روایتی از بسته ماندن درهای وزارت ارشاد به روی جشنواره داستان فتنه

رحیم مخدومی در گفتگو با «نسیم‌آنلاین» در خصوص وضعیت حوزه ادبیات داستانی برای پرداختن به واقعه فتنه گفت: بنده به غیر از کتاب "نامیرا" که به طور غیرمستقیم به این موضوع پرداخته است؛ کار داستانی دیگری سراغ ندارم، شاید جشنواره "رسول آفتاب" باعث شد تا داستان نویسان آثار بفرستند؛ چون شکل گیری کتاب مستقل و رمان مشکل است اما در داستان کوتاه آثار زیادی داریم.

وی در خصوص داستان های کوتاه با موضوع فتنه گفت: به جز آثاری که در جشنواره تولید داشته ایم اثر دیگری سراغ ندارم؛ ما خودمان یک مجموعه مستقل به اسم دختران فیروزه ای منتشر کردیم؛ از آثار برتر جشنواره اول هم دو مجموعه چاپ کردیم در جشنواره دوم کتاب "رجل سیاسی" را منتشر کردیم؛ اگر از موضوع داستان فاصله بگیریم، در قالب قطعه ادبی و مقالات سیاسی کتاب "آقازاده عزیز" نوشته محمدرضا شهبازی را منتشر کردیم.

مخدومی در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر وظیفه نویسندگان انقلابی برای نوشتن درباره فتنه گفت: اگر موضوع دفاع مقدس را بخواهم مثال بزنم، شاید کمی بهتر منظورم را برسانم، در حوزه دفاع مقدس تا متولیانی پیدا نشدند که در این خصوص زمینه سازی کنند، تشویق هایی بگذارند، حمایت کنند اموزش بدهند، ادبیات دفاع مقدس نتوانسته بود قد راست کند و البته باید تاکید کنم این اتفاق درست پاسخ به کسانی است که سفارشی نویسی را زیر سوال می برند.

مخدومی به برگزاری جشنواره رسول افتاب اشاره کرد و گفت: جشنواره ای که ما راه اندازی کردیم خودش یک بستر شد، مانند جشنواره عمار که قبل از افتتاحش هیچ کس فکر نمی کرد این همه جوان بتوانند آثار به این خوبی تولید کنند، همیشه اکثریت به اتفاق هنرمندان منتظر ایجاد بستر و زمینه هستند تا اثر تولید کنند؛ اینکه کسی خودجوش عمل کند درصد بسیار کمی است.

وی در خصوص ارزیابی از حوزه ادبیات داستانی فتنه با توجه به برگزاری جشنواره رسول آفتاب گفت: ما چون اشراف کامل داریم، اگرمقایسه ای بین آثار اولین جشنواره به دوره آخر داشته باشیم، سیر صعودی را در آثار مشاهده می کنیم؛ نویسنده ای که در دوره اول شرکت کرده مطمئنا وقتی در دوره های بعدی شرکت می کند آثار بهتری ارائه می دهد و به نوعی دیگر من می گویم ما سیر صعودی در آثار فتنه داشتیم.

این نویسنده افزود: من احساس می کنم ما باید چتر بزرگتری بر سر فتنه و مسائل هم تراز فتنه بگستریم و آن چتر اسمش بصیرت داستان نویس است، داستان نویسی که به عنوان دیده‌بان جامعه می تواند مسائل و مشکلات را رصد کند و برایش چاره اندیشی کند و مانند یک سیاست مدار عمل کند این سیاست مداری ممکن است در برهه ای در زمینه اقتصاد و زمان دیگری فرهنگ باشد.

وی ادامه داد: این جاست که نویسنده به عنوان رهبر و معلم جامعه عمل می کند، عده ای به اشتباه هنر را برای تفریح و یا هنر را برای هنر می خواهند، اما این نویسنده متعهد خودش را یک سرو گردن بالاتر از جامعه باید بداند و زودتر موضوعات را درک کند و براش چاره ای داشته باشد؛هنرمند هیچ گاه با این تفکر دستش خالی نخواهد بود و موضوع فتنه 88 هم یکی از این موضوعات خواهد بود ، کما اینکه قبل از این فتنه 78 را داشتیم؛ اصل اساسی این است که هنرمند نباید در بن بست یک موضوع گیر بی افتد.

وی همچنین در خصوص خاطره ای از برگزاری جشنواره "رسول آفتاب" و کارشکنی برخی برای این جشنواره گفت: این کارشکنی ها که نمک برگزاری جشنواره است، معمولا سیاست مداران و دولت مردان دوست دارند بدون مزاحمت طی طریق کنند و هنرمند هم نگاه نقاد جامعه است؛ دقیقا می خواهد نقاط ضعف دولتمردان را کشف و با زبان نافذ هنر بیان کند؛ به صورت طبیعی یک مسئول این هنرمند را سد راه خودش می داند و وقتی که از اهرم قدرت و ثروتی که در دستش دارد بخواهد استفاده کند بر علیه این هنرمند استفاده می کند.

این نویسنده تاکید کرد: پنج دوره از برگزاری جشنواره "رسول آفتاب" گذشته است، اما همچنان ما با درهای بسته ارشاد مواجه هستیم؛ آنها حتی پاسخ نامه های ما را نمی دهند، طبیعی ترین انتظار این است که به ما کمک نکنند و به قول خودشان بگویند وزارت ارشاد برای برگزاری جشنواره ها ردیف بودجه ندارد، ما هم حرف شان را باور می کنیم اما انتظار داریم جواب نامه های را بدهند.

وی در پایان گفت: اولین اقدام دولت یازدهم برای ما این بود که مکانی که ما در آن فعالیت می کردیم، از ساختمان های بی کار ارشاد بود اما از ما گرفتند؛ البته شاید هم حق داشتند، بالاخره ارشاد می خواهد ساختمان را به پلیس راهور بدهد اما در اختیار کار فرهنگی نگذارد؛ تقاضای دیدارها را نادیده می گیرند البته ما عادت کردیم و این مسائل برای ما در برگزاری جشنواره رسول آفتاب پیش پا افتاده شده است.