امروز، پنجشنبه ۸ آبان ۱۴۰۴، هجدهمین سالگرد درگذشت دکتر قیصر امین‌پور، شاعر برجسته انقلاب اسلامی و ادبیات معاصر ایران است. شاعری که با زبان ساده و اندیشه‌ورزانه‌اش، پیوندی ماندگار میان سنت و نوگرایی در شعر فارسی آفرید و نامش همچنان در قلب ادبیات ایران زنده است.
تلاقی سالروز درگذشت قیصر امین‌پور با فجایع نوار غزه بهانه‌ای است تا به دیدگاه این شاعر معاصر به موضوع «جنگ» نگاهی بیندازیم. شاعری که می‌گفت شعر باید «مصرعی از بیت‌المقدس را بسراید!»
شعر قیصر امین‌پور شناسنامه اوست. قیصر متولد گتوند خوزستان بود، شهری که اغلب مردمانش بختیاری‌اند و به زبان لری با یکدیگر هم‌کلام می‌شوند. او علاوه بر چند دفتر شعر به زبان فارسی، مجموعه اشعاری به زبان لری نیز دارد که موردتوجه بختیاری‌هاست.
نغمه مستشار نظامی از شاعران کشور همزمان با سالگرد قیصر امین پور شعری همراه با یک عکس را منتشر کرده است.
محمدعلی افشانی امروز به مناسبت ۱۴ مهر «روز تهران»؛ به تهرانگردی پرداخت و در انتهای مسیر خود از سردیس «قیصر امین پور» رونمایی کرد.
اسماعیل امینی در یادداشتی به کتاب جدیدی که از قیصر امین‌پور منتشر شده اشاره کرده و می‌نویسد: یادداشت‌های کتاب «گفت‌وگوهای بی‌گفت‌وگو» الگوی مناسبی است برای شیوۀ نوشتن در نشریات نوجوان. هم از نظر نوع نگارش و هم از نظر نوع نگاه و زبان وبیان.
انتشارات کتاب آبی با دو اثر جدید از زنده‌یاد قیصر امین‌پور در سی و یکمین دوره نمایشگاه کتاب تهران حضور دارد.
امین‌پور در شعر دستی توانا داشت، اما برخی معتقدند که با وجود همه مهارت او در انواع مختلف شعر، او بیشتر با ترانه‌هایش در میان عامه مردم به شهرت رسید؛ آن هم با آلبوم «نیلوفرانه».
سخن از شاعری است که «مثل چشمه - مثل رود» بود؛ «بی بال پریدن» را آموخت و البته «در کوچه آفتاب» قدم زد تا «ظهر روز دهم» را روایت کند.
«قیصر» در شعر پس از انقلاب کمابیش شباهتی به «حافظ» در میان شاعران کهن می‌یابد.
