گزارشی کوتاه از حق اعتراض در روز جهانی کارگر
روایتی کوتاه از حضور کارگران جلوی وزارت کار در روز جهانی کارگر
پرده اول؛ سخنرانی مقام معظم رهبری در دیدار با کارگران شنبه 9 اردیبهشت
البتّه یک اعتراض‌هایی در محیط کارگری وجود داشته، بعضی از این اعتراضات تا آنجایی که حالا بنده خبر دارم، اعتراض‌های به‌جایی بوده؛ اعتراض به تأخیر حقوق، اعتراض به واگذاری غلط. گاهی یک محلّی را، یک مجمع مهمّ کاری را به صورت غلط، به صورت فاسد و مُفسد واگذار می‌کنند، کارگر آنجا است، از نزدیک دارد می‌بیند، معترض است؛ این کمک به دولت است، این کمک به نظام است، این آگاه کردن نظام است. هر جا هم در این‌چنین موارد، دستگاه‌های مسئول مثل قوّه‌ِی قضائیّه و غیره دنبال قضیّه رفتند، دیدند حق با اینها است؛ منتها در همین قضایا بنده در جریان تعدادی از این قضایا از دور و نزدیک قرار داشته‌ام. جامعه‌ی کارگری با دشمن مرزبندی کردند، نگذاشتند از این اعتراض در فلان قضیّه و در فلان مجتمع که اعتراض کردند، دشمن استفاده کند؛ [گفتند] به این کار اعتراض داریم، امّا از دشمن هم بیزاریم، با نظام هم رفیقیم، همراهیم. حرکت کارگری این است.
پرده دوم؛ دوشنبه 11 اردیبهشت ماه روز جهانی کارگر
طبق قانون کار هر ساله روز جهانی کارگر برای کارگران روزی تعطیل به حساب می‌آید. از این رو هر ساله از سمت تشکل‌های کارگری رسمی موجود فراخوانی برای تجمع در برابر اداره کار و در تهران در برابر وزارت کار داده می‌شود. در این تجمعات مسائل و مطالبات جامعه کارگری عمده مسائلی است که مطرح می‌شود.
تعداد زیادی پلیس و نیروهای امنیتی روبروی وزارت کار حاضرند. ماموران نیروی انتظامی همه فضای روبروی وزارت کار را اشغال کرده‌اند و جمعیت کارگران در بین آنها گم شده است. شعاری داده نمی‌شود، پلاکاردی موجود نیست و حق اعتراض در لابلای ماموران نیروی انتظامی دیده نمی‌شود.
به نظر می‌رسد علیرغم تاکید رهبر انقلاب بر حق اعتراض همچنان نگاه‌های منفی نسبت به حق اعتراض کارگران در بین مسئولان اجرایی وجود دارد. باید دید این ریل‌گذاری رهبر انقلاب چه زمانی به مسئولان اجرایی کشور می‌رسد و حق اعتراض مردم طبق قانون اساسی توسط آنها به رسمیت شناخته می‌شود.
