هجدهمین سالگرد درگذشت قیصر امینپور؛ شاعر انقلاب و صدای صمیمی شعر معاصر
امروز، پنجشنبه ۸ آبان ۱۴۰۴، هجدهمین سالگرد درگذشت دکتر قیصر امینپور، شاعر برجسته انقلاب اسلامی و ادبیات معاصر ایران است. شاعری که با زبان ساده و اندیشهورزانهاش، پیوندی ماندگار میان سنت و نوگرایی در شعر فارسی آفرید و نامش همچنان در قلب ادبیات ایران زنده است.
نسیمآنلاین: امروز، پنجشنبه ۸ آبان ۱۴۰۴، هجدهمین سالگرد درگذشت زندهیاد دکتر قیصر امینپور، شاعر برجسته انقلاب اسلامی و ادبیات معاصر ایران است. قیصر که با اشعار عمیق، صمیمی و پر از اندیشهاش، پلی محکم میان سنت و نوآوری در شعر فارسی برقرار کرد، در اوج بالندگی، در سن ۴۸ سالگی جامعه ادبی ایران را در سوگ فرو برد.
شاعری از جنس سادگی و عمق
قیصر امینپور، زاده اردیبهشت ۱۳۳۸ در گتوند خوزستان، نه تنها یک شاعر بلکه مدرس دانشگاه و یکی از مؤثرترین چهرههای فرهنگی پس از انقلاب ۵۷ بود. ویژگی بارز شعر او، زبان روان و پرهیز از تکلف بود که مفاهیم سنگین فلسفی، اجتماعی و عاشقانهی خود را با بیانی ساده و دلنشین به مخاطب عرضه میکرد. او به خوبی توانست از وزن و قالبهای کلاسیک (مانند غزل) و نیمایی برای بیان دغدغههای انسان معاصر بهره ببرد.

قیصر در نگاه رهبر انقلاب: "شاعر فرزانه انقلاب"
فقدان دکتر قیصر امینپور در سال ۱۳۸۶، با واکنش رهبر انقلاب، حضرت آیتالله خامنهای، همراه شد. ایشان با صدور پیام تسلیت، او را به عنوان یکی از "نخستین رویشهای زیبا و مبارک انقلاب در عرصه شعر" توصیف کردند و جایگاه او را این گونه ارزیابی فرمودند:
-
پیام تسلیت (۹ آبان ۱۳۸۶):
"با اندوه و دریغ، خبر تلخ درگذشت شاعر فرزانهی انقلاب دکتر قیصر امینپور را دریافت کردم. از دست دادن او برای اینجانب و برای همهی اصحاب شعر و ادب، خسارتبار است. او شاعری خلاق و برجسته بود و همچنان به سمت قلههای این هنر بزرگ پیش میرفت. درگذشت او آرزوهایی را خاک کرد..."
-
تعبیر ویژه: رهبر انقلاب در دیداری دیگر، ضمن گرامیداشت یاد او، با تأکید بر خلاقیت و تعهد قیصر، فرمودند:
"واقعاً بعد از مرحوم [سیدحسن] حسینی، دلمان به امینپور خوش بود که متأسفانه رفت..."
این تعابیر نشاندهنده جایگاه ویژه قیصر امینپور، نه تنها به عنوان یک شاعر خوشذوق، بلکه به عنوان یک جریانساز در ادبیات متعهد و انقلابی است.
درگذشت ناگهانی و میراث ماندگار
امینپور که سالها پس از یک سانحه رانندگی سخت در سال ۱۳۷۸، با بیماریهای کلیه و قلب دست و پنجه نرم میکرد، سرانجام در بامداد ۸ آبان ۱۳۸۶ در تهران دیده از جهان فروبست.
با گذشت نزدیک به دو دهه از خاموشی او، میراث ادبی قیصر امینپور همچنان پرفروغ باقی مانده است. مجموعههایی چون "آینههای ناگهان"، "گلها همه آفتابگردانند" و آخرین اثرش "دستور زبان عشق"، که سرشار از مضامین نو و خلاقانه هستند، همچنان در صدر پرفروشترین کتابهای شعر قرار دارند و منبع الهام شاعران جوان به شمار میروند.
بخشی از شعر معروف او:
"حرفهای ما هنوز ناتمام...
تا نگاه میکنی: وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از آنکه باخبر شوی لحظه عزیمت تو ناگزیر میشود
آی... ای مسافر غریب!
در کجای این زمین پهناور
خانهای از عشق توست؟"
بزرگداشت در زادگاه و دلها
پیکر قیصر امینپور در زادگاهش، گتوند، به خاک سپرده شد. در هجدهمین سالگرد عروجش، اهالی فرهنگ و ادب ایران، یاد و نام او را به عنوان یکی از پیشگامان شعر متعهد و انسانی گرامی میدارند؛ شاعری که آموخت چگونه میتوان با زبان ساده، عمیقترین حرفها را به دل نشاند.