سید محسن امامیان در گفتگوی تفصیلی با «نسیم آنلاین»:
"اربعین طوبی" سفارشی نبود!/ حماسه اربعین یک فرصت دراماتیک گسترده است؛ نباید از آن غافل شد
سید محسن امامیان، نویسنده کتاب "اربعین طوبی در گفتگو با «نسیم انلاین» به کم و کیف نوشتن این کتاب پرداخته است.
گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »؛ «این سال ششم است که قلک می‌گیرد. برای خودش و بچه‌هایش و بچه‌هایشان و بچه‌های بچه‌هایشان ... آنها دوست دارند توی «مضیف زائران اربعین» شریک باشند و بحمدلله پول خردهایشان آنقدر برکت دارد که هر سال خرج مهمانان خانه طوبی توی کربلا را می‌دهد.»
این جملات بخش هایی از کتاب "اربعین طوبی" است؛ که توسط انتشارات جمکران به چاپ رسیده است؛ کتابی که در مدت زمان کوتاه توانسته است مخاطبان زیادی را جذب خود کند؛ علت آن هم شاید نثر روان و ساده کتاب باشد؛ برای دانستن از کم و کیف نوشتن کتاب؛ به سراغ سید محسن امامیان نویسنده این کتاب رفتیم تا برایمان بگوید از "اربعین طوبی" ...
امامیان: بله. بنده سید محسن امامیان از همان عنفوان نوجوانی به نوشتن علاقه مند بودم و کارم رو از کپی کاری شروع کردم. البته آن موقع نمی دانستم کپی کرده ام؛ یک قصه از رادیو و از زبان استاد سرشار شنیدم.
نوشتن را با خلق داستان‌های کوتاه و ارسال برای مجلات و مسابقات شروع کردمهمان را پیاده کردم و کمی تغییرات دادم و در مسابقه داستان نویسی مدرسه و بعد ناحیه اول شدم. نوشتن را با خلق داستان های کوتاه و ارسال برای مجلات و مسابقات شروع کردم اما علاقه ام به سینما من را به سمت فیلمنامه نویسی کشاند و نزدیک ده سال است که بیشتر تمرکزم بر روی فیلمنامه بوده است.
از شاگردان استاد منصور براهیمی هستم؛ چند دوره تدریس فیلمنامه نویسی کردم؛ دو فیلمنامه مصوب در تلویزیون دارم که هنوز ساخته نشده و چندین انیمیشن نوشتم که ساخته و پخش شده اما نام و نشانی از من در آنها نیست.
به علت رکود کار در حوزه فیلمنامه فعلا از ادبیات نمایشی به سمت ادبیات داستانی چرخش کردم؛ البته در دوره فیلمنامه نویسی هم برای مجلات داستانک می نوشتم.
«نسیم آنلاین»: نوشتن با درون مایه مذهبی و موضوعاتی خاص مثل اربعین مطمئنا خیلی سخت است و یک علاقه خاصی می خواهد؛ این علاقه وجود داشت یا اینکه کتاب به شما سفارش شد ؟امامیان: سختی خاصی حس نمی کنم. چون ظاهراً یک آدم مذهبی هستم و در خانواده مذهبی و محیطی مذهبی و شهری مقدس و بین دوستانی مومن زیست می کنم؛ اگر بخواهم جدای از این فضا فکر کنم و بنویسم برایم سخت خواهد بود.
اربعین طوبی سفارشی نبود!این کتاب هم از دغدغه های چند سال اخیر من بوده که بالاخره به سرانجام رسید و هیچ سفارشی در کار نبود. بلکه به محض اینکه این ایده را برای انتشارات کتاب جمکران مطرح کردم بلافاصله موافقت شد و کار نگارش شروع شد.
کلا ایده جذابی بود و قبل از جمکران در مجله پیام زن چند قسمت از اون منتشر شده بود؛ همچنین در سازمان اوج یک مستند بر اساس این ایده و شخصیت داستان تولید و پخش شده است.
«نسیم آنلاین»: چرا مسئله پیاده روی اربعین برای داستان انتخاب شده؟ چقدر این مسئله برای خودتان بزرگ است؟ پیاده روی اربعین یک اتفاق بزرگ است که نمی‌توان راحت از آن گذشتامامیان: پیاده روی اربعین واقعا یک اتفاق بزرگ است؛ من فقط به عنوان چیزی شبیه ژانر جاده از این ظرفیت استفاده کردم تا بستری برای روایت داستان شخصیت اصلی رمان فراهم کرده باشم. این مسیر علاوه بر وحدت، تکثر زیادی داره و این تکثر موقعیت های جالبی رو در اختیار من می گذاشت تا خیلی راحت فلاش بک بزنم و به خاطرات قهرمان داستان مراجعه کنم.
