موضوع مدارس غیرانتفاعی و موفقیت دانش‌آموزان این مدارس در کنکور مورد تاکید جریان خاصی در کشور بوده است. موضوعی که بر خلاف گفته‌ی این جریان به نظر می‌آید خدشه‌ای به عدالت در حوزه کنکور سراسری وارد نساخته است.
از یک منظر کنکور یک پدیده نیست. خودش نمود است. یعنی خودش به خودی خود اهمیت ندارد. دارد یک شاخص‌هایی می‌دهد. یک هشدارهایی می‌دهد. مثل دماسنجی می‌ماند که من می‌گذارم در دهان بیمار، من نگاه می‌کنم می‌بینم که دمای بدنش چند درجه است. کنکور علاوه بر اینکه خودش یک فرآیند است و قابلیت بررسی از لحاظ صحت آن فرآیند را دارد، به عنوان شاخص عملکردی نظام آموزشی ما هم می‌تواند محسوب بشود
نتایج امسال کنکور هم مجددا نشان داد که صرف هزینه‌های هنگفت در مدارس غیرانتفاعی نمی‌تواند موجب رسیدن یک دانش آموز متوسط به شریف شود که اگر میشد، باید به جای ۴ نفر، ۲۶ نفر از تک رقمی‌ها از این مدارس می‌بودند.
وزیر آموزش و پرورش گفت شرایط برای برگشت به تحصیل افراد بازمانده از آموزش مهیاست.
عقب ماندگی در عدالت آموزشی را می‌توان به صورت عدالت آموزشی از حیث کمیت، از حیث کیفیت و از حیث یک دانش آگاهی‌بخش که عنصر عدالتخواه تربیت می‌کند دید.
جبلی: دوستان ما در حوزه حقوقی و دیگر بخش‌ها در حال بررسی این موضوع هستند و باید درباره ادامه این کار تصمیم‌گیری شود که آیا ما این برنامه را پخش خواهیم کرد یا نه. فعلا در کنداکتور پاییز قرار داده نشد.
مدارس خودگردان به مدارسی اطلاق می‌شود که افراد فرهنگی دلسوز آنها را با توجه به نیاز و ضرورت آموزش مهاجران افغانستانی در ایران تأسیس می کنند و بدون حمایت یا سرپرستی ارگان‌های دولتی و با مدیریت افراد غالبا غیرحرفه‌ای اداره می‌شوند.
مدارس نمونه دولتی برای دانش آموزان روستایی مناطق کم برخودار ایجاد شده اند اما کمتر از۱۰درصد دانش آموزان روستایی در این مدارس در حال تحصیل هستند
مشکل اصلی ما در آموزش و پرورش علیرغم چیزی که همواره می‌خواهند جا بیندازند، کمبود منابع مالی نیست. مشکل اصلی نیروی انسانی است. نیروی انسانی در آموزش و پرورش به بدترین شکل ممکن جذب می‌شود و به ضعیف‌ترین شکل ممکن روی آن نظارت می‌شود.
در قضاوت اولیه تصور می‌کنیم بیش از نیاز دانشجو می‌گیریم؛ اما در کشورهای دیگر مثل کشور کره این آمار نزدیک به ۶۰ درصد است در حالی که آمار دانش آموختگان نسبت به جمعیت در ایران 12 درصد است
