یک اتفاق عجیب در مترو

عشق به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام در دل و نهاد همه ما ایرانیان وجود دارد. به همان نسبت که در ایام سوگواری و عزای آن بزرگواران محزون و غمگین می شویم، در اعیاد و ولادت های ایشان مسرور و شادمانیم. این عشق و ارادت را خود از کودکی به یاد دارم. چه روزهایی که به اتفاق دوستان و همسالان به بهانه اعیاد با پخش شربت و شیرینی مردم را در کوچه و خیابان در شادی خود سهیم می کردیم و چه در ایام عزاداری با سیاه پوشی، اقامه عزا و سینه زنی ارادت مان را به اهل بیت علیهم السلام نشان می دادیم. سال ها از روزهای عاشقی می گذرد ولی ارادت بیشتر و دست نیاز درازتر از همیشه است. عبور از کوچه پس کوچه های آذین بندی شده تجریش در ایام ولادت حضرت امام علی ابن موسی الرضا علیه السلام دوباره مرا به روزهای خوش کودکی پرواز می دهد. چراغانی گنبد لاجوردی و صحن و سرای آستان مقدس حضرت صالح ابن موسی علیه السلام نگاه هر رهگذری را به به سوی خود نورباران می کند. گویی هشتمین ستاره در آسمان هر دیاری یک نماینده برای عرض تبریک میلاد باشکوهش دارد. بوی خوش اسپند فضای بازار و تکیه قدیمی تجریش را آکنده کرده است. حال و هوای عید است و جنب و جوش مردم فارغ از همه دغدغه ها و روزمرگی ها تماشایی است. غروب میلاد با سعادت ثامن الحجج علیه اسلام است و من با یک جعبه شیرینی راهی منزل هستم. مثل همیشه برای رسیدن به مقصد و فرار از ترافیک خیابان های شهر به مترو پناه می برم. وارد ایستگاه بزرگ تجریش می شوم و از پله های برقی تمام نشدنی اش خودم را به سالن فروش بلیت می رسانم. مسافران مثل همیشه و دراین ساعت که معمولاً شلوغ و پرتردد است برای رسیدن به قطار عجله دارند. یک سمت از سالن اصلی ایستگاه غرفه های مختلف فروش و عرضه محصولات متنوع را می بینی؛ اما نمایشگاه قاب تصاویر مربوط به حرم مطهر امام رضا علیه السلام سمت مقابل را شبیه به گالری عکس کرده است. بعد از تهیه بلیت به سمت گیت های عبور حرکت می کنم که صدای آشنای استاد کریم خانی با نوای خوش «آمدم ای شاه پناهم بده» حال و هوای ایستگاه را روحانی می کند. انتهای سالن اتفاقی در حال رخ دادن است. فضای ایستگاه شبیه روزهای دیگر نیست. جنب و جوش بیشتری را شاهد هستم. بیشتر مسافران به جای حرکت به سمت پله های سکو راهی انتهای سالن می شوند. صدای موسیقی، بوی اسپند و آذین بندی سقف ایستگاه و بالاخره پخش شربت و شیرینی بین مسافران و باز هم مرور خوب خاطرات گذشته. نوشیدن یک لیوان شربت خنک آن هم دراین گرمای تابستان حسابی می چسبد. با دقت بیشتری به اطرافم نگاه می کنم. روی بنرهای نصب شده در سالن این عبارت نوشته شده است «از ابولحسن به عبدالعظیم»، که شامل توصیه های امام رضا علیه السلام به شیعیان درباره سبک زندگی انسانی است. تعدادی جوان پسر و دختر که عموماً از شهرری برای اجرای برنامه آمده بودند با لباس های یک شکل و البته با چهره ای گشاده از مسافران پذیرایی می کنند. خانم ها که اغلب با حجاب برتر حضور دارند در حال توزیع لوح های فشرده و توضیح محتوای آن به مسافران هستند. با کنجکاوی یکی از آن ها را دریافت می کنم. روی آن که به زیبایی طراحی شده است عبارت "هدیه ای از امام مهربانی ها" نظرم را جلب می کند. با توضیح یکی از خانم ها متوجه می شوم لوح های فشرده حاوی مقالات و سخنرانی های استاد محمد شجاعی، مدیر موسسه فرهنگی، هنری و خیریه منتظران منجی (عج) درباره سبک زندگی اسلامی است که در مدت سه سال توسط ایشان گردآوری شده است. کمی آن طرف تر پسرها در حال تمرین یک برنامه هستند. قرار است در ساعتی معین این برنامه را برای مسافران اجرا کنند. حس کنجکاوی ام بیشتر می شود؛ این همه جنب و جوش فقط برای پخش شربت و لوح فشرده نیست. آقای طاهری، جوانی مودب و درعین حال فعال درباره برنامه این گونه توضیح می دهد: ما گروهی از جوانان موسسه منتظران منجی (عج) هستیم که برای یک پویش بزرگ فعالیت می کنیم. این گروه از جوانان مذهبی و بانشاط تشکیل شده و فعالیت عمده آن ها مربوط به یک پویش عظیم با عنوان "حرکت جهانی مهدوی اربعین" و با محوریت فضای مجازی است. در این پویش که به مناسبت ها و در نقاط مختلف شهر برگزار می شود ضمن توضیح اهداف فعالیت های موسسه نسبت به عضوگیری اقدام می کنیم. امروز هم با مشارکت معاونت فرهنگی و اجتماعی شرکت بهره برداری متروی تهران این برنامه در ایستگاه متروی تجریش برگزار می شود و چه بهانه ای بهتر از میلاد با سعادت حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام و چه مکانی بهتر از ایستگاه تجریش به خاطر مجاورت با آستان مقدس امامزاده صالح علیه السلام. اگر به برنامه دقت کرده باشید ما به سراغ همه مردم می رویم؛ فارغ از هرگونه سلیقه و حتی بدون توجه به نوع پوشش افراد درباره این پویش به آن ها توضیح می دهیم. در واقع سعی می کنیم از ظرفیت فضای مجازی که این روزها به دغدغه ای بزرگ تبدیل شده است فرصت سازی کنیم. این حرکت بهترین فرصت برای ترویج فرهنگ متعالی سبک زندگی اسلامی و انسانی به شهروندان است.

