بی حجابی اجباری در فرانسه
در حالی که فرانسه بیشترین تعداد مسلمانان در قاره اروپا را دارد، اما طی سالیان اخیر مقام‌های این کشور، قوانین متعددی علیه زنان مسلمان در این کشور تصویب کرده و فعالیت آنها را با محدودیت مواجه کرده است.
به گزارش پایگاه خبری نسیم آنلاین، به نقل از فارس و مهر: در سال 2004، مجلس فرانسه با تصویب قانون ممنوعیت استفاده از نشانه‌های مذهبی در مدارس، استفاده از حجاب اسلامی را در مراکز آموزشی و تربیتی رسماً غیرقانونی اعلام کرد. پیش از آن نیز اغلب مدارس فرانسه بسختی به دانش آموزان خود اجازه می‌دادند با پوشش اسلامی در کلاس‌های خود حاضر شوند.
مسلمانان فرانسه به عنوان بزرگترین جامعه مسلمان اروپا، از سال ۲۰۰۴ به موجب تصویب قانونی از داشتن حجاب در مدارس دولتی منع شدند. چنین ممنوعیتی مستقیماً با مفاد مربوط به آزادی ادیان که در اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل مصوب سال ۱۹۴۸ و نیز کنوانسیون حفاظت از حقوق بشر و آزادی‌های اساسی اروپا مصوب سال ۱۹۵۰ درج شده، تضاد دارد.
بر اساس قوانین فرانسه، زنانی که کودکان خود را در اردوهای مدرسه همراهی می‌کنند از داشتن حجاب منع می‌شوند. همچنین زنان با حجاب نمی‌توانند برای دیدن فرزندانشان وارد مدرسه یا مهدکودک شوند.
آنها همچنین از مشارکت در هرگونه رویداد ورزشی که فدراسیون‌های ورزشی آن را برگزار می‌کنند منع خواهند شد تا بدین ترتیب فدراسیون ورزشی فوتبال فرانسه، تنها فدراسیون بین‌المللی باشد که زنان با حجاب را از مشارکت در رویداد ورزشی منع کرده باشد.
پس از آنکه مجلس سنای فرانسه، قانون محدودیت حجاب در فرانسه را تصویب کرد، زنان با حجاب فرانسوی کارزاری را با نام «در حجابم دخالت نکنید» (Handsofmyhijab) را به راه انداختند که زنان مسلمان برجسته‌ای از این کارزار حمایت کردند. «ابتهاج محمد» نخستین بانوی با حجاب المپیکی آمریکا و «ایلهان عمر» عضو مسلمان کنگره آمریکا از جمله حامیان این کارزار بودند.
این نخستین باری نیست که قانون فرانسه و سیاستمداران این کشور، حقوق زنان مسلمان در این کشور را نقض می‌کنند. موارد دیگری نیز در این زمینه وجود داشته که برجسته‌ترین آنها عبارتند از:
در حالیکه فدراسیون بین‌المللی فوتبال، فیفا، از سال 2014 به بازیکنان زن این اجازه را داده که با حجاب نیز به مسابقه بپردازند، اما فدراسیون فوتبال فرانسه که بازیکنان متعدد با حجاب در لیگ‌های آن بازی می‌کنند، به آنها ابلاغ کرده که بین «اعتقاد» و «شور و اشتیاقشان» یکی را انتخاب کنند. این بازیکنان نیز تصمیم به پایداری گرفته و تیمی با عنوان «با حجاب‌ها» تشکیل دادند.
یا اینکه، دبیر کل حزب «جمهوری رو به جلو» (حزب وابسته به امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه) حمایت خود از«سارة زماحی» از زنانی که برای رقابت‌های انتخاباتی نامزد شده بود، برداشت. دلیل حذف حمایت از زماحی، پوشیدن حجاب در یکی از برنامه‌های انتخاباتی خود بوده است. پس از آن دبیر کل حزب جمهوری رو به جلو، خواستار تصویب قانونی شد که طی آن از نامزد شدن زنان با حجاب برای پست‌های کلیدی خودداری شود.
