عباسعلی: بعد از مسابقات جهانی، به عنوان یکی از حریفان قدرتمند به ما نگاه میکنند
نایبقهرمان کاراته جهان در گفتگوی تفصیلی با «نسیم» افزود: تعداد حریفان و فشردگی مسابقات جهانی نسبت به لیگ جهانی بسیار بیشتر بود/ تنها کسی بودم که در وزن خودم تست دوپینگ دادم/ داوری فینال خوب نبود اما خودم مقصرم
کاراتهکای پرانگیزه ایران بعد از طلایی شدن در بازیهای آسیایی اینچئون کره جنوبی، گویی اشتهای زیادی برای فتح سکوهای مسابقات بزرگ دارد. حمیده عباسعلی هنوز دو ماه از بازیهای آسیایی نگذشته در مسابقات قهرمانی جهان نیز تا پای فینال پیش آمد و بر سکوی دو ایستاد تا کلکسیون مدالهایش را کامل کند. وی در این مسابقات برای اولین بار اعزام شد و با مدال نقرهاش حریفانش را انگشت به دهان گذاشت. هر چند از عملکردش در این مسابقات راضی نیست و معتقد است میتوانست مدال خوشرنگ تری در شهر برمن آلمان صید کند. این ورزشکار موفق کشورمان در گفتگو با نسیم از سطح بالای این مسابقات و آرزوهایش گفت که در پی میآید: بعد از طلای بازیهای آسیایی در مسابقات جهانی نیز درخشیدی. متشکرم. برای اولین بار در این مسابقات شرکت میکردیم و موفق شدم عنوان نایب قهرمانی را به دست آورم. با توجه به این شرایط فکر میکردی صاحب گردن آویز نقره شوی؟ قبل از اعزام به این مسابقات یکی از اهداف بزرگم این بود که مدال جهانی در کارنامهام داشته باشم. برنامه ریزیام نیز برای کسب نتیجه در بازیهای آسیایی و جهانی بود و فکر میکردم خوب ظاهر شوم، چون سختیهای زیادی کشیده بودم و از اینکه به فینال راه پیدا کردم خیلی خوشحالم. اما شما لیگ جهانی را نیز تجربه کرده بودید. درست است اما در لیگ جهانی ۲۰ الی ۳۰ کشور شرکت کرده بودند درحالیکه این مسابقات با حضور نمایندگان ۶۳ کشور برگزار شد و تعداد شرکت کنندگان نیز زیاد بود. من برای رسیدن به فینال بعد از یک دور استراحت ۶ بازی کردم. در این مسابقات برای حریفانمان شناخته شده بودیم و من تنها کسی بودم که در وزن خودم یعنی ۶۸+ کیلوگرم تست دوپینگ دادم. چرا؟ از اینکه یک خانم ایرانی به فینال میرسد تعجب کرده بودند و فقط از من تست دوپینگ گرفتند. با شما چگونه رفتار میکردند؟ روز بعد با استرس برابر بانوان دیگر ایرانی شرکت کننده در مسابقات بازی کردند. الان نگاه همه کشورها نسبت به ما عوض شده و بعد از اولین حضور در مسابقات جهانی به عنوان یکی از حریفان قدرتمند به ما نگاه میکنند. سختترین بازیات کدام بود؟ بازی برابر حریف هلندی که برایم مهم بود، چون باید پیروز میشدم وگرنه باید برای کسب مقام سوم و یا چهارمی رقابت میکردم. این بازی برایم سخت بود که از جدول خودم بالا آمده و به فینال برسم. بازی فینال چگونه بود؟ از اینکه مدال نقره گرفتم خیلی ناراحتم، چون هر کسی مرا میدید میگفت «این فینال ماله خودته» و میتوانستم مدال طلا بگیرم. پس چطور شد که برابر این حریف مصری نتیجه را واگذار کردی؟ برخی اوقات شرایطی روی تاتامی پیش میآید که شاید نتوانی مدال دلخواهت را به دست آوری. چه شرایطی؟ نمیخواهم کسی را مقصر بدانم. داوری خوب نبود اما مقصر اصلی خودم هستم. حریفت چه میگفت؟ حریفم مرا قبل از مسابقه کنار کشید و گفت: برای شما خیلی خوشحالم. شما حریف خیلی خوبی برای من هستید. بعد از باخت من هم این حرف را تکرار کرد و گفت: شکست شما برای من سخت بود. شرایط میزبانی آلمان چطور بود؟ خوب بود. یعنی مشکلی نداشتید؟ حتی تغذیه؟ شرایط غذایی اصلا مشکلی نداشت. اتفاقا همه غذاها خوب بود. غذاها را از رستوران ایرانی سفارش میدادند. شاید غذا یکی دو ساعت دیرتر حاضر میشد اما غذای خوبی میخوردیم. چه عواملی در موفقیتت نقش داشت؟ بعد از مربیان تیم که البته فقط خانم موسوی با ما به این مسابقات اعزام شدند تمرینات خودم و خانوادهام نقش داشتند. برنامه بعدی عباسعلی بعد از کسب مدال برزگترین مسابقات کاراته چیست؟ میخواهم سیر قهرمانی را در هر مسابقهای طی کنم. بعد از این مسابقات رقابتهای قهرمانان آسیا را در پیش دارم که در کشور چین برگزار میشود و البته نمیدانم به این مسابقات اعزام شویم. اگر نرویم برای مسابقات سال آینده آماده میشوم. مدال بزرگترین مسابقات کاراته را به دست آوردی، در این باره چه نظری داری؟ درست است اما اینگونه نیست که کنار بکشم. اتفاقا از سال آینده کار من سختتر میشود چون باید از مدالهایم دفاع کنم.