«نسیم آنلاین»: به نظرتان اوضاع برای کار نویسندگان جوان در حال حاضر چگونه است؟امامیان: از نظر مادی شاید اوضاع مناسبی فراهم نباشد اما زمینه برای ورود و کار جدی فراهم است. جشنواره های زیادی برگزار می شود، مجلات مختلفی طالب داستان های جذاب هستند و رسانه های فراوانی نیاز به محتوای مناسب دارند. جوان ها باید مسیر خودشان را سریعتر تعیین کنند و وارد گود بشوند. آزمون و خطا و شکست احتمالی در اول راه وجود دارد همانطور که راه حل های زیادی هم میشود پیدا کرد.
«نسیم آنلاین»: یک نویسنده جوان چه شرایطی باید داشته باشد تا بتواند بنویسد؟امامیان: ابتدا این را بگویم که من که وارد میانسالی شدم زیاد خودم را جوان نمی دانم؛ اما اگر بخواهم سال های گذشته خودم را مرور کنم و بهترین مسیر ها را معرفی کنم می توانم به تمرکز، تمرین، مطالعه، مسافرت و گفتگو با آدم ها به عنوان بهترین راه ها برای افزایش قدرت نویسندگی اشاره کنم.
معتقدم که نوشتن امری است مبتنی بر تجربه و تمرین. هر چه تجربیات نویسنده در زندگی بیشتر باشد و تمرین نوشتن بیشتری داشته باشد؛ بی شک راحت تر و سریعتر و بهتر خواهد نوشت.
«نسیم آنلاین»: امسال برای مراسم اربعین در خبرها گفته شد که یک کارگردان امریکایی برای ساختن یک فیلم به کربلا آمد ؛ به نظرتان ما خودمان چقدر از این مسئله برای ساخت فیلم و مستند و یا نوشتن داستان استفاده کردیم؟ در زمینه ادبیات داستانی و خاطره نگاری در ابتدای راه اربعین هستیمامامیان: جدای از اهداف و برنامه هایی که می شود برای این قبیل کمپانی ها تصور کرد، میشود گفت که شاخک های تیزی دارند و فرصت ها را خوب شناسایی می کنند؛ مطمئنا حماسه اربعین یک فرصت دراماتیک گسترده است که از آن نباید غافل شد.
در زمینه ادبیات داستانی و خاطره نگاری در ابتدای راه اربعین هستیم؛ در مستند سازی کمی پیش روی شده اما در حوزه فیلم داستانی هنوز حرکتی چشمگیری انجام نشده. اگر ما از این فرصت استفاده نکنیم ممکن است دیگران آن را به تهدید تبدیل کنند که صد البته موفق نخواهند شد.
«نسیم آنلاین»: نوشتن چقدر برایتان مهم است؟ و چقدر نوشتن با تم مذهبی برایتان مهم است؟امامیان: نوشتن بخش عمده زندگی روزمره من است و هر روز اگر فیلمنامه یا داستان ننویسم نقد و یادداشت می نویسم. نوشتن با تم مذهبی چیزی نیست که انتخاب کنم. بیشتر اوقات اگر چیزی برایم مهم باشه و دغدغه فکری من شده باشد می نویسم. که بیشتر اوقات این دغدغه در حوزه هنر ، رسانه ،دین و ادبیات بوده است.
«نسیم آنلاین»: داستان اربعین طوبی واقعی است؟امامیان: شخصیت اصلی داستان واقعی است . اما داستان های مربوط به مسیر پیاده روی تخیل هستند. همچنین خرده داستان های زندگی قهرمان داستان به شدت دچار تغییرات داستانی شده و افرادی غیر واقعی در داستان ها ورود کرده اند. فکر می کنم اگر علاقه مندان قبل یا بعد از مطالعه این رمان ، مستند " خاله بتول" را دانلود و تماشا کنند دقیقتر متوجه بخشهای واقعی و بخشهای خیالی می شوند.
«نسیم آنلاین»: روان نوشتن در این داستان خیلی به مخاطب کمک می کند؛ کمی هم در مورد این مسئله صحبت کنید .امامیان: قبلا هم درمورد ساده نویسی و روانی متن از من پرسش شده است؛ به نظرم متن می توانست روانتر و ساده تر هم باشد. بیشتر به دنبال تعریف کردن داستان به صورت موجز و مفید هستم، لذا دلیلی نمی بینم که با کلمات و جملات سنگین و با کش دادن داستان مخاطب را درگیر کنم.
در کار بعدی که مشغول نگارش آن هستم حتی فصل ها را کوچکتر کرده ام. باید قبول کنیم که حوصله ها و فرصت ها کم شده است.
«نسیم آنلاین»: داستان های بعدی که در ذهن دارید چه داستان هایی است؟امامیان: متاسفانه یا خوشبختانه ایده های زیادی برای نوشتن دارم و پیشاپیش تا چهار کار بعدی ام را با بعضی ناشران صحبت کرده ام. که یکی یک سراغ قراداد و نگارش آنها خواهم رفت. شرایط و فضای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی کشور در اولویت بندی کارهای پیش روی من موثر هستند. شاید کار بعدی ام با انتخابات و جریانات سیاسی بی ارتباط نباشد.
