از آلودگی هوا تا سوار نکردن بی‌حجاب‌ها به اتوبوس
نسبت شورای شهر با حکمرانی شهری
از یک سو عضو شورای شهر تبریز تصور می کند که می تواند در مورد سوار شدن یا نشدن شهروندان در اتوبوس شهری تصمیم بگیرد و در این حوزه قانونگذاری کند. از سوی دیگر اعضای شورای شهر تهران دستهای خود را به نشانه تسلیم بالابرده و از موضع ناتوانی از سران قوا میخواهند به داد مردم تهران برسند
نسیم آنلاین؛ علیرضا مهری: عضو شورای شهر تبریز در بخش پایانی نطق خود در صحن شورا با گلایه نسبت به عملکرد نهادهای نظارتی، به خصوص نیروی انتظامی در موضوع حجاب گفت: نیروی انتظامی به بهانه اغتشاشات نباید دیگر حوزه‌های شهر را رها کند، شاهد بی‌حجابی و البسه نامناسب در شهر هستیم که مردم در این خصوص هم گلایه مند هستند.
مهم‌تر از این گلایه جمله پایانی این عضو شورای شهر بود. غفوری تاکید کرد: «لازم است دستور صریح برای پیشگیری از سوار شدن افراد بی حجاب به اتوبوس‌های شهری صادر شود.»
جمله‌ای که مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و مایه‌ی خشم بخشی از جامعه‌ی مخاطب رسانه‌های داخلی و خارجی شد. اما خطاب این جمله‌ی عضو شورای شهر تبریز چه کسی است؟
مخاطب این جمله اعضای شورای شهر تبریز هستند. در واقع این عضو شورای شهر تبریز تصور می‌کند که شورای شهر اختیار دارد که در خصوص سوار شدن یا سوار نشدن شهروندان به اتوبوس‌های شهری تصمیم بگیرد و دستور صادر کند.
درست در همان روز خبر نامه‌ی اعضای شورای شهر تهران به سران قوا منتشر شد. بعد از نیمه تعطیل شدن تهران به خاطر آلودگی پی در پی هوا در این شهر، اعضای شورای شهر تهران در نامه‌ای به سران قوا 6 راهکار برای حل مسئاه‌ی آلودگی هوا ارائه کردند. فارغ از پیشنهادات ارائه شده، در بخش پایانی این نامه آمده است: «از این رو ما اعضای شورای اسلامی شهر تهران به عنوان نمایندگان مردم شریف این کلانشهر با عرض پوزش از آنان به خاطر تحمل این هوای سمی و آلوده از شورای هماهنگی سران قوا، صدور دستورات اجرایی و عملیاتی را به جد خواستاریم.»
اظهارنظر عضو شورای شهر تبریز و بیانیه اعضای شورای شهر تهران به خوبی نشان می‌دهد که چه اغتشاشی در سیستم حکمرانی در کشور وجود دارد. از یک طرف، عضو شورای شهر تبریز تصور می کند که می تواند در مورد سوار شدن یا نشدن شهروندان در اتوبوس شهری تصمیم بگیرد و در این حوزه قانونگذاری کند. از سوی دیگر اعضای شورای شهر تهران دستهای خود را به نشانه تسلیم بالابرده و از موضع ناتوانی از سران قوا میخواهند به داد مردم تهران برسند. آن هم نه در سازوکارهای رسمی ارائه طرح و لایحه و مصوبه گرفتن از مجلس بلکه در سازوکار فراقوه‌ای شورای هماهنگی سران قوا.
بخشی از تشویش موجود در نهادهای تصمیم گیر به واسطه‌ی ناتوانی متصدیان امور در این نهادها در درک مسائل لایه‌ی حکمرانی است. بخش مهم‌تر اما به واسطه‌ی مشخص نبودن حوزه‌ی مسئولیتی شوراهای اسلامی شهر در ایران است. موضوعی که باعث شده برخی شورا را صرفا متولی امور مربوط به راه و شهرسازی بدانند و برخی شورای شهر را متولی همه امور در شهر بدانند. در این میان عملا پیشرفتی توسط شورای اسلامی شهر در شهرها رقم نخواهد خورد و این نهاد تبدیل به دکانی برای پیگیری منافع و مطامع اعضای آن خواهد شد.
