بررسی کارشناسی پژو آردی آی
پژو آردی یکی از اولین شاهکارهای تلفیقی این خودرو است. این خودرو که در سال ۷۸ روانه بازار شد، اولین حاصل‌جمع پژو ۴۰۵ با خودرویی دیگر بود که ایران‌خودرو آن را طراحی کرده بود. پژو ۴۰۵ که در سال‌ها ۷۳ تا ۷۵ به‌صورت وارداتی در ایران عرضه شد. این خودرو در سال ۷۵ وارد خط مونتاژ ایران‌خودرو شد و توانست بازار سدان‌های سایز متوسط میان‌قیمت را به‌خوبی در دست بگیرد. بااین‌حال پیکان سدان موفق و قدیمی دیگر ایران‌خودرو در لاک قدمت فرو رفته بود، تنها به‌دلیل قیمت مناسب و شناخت عمومی نسبت به آن همچنان موردتوجه بود.
ایران‌خودرو در حرکتی محیرالعقول اقدام به تلفیق موتور و بدنه این دو کرد. حاصل کار پژو آردی بود: سدان میان‌سایز و دیفرانسیل عقب با معایب و نواقص متعدد. البته قیمت مناسب آردی در مقابل پژو ۴۰۵ و ظاهر به‌روز آن نسبت به پیکان باعث توجه عمومی شد، اما معایب آن اعتراض عمومی را نیز به دنبال داشت.
نواقص ساختاری پژو آردی باعث شد تا ایران‌خودرو در سال ۸۲ اقدام به اصلاح برخی از مشکلات و بهینه‌سازی موتور و برخی دیگر قطعات آردی کند. حاصل این تلاش پژو RDi نام گرفت. اصلی‌ترین تغییر ایجادشده جایگزین‌شدن سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری بر موتور قبلی و حذف کاربراتور بود. این تغییر باعث کاهش چشمگیر مصرف سوخت خودرو شد. موتور خودرو همان موتور ۱۶۰۰ پیکان بود که با عنوان موتور HVO شناخته می‌شد. توان خروجی آن ۷۵ اسب بخار و گشتاورش ۱۱۵ نیوتن‌متر بود که به کمک یک گیربکس ۵ سرعته دستی به چرخ‌های عقب خودرو منتقل می‌شد. آردی آی همچنین از کولر و فرمان هیدرولیک بهره می‌برد؛ آنچه در آردی دیده نمی‌شد. جزئیات مشخصات فنی آردی آی را دیوار بررسی کرده است.
طراحی بدنه و کابین پژو آردی آی
آردی آی در ظاهر هیچ تفاوتی با آردی معمولی نداشت و در کابین نیز همان خودروی قبلی بود. به این ترتیب همچنان با یک دوقلوی ناهمسان پژو ۴۰۵ مواجه بودیم که در نمای پشت، فرم چراغ‌ها و پنل روی صندوق بار آن متفاوت از پژو ۴۰۵ موجود در ایران بود. در نمای روبه‌رو نیز کمی فرم چراغ‌ها و سپر آن متفاوت بود. البته باید افزود که آردی آی همچنان با رنگ روغنی عرضه می‌شد و این نیز تفاوت دیگر آن با پژو ۴۰۵ بود. مقایسه آردی آی با خودروهای هم‌سطح را در https://divar.ir/s/tehran/car/peugeot/206 ببینید
بزرگ‌ترین نقص پژو آردی را باید عدم تناسب موتور و بدنه و شاسی آن دانست. موتور پیکان دیفرانسیل عقب و پژو ۴۰۵ دیفرانسیل جلو بود. این ناهماهنگی باعث لرزش مداوم بدنه هنگام حرکت می‌شد. دیفرانسیل عقب‌بودن خودرو همچنین باعث کاهش فضای اتاق و صندوق بار خودرو شده بود. یکی دیگر از مشکلات جدی پژو آردی صدای زیاد موتور و گیربکس آن بود. این صدا که به‌دلیل عایق‌بندی ضعیف موتور به‌شدت به داخل اتاق نفوذ می‌کرد، عجیب و غیرعادی به نظر می‌رسید. گیربکس با هر تغییر دنده صدایی عجیب می‌داد که آزاردهنده و البته لاینحل بود. ضعف متریال کابین و مونتاز قطعات نیز امری تکراری بود که در تمامی محصولات ایران‌خودرو گاهی شدیدتر گاهی خفیف‌تر دیده می‌شد و می‌شود. پژو آردی حتی در نسخه آی، شرایط شدیدتر را داشت.
آردی آی همچنین ضعف شدید هندلینگ و فرمان‌پذیری داشت و خودرو در سرعت‌های زیاد کاملاً از کنترل خارج می‌شد. شتاب کم خودرو نیز از دیگر مشکلات آن بود که به‌دلیل عدم تناسب بدنه و کابین ایجاد می‌شد. خودرویی با صفر تا صد بالای ۱۵ ثانیه، راننده و سرنشینان را به سال‌های آخر دهه ۷۰ میلادی می‌برد. آردی آی در زمان عرضه بازار خوبی داشت و حتی فروش بهتری از آردی کسب کرد. دلیل اصلی فروش آن ظاهر خوب و مناسب و قیمت پایین آن بود. البته اعتماد عمومی به موتور پیکان، تعمیرات راحت، هزینه نگهداری پایین و تأمین قطعات بی‌دردسر را نیز باید به این موارد اضافه کرد. همه این نکات باعث می‌شود آردی آی همچنان خودرویی اقتصادی و مناسب‌تر از پراید به نظر برسد. ( اگر RDIمیخوای بخری به دیوار سربزن )
