قنبری: اگر طرف مقابل در مذاکره حقوق ما را نپذیرد مجبوریم جور دیگری رفتار کنیم

داریوش قنبری استاد دانشگاه علوم سیاسی در گفتگو با خبرنگار «نسیم» با بیان اینکه اداره کردن کشور در شرایط تحریم بدون توافق محال نیست گفت: درست است که می‌توان کشور را با وجود تحریم‌ها اداره کرد اما انجام این کار به این سادگی هم نیست، اداره کردن کشور در شرایط تحریم آثار بدی را به ما تحمیل کرده است، در واقع نمی‌توان گفت که تحریم‌ها آثار مثبت داشته است چرا که اگر مثبت بود رقبای ما اصلاً تحریم نمی‌کردند، هدف آنها تضعیف کشور است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

وی افزود: هیچ کشوری نیست که در شرایط تحریم به توسعه دست یافته باشد در کل امروز اقتصاد کشورهاآنچنان به هم پیوسته است که از وابستگی متقابل آنها صحبت می‌شود، حتی اقتصاد آمریکا با اینکه اقتصاد اول جهان است بازهم وابسته به دنیای خارج است، این قاعده در مورد کشور ما هم صدق می‌کند ما هم به هر حال در مجموع وابسته به ارتباطات تجاری و اقتصادی با کشورهای دیگر هستیم و در کل تحریم‌ها باعث شده که به نوعی اخلال ایجاد شود در مراودات اقتصادی و تجاری ما و این روند به هر حال آسیب‌های جدی را متوجه ما کرده و خواهد کرد.

قنبری در پاسخ به اینکه با وجود تحریم برخی حوزه‌ها توانسته‌اند به خودکفایی برسند گفت: کشور با تحریم‌ها هم اداره می‌شود، به عنوان مثال: مردم سختی‌ها را همواره تحمل کردند و درمجموع نشان می‌دهد که کشور با تحریم هم قابل اداره کردن هست اما خوب دشوار است و کسی نمی‌تواند این دشواری‌ها را نادیده بگیرد.

وی با تأکید بر این مسأله که ما می‌توانیم به برداشته شدن تحریم‌ها خوشبین باشیم اظهار داشت: اگر به برداشته شدن تحریم‌ها دل نبندیم چکار کنیم؟ نمی‌توان گفت دل بستن اصلاً معنا ندارد بلکه نکته این است که باید بحث تدبیر برای خروج از بحران مطرح باشد و این که ما خوشبین باشیم یا بدبین به هر حال باید تلاش کنیم که از این وضعیت خارج شویم و ربطی به این موضوع ندارد که ما اصلاً خوش بین باشیم و نباشیم، نباید اسیر ذهنیت خودمان باشیم و به جای اینکه ذهنیت‌های منفی درست کنیم که اصلاً آینده را نا امیدانه نگاه کنیم و بگوییم که اصلاً نمی‌شود دل ببندیم به هیچی و هیچ تلاشی صورت نگیرد، در این صورت کشور به باد می‌رود باید تلاش کنیم که کشور از این وضعیت خارج شود.

نماینده دوره هشتم مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بی اثر کردن تحریم‌ها با شعاردادن محقق نمی‌شود تصریح کرد: آنچه مسلم است مسائل واقعی کشور و آثار مخرب تحریم را نمی‌شود نادیده گرفت و بایستی تلاش شود که این اثرات مخرب تحریم از بین برود.

قنبری تأکید کرد: اگر طرف ما همچنان بخواهد زیاده‌خواهی بکند و حقوق ما را نپذیرد چاره‌ای نیست که ما جور دیگر رفتار کنیم و هزینه‌ها را پرداخت کنیم منتهی تا آنجایی که امکانش هست بایستی از دادن هزینه زیادی بپرهیزیم، اما آرمان‌ها را بر اساس واقعیت بایستی پیش برد و اگر نه بخواهیم ذهن‌گرایی کنیم ودر چارچوب ذهنیت‌ها بخواهیم به آرمان برسیم بدون توجه به آنچه که در جهان واقع هست نمی‌توانیم به آن آرمان‌ها هم برسیم.

وی توجه به ظرفیت‌های داخلی را در بی اثر کردن تحریم‌ها را مهم دانست و ادامه داد: چه تحریم‌ها برداشته شوند چه بردانشته نشوند توجه به ظرفیت‌های اقتصاد داخلی همانطور که رهبری فرمودند بایستی یک امر ضروری باشد و نباید از ظرفیت‌های درونی خودمان غافل شویم، البته از منابع خارجی هم باید استفاده کرد نمی‌توان گفت درها بایستی بسته شود اما در کل چه تحریم‌ها را داشته باشیم و چه نداشته باشیم بایستی اولویت‌ها را به توانمندی داخلی دهیم و کلید توسعه کشور توجه به وضعیت‌های داخلی است.

قنبری اظهار داشت: در داخل کشور بحث مزیت‌های نسبی در داخل کشور وجود دارد و حداکثر استفاده از این مزیت‌ها اینها است که ما را می‌تواند به سمت توسعه و پیشرفت ببرد و همینطور در مجموع اگر تحریم‌ها برداشته نشود به هر حال با تصمیمات آن چهارچوب‌های موجود داخل کشور ما مقاومت‌مان را افزاش دهیم.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه یک سری ظرفیت‌های داخل کشورمان مقفول شدند خاطرنشان کرد: در شرایط فعلی کشور ما به نوعی از ظرفیت‌های درونی استفاده بهینه داریم اما به گونه‌ای نیست که نسبت به ظرفیت‌ها بی توجه باشیم اما در کل همین استفاده از ظرفیت‌های داخلی هم بدون توجه به آن چارچوب‌های اقتصاد جهانی امکانپذیر نیست، بحث توجه به توانمندی‌ها بدون تعامل با دنیای خارج امکان پذیر نیست امروزه بحث وابستگی متقابل کشورها مطرح هست هیچ کشوری نیست که کاملاً متکی به منابع خودش باشد حتی امریکا هم که اقتصاد اول هست آن هم وابستگی‌های خاص خودش را دارد، بحث خودکفایی را ما در اوایل انقلاب هم داشتیم اگر واقعاً می‌توانستیم به جایی برسیم تا الآن رسیده بودیم.

وی در پایان افزود: آنچه که ما الآن در شرایط کنونی کشور داریم می‌طلبد که به نوعی با دنیای خارج تعامل داشته باشیم، بدون تعامل با دنیای خارج در کل ما نمی‌توانیم تمام ظرفیت‌های اقتصاد داخل را شکوفا کنیم حتی همان شکوفا کردن ظرفیت‌های اقتصاد داخلی هم نیاز به تعامل و همکاری با جهان خارج دارد و از این لحاظ نمی‌شود به شکل جزیره‌ای ما بیاییم حرکت کنیم.