همهمه ای به پا شده است. جوانان آماده اجرای برنامه شان می شوند. مسافران مترو هم مانند من با کنجکاوی به تماشای این برنامه می ایستند. باز هم صدای استاد کریم خانی که صلوات خاصه امام رضا علیه السلام را با لحن خاص خودش می خواند. به چهره های مردم دقت می کنم. حس می کنم درصحن و بارگاه ملکوتی ایستاده ام. همه دست به سینه در حال فرستادن سلام و صلوات هستند. قطره های اشک آرام آرام سرازیر می شود. دست ها رو به آسمان می رود و از راه دور حاجت ها و آرزوها به سوی مشهد مقدس روانه می شود. بعد موسیقی از بلندگوها طنین انداز می شود. منتخبی از ترانه های خوانندگان امروزی که در مدح و ثنای امام هشتم علیه السلام است و جوان ها ضمن اجرای لب خوانی ترانه ها به تماشاچیان گل هدیه می دهند. مردم در حال ثبت این لحظه های زیبا با گوشی های همراه شان هستند.

حالا چند روزی از اجرای این برنامه می گذرد. در حال پرسه زدن در فضای مجازی هستم که به طور اتفاقی کلیپ کوتاهی با این مضمون نظرم را جلب می کند؛ "اتفاقی عجیب در متروی تهران". همان برنامه ای که در ایستگاه متروی تجریش توسط جوانان انقلابی اجرا شد و در فضای مجازی در حال دست به دست شدن بود. به همان نکته ای که دوست عزیزمان اشاره کرده بود فکر می کنم. استفاده از ظرفیت فضای مجازی و تبدیل آن به فرصتی برای ترویج و ارتقای فرهنگ ناب اسلامی و انسانی با در نظر گرفتن نیاز مخاطب به ویژه جوانان که تشنه دانستن هستند.