباقی بندگی کنند. این گروه تصمیمات را با خرد جمعی ابلاغ و اجرایی می کنند، بنابراین چند صدایی وجود ندارد. هدف آنقدر دور ترسیم شده است که از اختلاف نظرهای جزئی و تعارضات رایج در ورزش عبور کرده ایم؛ نتیجه این اتحاد به طور مشخص به صلاح اسکواش کشور است. *آیا ازعملکرد کاروان اعزامی به مالزی رضایت دارید؟ من تا اینجای کار هم از ورزشکاران، هم ازمربیان وهم ازسرپرستان رضایت دارم. توجه کادر فنی به مسائل فرهنگی و اعتقادی بازخورد خوبی درخارج از مرزها داشت؛ این برنامه های فرهنگی خصوصاً قبل از ورود به زمین حال و هوای خاصی به سالن مسابقات می دهد و چشمان کنجکاو دیگر کشورها را بخود مشغول کرده است. در ارتباط با ملی پوشان این رشته و ارتقای سطح فنی ورزشکاران در این سال ها چقدر توجه نشان داده اید تا به این مرحله از رشد رسیده اند؟ همانطوری که در سوال قبلی پاسخ دادم، روزگاری را بخاطر می آورم که ملی پوشانمان همواره از قدرت دو همسایه کشورمان یعنی کویت و پاکستان، حکایت ها داشتند و از آن ها افسانه ساخته بودند اما امروز به درجه ای از خودباوری رسیده اند که در فکر شکست این حریفان قدرتمند هستند. من وارث تیم ملی بزرگسالانی بودم که منحل شده بود و باید برای نسل بعدی اسکواش تدبیری اندیشیده می شد و تدبیر مان سال ها قبل از اینکه وزارت ورزش و جوانان فدراسیون ها را مکلف به استعدادیابی کند در اسکواش طرح الماس پیاده شد. امروز زمان برداشت رسیده است چون مسیری اصولی ترسیم شده و این طرح تداومی جدی دارد. به همین دلیل به استان هایی که طرح را در سنین کمتر از 9 و 11 اجرا می کنند توجه بیشتری داریم؛ این استان ها مربی تامین کرده اند و محل تمرین در اختیار مربی خود می گذارند تا سطح مهارتی خود را ارتقا دهد. بنظر می رسد راه دیگری جز تداوم این طرح نیست و به اندازه ای برای ما حائز اهمیت است که شعار دوره دوم مسئولیت خود را بر این مبنا قرار داده ایم که هیاتی حیات دارد که طرح را اجرا کند. مربیان و سرپرستانی از استان ها به اردو های ملی دعوت و یا روسای استانی همراه کاروان های ملی به مسابقات برون مرزی اعزام می شوند؛ چه هدفی را دنبال می کنید؟ اگر بخواهیم اسکواشی به گستره ایران داشته باشیم نخستین اقدام مان باید تمرکز زدایی از مرکز باشد هر چند که بنا به تاکید مقام عالی وزارت پایتخت ایران باید به درجه ای از رشد برسد تا حرف های بزرگی در رشته های ورزشی داشته باشد که این سیاست هم در کنار نگاه متوازن ما به کل کشور در حال اجرا است. در ورزش بسیار رایج است که مربیان قدیمی اجازه رشد به مربیان پایه استان ها را ندهند اما این تابو در اسکواش شکسته شده و افراد حاضر به شکلی بکارگیری شده اند که در صدد توانمند سازی مربیان پایه مناطق هستند؛ چون بخوبی درک کرده اند اگر این مربیان نیروسازی نکنند چیزی برای ارتقا به عنوان ورزشکار در تیم های ملی وجود ندارد؛ پس در دوران مسولیت من منوپولیسم بکلی منتفی است. ما طبق برنامه 4 ساله و با بهره گیری از نظام نامه فدراسیون که یکسال تدوین آن به طول انجامید، مسیر اصولی را در پیش گرفته ایم درچنین فضایی است که چانه زنی توزیعی بعنوان یک عادت ناپسند جای خود را به عملکردها می دهد؛ ریشه کنی چانه زنی را به عنوان یک تعهد در مجمع انتخاباتی اسکواش، به اعضای مجمع قول دادم وآن را عملیاتی کردم، چراکه تبعیض فساد بینشی ایجاد می کند. مربیان با حضور در اردوها توانمند می شوند و به همین علت از آن هلا دعوت می کنیم. دور جدید این فعالیت ها از 27 آذر در حوزه مربیان پایه استان ها در کنار مربی ملی و رییس کمیته استعدادیابی به مدت یک روز عملی می شود و همچنان هفتگی ادامه دار است. گروه های سه نفره مربیان منتخب کمیته استعدادیابی در مرکز حاضر شده و به تمرین مستعدین مشغول خواهند شدچراکه مربیان پایه استان ها زحمتکشان واقعی این رشته اند. در خصوص اعزام روسای هیات ها به همراه کاروان ملی به خارج از کشور دیدگاه آنان متحول شده و این تجارب را با خود به مناطق خود برده و آثار و برکات خوبی در اعتلای رشته در بردارد و این کمترین کاری است که یک فدراسیون می تواند در قبال زحمات این عزیزان داشته باشد و این روند همچنان برای استان های فعال در استعدادیابی ادامه دارد. *از استان ها چه توقع دارید؟ استان هاهم باید مسیری را که فدراسیون در پیش گرفته ، دنبال کنند چون برای همه بخش ها منابع یا وجود ندارد یا با کسری مواجه است. اگر منتظر تامین منابع از سوی نهادها بمانیم برنامه ها ابتر خواهد ماند؛ پس دست روی دست گذاشتن جایز نیست؛ استان های فعال انگیزه خدمت را در من مضاعف می کنند. *بزرگترین دغدغه شما در رأس فدراسیون اسکواش چیست؟ بزرگترین دغدغه ام عملکرد استان هایی است که طرح استعدادیابی را روی زمین گذاشته اند و بازخورد قابل ملاحظه ای ندارند.آن ها نه به مربیان موجود خود بها داده و نه در فکر تامین مربی پایه برای اجرای استعدادیابی هستند و حتی در ارائه وقت سالن به صورت رایگان به مربی خود برای هفته ای 6 روز اقدامی نکرده اند. این مناطق گویا فقط یک جایگاه را اشغال و فرصت خدمت را هم از دیگران سلب کرده اند که در حال رسیدگی به این معضلات هستیم چرا که ادامه کار با چنین تفکراتی بسیارسخت و غیر قابل تحمل است. *حرف پایانی... ما ثابت کرده ایم که حرف اول را در ورزش مسائل مادی نمی زند، با کمی تدبیر و خلاقیت می توان طرح استعدادیابی را باهمکاری آموزش و پرورش به خوبی در سالن تخصصی و سالن های چند منظوره اجرا کرد که این حتی بعدها باعث درآمدزایی هیات ها هم خواهد شد و از سویی در لیست هیات های مورد وثوق فدراسیون قرار می گیرند.