زخم وزارت ورزش بر پیکر استقلال

نسیم‌آنلاین؛ محمد حیدررضایی: دو روز گذشته، خبر برکناری شبانه‌ی آجورلو، مدیرعامل استقلال، هواداران فوتبال را با شوک عظیمی مواجه کرد. استقلال در دوران وزارت سلطانی‌فر، دوران پر فراز و نشیبی را سپری کرد. تغییرات دائمی و دخالت وزارت ورزش در امور باشگاه، باعث شده بود تا این تیم از مسیر نتیجه گیری خود خارج شود. همچنین این بی‌ثباتی باعث شده بود تا مدیران موقتی باشگاه بدون توجه به عواقب امور، تصمیماتی اتخاذ کنند که نتایج فاجعه باری از لحاظ مالی (اینجا را بخوانید) برای باشگاه داشته باشد.

هیئت مدیره‌ی باشگاه استقلال به همراه پولادگر معاون وزیر ورزش، در جلسه‌ای ناگهانی و شبانه بدون اطلاع آجورلو به عنوان رئیس هیئت مدیره و در غیاب مهدی مومنی، دیگر عضو هیئت مدیره، رای به برکناری مدیرعامل استقلال می‌دهند. با این اتفاق، تمام ارکان باشگاه و هواداران شوکه می شوند. آجورلو گرچه توانسته بود استقلال را بعد از 9 سال به قهرمانی لیگ برتر برساند و تیمش را به خوبی آماده‌ی فصل جدید کند اما درنهایت مغلوب رویه‌‌ای شد که وزارت ورزش سالهاست در پیش گرفته است.

رضا افتخاری، امیرحسین فتحی، اسماعیل خلیل‌زاده، علی فتح‌الله‌زاده، احمد سعادتمند و احمد مددی، کسانی بودند که در دوران ۵ ساله‌ی وزارت سلطانی‌فر، به‌عنوان مدیرعامل یا سرپرست باشگاه استقلال انتخاب شدند. پس از روی کار آمدن سجادی، این امید می‌رفت که این روند تغییر کند و آرامش به این باشگاه دولتی برگردد. سجادی بعد از برکناری مددی به علت اعتراضات هواداران و همچنین عملکرد ضعیف وی، آجورلو را انتخاب کرد. انتخابی که با روزهای خوشی برای استقلال همراه بود و نوید بازگشت ثبات و آرامش را به باشگاه می‌داد. اما این انتخاب نیز تنها یک سال دوام آورد و علی فتح الله زاده به عنوان مدیرعامل جدید باشگاه انتخاب شد. به این ترتیب استقلال در ۶ سال گذشته، شاهد ۷ مدیرعامل مختلف بوده است.

جالب آنکه وضعیت در دوران پیش از سلطانی فر نیز چندان بهتر نبوده است. در ۱۰ سال قبل از وی، استقلال ۷ مدیرعامل مختلف را به خود دیده است. تا در مجموع، علی فتح الله زاده چهاردهمین مدیرعامل استقلال در طی ۱۶ سال گذشته باشد.

اکنون سجادی باید پاسخگوی تغییری که نشان از چرخیدن وزارت  بر روی همان پاشنه‌ی ناکارآمد قبلی دارد باشد؛ اینکه آیا به ثبات مدیریتی اعتقاد دارد یا به بهانه‌های مختلف به همان مدلی که جز خسارت بر پیکر فوتبال ثمری ندارد تن می‌دهد؟