سیاستمداران فرانسه و رسانه‌های این کشور حملات گسترده‌ای را علیه «مریم بوجیتو» رئیس منتخب «اتحادیه ملی دانشجویان» در دانشگاه سوربون در سال 2018 ساماندهی کردند. حملات علیه مریم بوجیتو پس از آن آغاز شد که با حجاب در تلویزیون فرانسه ظاهر شد. حتی برخی مریم را به دلیل لباس «وزین و سنگینی» که پوشیده بود، «غیر زن» توصیف کرده و انتخاب وی را هتک حرمت دانشگاه‌ها دانستند. پس از آن، مجله «شارلی ابدو» (مجله بدنام فرانسوی که با کشیدن کاریکاتور پیامبر اسلام، به وی هتک حرمت کرده بود) نیز کاریکاتوری از مریم بوجیتو، با شکل و شمایل شبیه به میمون در مجله خود به چاپ رساند.
مخالفت‌ها با مریم بوجیتو به اینجا ختم نشد. دو سال پس از این رویداد، اعضای کمیسیون پارلمان فرانسه برای تحقیق درباره پیامدهای ویروس کرونا، از حضور در جلسه استماع نمایندگان جوانان به دلیل حضور مریم خودداری کردند. حتی «جرار کولمب» از وزرای کابینه فرانسه، به مریم بوجیتو برچسب جدایی طلب زد.
«منیل ابتسام» از هنرمندان فرانسوی در آوریل سال 2018 مجبور به کناره‌گیری از مسابقات شد. دلیل کناره‌گیری وی، واکنش‌های شدید فرانسوی‌ها به حجاب وی بود.
در سال 2017، مدیر یک شرکت مشاوره‌ای، یکی از کارمندان خود را اخراج کرد چون نمی‌خواست وی را با حجاب ببیند. وی پس از آنکه با شکایت این کارمند مواجه شد، در دادگاه گفت که کارمندان این شرکت خواستار خلع حجاب این زن بوده و وی مجبور شده تا مداخله کرده و از این کارمند بخواهد تا حجاب خود را بردارد. رئیس این شرکت مدعی شد که اخراج این زن با حجاب، با هدف حمایت از منافع شرکت بوده و گفت که حجاب این زن، باعث آزار و اذیت برخی از کارمندان شرکت شده بود. دادگاه نیز در پایان به نفع این زن با حجاب رای نداد. این در حالی است که ادعا می‌شود شرکت‌ها در فرانسه در انتخاب کارمندان به اعتقادات آنها احترام می‌گذارند.
در سال 2016، از ورود یک دختر 16 ساله به مقطع دبیرستان جلوگیری شد. دلیل ممانعت از حضور وی در مدرسه، دامن بلندی بود که پوشیده بود و مدیر مدرسه مدعی بود که دامن وی بر خلاف قوانین مدارس دولتی بوده و نشانه‌ای دینی به شمار می‌آید. این در حالی است که در قوانین فرانسه هیچ محدودیتی درباره دامن‌های بلند در مقطع دوم وجود ندارد. این حادثه فاش ساخت که در مدارس دیگر نیز رویداد مشابهی اتفاق افتاده است. در پی آن، کارزار دیگری نیز با نام «من هر جور که مایل هستم دامنم را می‌پوشم» به راه افتاد.
پرچمداران مدرنیته یا مروّجان عصر بربریت!
امروز کشورهای اروپایی به زعم خود در قله تجددگرایی و مدرنیته اردو زدهاند. این در حالی است، نظام سرمایه سالار غرب هیچگاه برای زنان و مردان جامعه خویش ارزش قایل نبوده است. اگرچه در رسانه‌های الوان خود اینگونه بر مخاطبان القا می‌کنند که مدینه فاضله صرفا در مغرب زمین سکنی گزیده است. اما واقعیت آن است، غرب در پوشش پر زرق و برق مدرنیسم؛ عملا ماهیت معنوی و روح پاک بشری را به استثمار کشیده است.
امروز حجاب به عنوان یک پوشش متعارف در کشورهای غربی رواج یافته، از این جهت مانع تراشیها علیه زنان مسلمان، نمیتواند مانع رعایت حجاب و اعتقادات آنان شود و تنها ادعای واهی غرب درباره آزادی و حقوق بشر را زیر سوال خواهد برد. با افزایش روند رو به رشد تبعیض نژادی علیه مسلمانان، فرانسه و سایر مدعیان دفاع از حقوق انسان‌ها با این سوال مواجه می‌شوند که چطور میتوانند امنیت و آزادی را برای مسلمان در مهد آزادی و دموکراسی به ارمغان آورند؟ آنها که حتی به حقوق بشر ساخته دست خود نیز اعتقاد ندارند!
